Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny,
Cyprian Kamil Norwid, „Opłatek”
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.
Ten biały kruchy opłatek, pszenna kruszyna chleba,
a symbol wielkich rzeczy, symbol pokoju i nieba.
Na ziemię w noc wtuloną, Bóg schodzi jak przed wiekami.
Braćmi się znowu poczyńmy, przebaczmy krzywdy, gdy trzeba.
Podzielmy się opłatkiem, chlebem pokoju i nieba.
Rzeczy wielkich i tych całkiem małych ku radości wspólnej i podnoszących na własnej duszy, życzymy Wam z całego serca, Drodzy Czytelnicy, na nadchodzące święta i nowy rok, co już za progiem.
Redaktor naczelna
i zespół redakcyjny „Hodowcy i Jeźdźca”
