1 |
- Jedyny koń polskiej hodowli w powojennej historii, który dwukrotnie zwyciężył w płaskiej gonitwie Grupy 1 – Preis von Europa G1 w Kolonii i Gran Premio Jockey Club e Coppa d’Oro G1 w Mediolanie. Wygrał też Grosser Preis von Dortmund Grupa 3. Jeden z dwóch koni polskiej hodowli, który brał udział w najważniejszej porównawczej gonitwie w Europie – Prix de l’Arc de Triomphe G1, zajmując w 1979 roku 9 miejsce w 22-konnej stawce. Jedyny koń polskiej hodowli, który rywalizował ze światową czołówką na torach aż trzech kontynentów – Europy i obu Ameryk. Pierwszy w historii „Koń Roku” – tytuł ten otrzymał od dziennikarzy wyścigowych w sezonie 1978. W Polsce (trenowany przez Stanisława Głowackiego, a w wieku 4 lat przez Jerzego Jednaszewskiego) był drugi w Derby (wygrała KONSTELACJA) i zwyciężył m.in. w klasycznej Nagrodzie Rulera, Wielkiej Warszawskiej, dwukrotnie w Criterium, a także w Nagrodzie Budapesztu na Mityngu Krajów Dekoracji Ludowej w Warszawie w 1978 roku, w której pokonał świetnego radzieckiego ogiera ADEN – zwycięzcę Preis von Europa G1. W Niemczech w handicapie generalnym (GAG) został oceniony na 102,5kg! W karierze hodowlanej nieduży, ale wyjątkowo dzielny, imponujący zdrowiem i odpornością Pawiment nie zbliżył się niestety do wyników jakie osiągał na torze. Dał jednak kilka bardzo wartościowych koni, z których najlepszymi były ogier JARZĄB (4xI, Próbna, Syreny, Hoppegartener Meile – Berlin, Bukaresztu – Mityng KDL w Moskwie) oraz klacze MONDA (4xI, Zamknięcia Sezonu, Wilanowska) i TRUSKAWKA (9xI).
|
PAWIMENT |
xx |
O |
Mehari – Pytia / De Corte |
1974 |
POL |
hod. SK Iwno |
2 |
- W Hiszpanii pamiętany jest do dziś jako wielki triumfator Copa de Oro de San Sebastian Grupa 1 z 1983 roku. To drugi koń polskiej hodowli, który wygrał najcenniejszą z gonitw zaliczanych do systemu Pattern i drugi, który brał udział w Prix de l’Arc de Triomphe Grupa 1. Zwycięzca Nagród Sofii i Pokoju na Mityngu Krajów Demokracji Ludowej w Berlinie w 1979 roku. W treningu Bogdana Ziemiańskiego był drugi w Derby (do klaczy SINAJA), zdobywając m.in. klasyczne szarfy Rulera i St.Leger. W wieku 4 lat sięgnął po Nagrody Fils du Vent i Sac-a-Papier oraz kończył drugi w Wielkiej Warszawskiej (za ogierem JARABUB). Eksportowany do Skandynawii trzykrotnie wygrywał na torach Szwecji i tyleż samo we Francji. Jedyny koń polskiej hodowli, który brał udział w prestiżowym mityngu w Ascot – w stayerskim (4000 m) Gold Cup Grupa 1 zajął wprawdzie ostatnie – piąte, ale płatne miejsce, prowadząc stawkę od startu do ostatniego zakrętu. W rodowodzie rosłego, kalibrowego i urodziwego, a przy tym rzadkiej karej maści, nieprzeciętnego talentu i żelaznego zdrowia Dżudo znajdziemy inbred (5x4x4) na legendarnego angielskiego derbistę i wielokrotnego czempiona reproduktorów na Wyspach – ogiera HYPERION.
|
DŻUDO |
xx |
O |
Conor Pass – Dżuni / Antiquarian |
1977 |
POL |
hod. SK Widzów |
3 |
- Reprezentant rodu męskiego założonego przez znakomitego na torze i w stadzie ogiera TURYSTA. Syn świetnego ogiera EROTYK i ojciec ostatniego derbisty Czechosłowacji – ogiera BARBAKAN, który boks czołowego zajmował w Czechach. Atletycznej budowy Czubaryk dwulatkiem zwycięsko przeszedł przez grupy i zdobył Nagrodę Ministra Rolnictwa, a w debiucie (Rozpoczęcia Sezonu Letniego) i Mokotowskiej finiszował drugi. Przyszło mu rywalizować w bardzo mocnym roczniku (SKUNKS, AKCEPT, DIAKOWA, KOFEINA, NARZAN, ALADYN, ŚMIGOŃ), a mimo to nie zwykł składać broni i zawsze zajmował płatne miejsce. Trzylatkiem był drugi w Strzegomia (do AKCEPTA), Rulera i Derby (dwukrotnie do SKUNKSA) oraz w Wielkiej Warszawskiej (zwycięża DIAKOWA). W Iwna lepszy był tylko duet SKUNKS – AKCEPT. Na Mityngu KDL w Berlinie pokazał wielką klasę, zdobywając dwa najcenniejsze trofea – Nagrodę Moskwy i Puchar Kongresu (poprawił tu też rekord bieżni legendarnego ogiera ANILIN, uzyskując na 2800 m – 2’56.1″). Jesienią w Preis von Europa Grupa 1 w Kolonii przegrał w walce o pół długości do niemieckiego asa – ogiera NEBOS, czwarty był SKUNKS, a piąty PAWIMENT (biegało 13 koni). To wciąż największy sukces konia polskiej hodowli w krajowym treningu w gonitwie Pattern! W wieku 4 lat wygrywa Czubaryk Nagrody Widzowa (2600 m), Prezesa Rady Ministrów (3200m) i Sac-a-Papier (4000 m), w Golejewka jest drugi do SKUNKSA, a w Budapeszcie w prestiżowej nagrodzie Kincsem Dij mija celownik trzeci, podobnie jak w Nagrodzie Fils du Vent (zwycięża AKCEPT) i Wielkiej Warszawskiej (triumfuje DIXIELAND przed KOMETĄ). Odchodzi ze stajni prowadzonej przez Arkadiusza Goździka i przez dwa kolejne sezony startuje w niemieckim treningu (Heinrich Bollow) w najpoważniejszych próbach. Wygrywa duży handicap w Hanowerze, jest ponownie drugi w Preis von Europa G1 (za GLINT OF GOLD), trzeci w Premio Roma G1, czwarty w Grosser Preis von Düsseldorf G2 (za KÖNIGSSTUHL) oraz w Oleander-Rennen na 3200m w Baden-Baden. Wielokrotnie kończy piąty (a płatne są pierwsze cztery miejsca) w najcenniejszych niemieckich gonitwach Grupy 1, a mimo to suma jego wszystkich wygranych na torach naszych zachodnich sąsiadów wynosi aż 298.740 DM. W handicapie (GAG) otrzymuje 98 kg, a w karierze ma też występy w Nowym Jorku (The Turf Classic G1 na torze Aqueduct) i Anglii (Coral Eclipse G1 na bieżni Sandown). Po karierze zajmuje boks czołowego w macierzystej jednostce (tu najlepszym z jego przychówku był DON CZU), ale kryje również w Strzegomiu, Stubnie (stąd pochodzi wspomniany na wstępie BARBAKAN), Rzecznej czy Łącku oraz w stadninach półkrwi (dając uzdolnione sportowo potomstwo).
|
CZUBARYK |
xx |
O |
Erotyk – Czeczma / Deer Leap |
1976 |
POL |
hod. SK Kozienice |
4 |
- Trenowany przez Stanisława Sałagaja już dwulatkiem zademonstrował nieprzeciętny talent. Wygrał Próbną, następnie Nagrody Dorpata, Ministerstwa Rolnictwa i Mokotowską, a na Mityngu KDL w Karlovych Varach w Nagrodzie Budapesztu lepszym był tylko SOLOZZO. Trzylatkiem kontynuował świetną passę, zwyciężając w Strzegomia, Rulera, St. Leger, Nagrodzie Warszawy na Mityngu KDL w Moskwie oraz Wielkiej Warszawskiej. Drugi mijał celownik w Iwna (za ogierem DYKTATATOR) i w Derby (za SOLOZZO), a w Washington D.C. International Grupa 1 w USA nie zajął płatnej lokaty. Wyróżniony tytułem Koń Roku 1984 w wieku 4 i 5 lat startował w Niemczech (trener Heinz Jentzsch) 17 razy, wygrywając 189.400 DM. Czterolatkiem sięgnął po Preis der Spielbanken des Landes Nordrhein-Westfalen Grupa 3 w Düsseldorfie oraz po Preis von Wallerstein Listed w Monachium, a rok później wygrał Mülheimer Frühjahrs-Steher-Preis na 3200 m. Jego bardzo dobry bilans uzupełniają drugie miejsca w Oleander-Rennen Listed w Baden-Baden, Team Trophy der Volksbanken u. Raiffeisenbanken mit dem Fina Grupa 3 we Frankfurcie oraz Preis der Spielbanken des Landes NRW Grupa 3 w Düsseldorfie. Trzeci plasował się w Grosser Preis der Gelsenkirchener Wirtschaft Grupa 3, Oleander-Rennen Grupa 3 w Baden-Baden oraz Team Trophy der Volksbanken und Raiffeisenbanken Grupa 2 we Frankfurcie. Czwarte miejsca zajmował w Hannen-Grand-Prix ’88 Listed w Kolonii oraz w 92. Quick Hansa-Preis Grupa 2 w Hamburgu. W niemieckim handicapie (GAG) Omen otrzymał notę 95,5 kg. Zinbredowany 4×5 na ogiera HYPERION urodziwy, nieco żeński, ale prawidłowej budowy i świetnego charakteru ogier został użyty w hodowli, a z jego potomstwa pełnej krwi (któremu przekazywał zalety eksterieru, urodę i zrównoważony charakter) najlepszymi byli zwycięzcy pozagrupowych gonitw kategorii B: klacz DOROMIKA (Skarba) oraz ogiery RAMIDES (Deer Leapa) i ULISSES (Nemana). Od córki Omena pochodzi natomiast świetna, ogłoszona Koniem Roku 2003 TULIPA (Prezesa Rady Ministrów, Wielka Warszawska), która w Anglii wygrała 4 gonitwy z płotami i jedną płaską, a w stadzie urodziła 4 źrebięta.
|
OMEN |
xx |
O |
Dakota – Ombra / Antiquarian |
1984 |
POL |
hod. POHZ Chojnów |
5 |
- Trenowany przez Stanisława Dzięcinę dwulatkiem Juror wygrał grupę i Nagrodę Dorpata (wówczas rozgrywaną późną jesienią wyłącznie dla ogierów i na 1400 m), w debiucie w Próbnej był drugi (do og. TRUST), a jego bilans uzupełniły dwie trzecie lokaty – w I grupie (do VILNIUSA) i w Nagrodzie Skarba (za DUM-DUM i AKUMULATIW). Trzylatkiem triumfował w Derby w Pradze (w 22-konnej stawce pokonał KOJAKA), a w Warszawie zdobył St. Leger (od DUM-DUM i ERYDANA). Przyszło mu rywalizować w silnym roczniku (oprócz wymienionych także ADRAR, JAKA BĄDŹ, NIC A NIC, DANGER, JANULA). W Strzegomia był drugi za DUM-DUM ale przed ADDIS ABEBBĄ, w Nagrodzie Doris Day lepszym był DANDELION. W Derby musiał uznać wyższość NEMANA i DUM-DUM. Jesienią startuje w Niemczech i jest dwukrotnie czwarty – najpierw w Grosser Preis von Baden G1 (zwycięża STRAWBERRY ROAD), a następnie w Preis von Europa G1 (triumfuje GOLD AND IVORY). W wieku lat 4 Juror sięga po szarfy w Golejewka, Widzowa i Prezesa Rady Ministrów. Wyjazd do Düsseldorfu na Grosser Preis von Berlin G1 (pierwszy ORDOS) przynosi jedyny w całej karierze wynik bez finansowej zdobyczy – Juror w 9-konnej stawce jest szósty. W stadzie rezydował w Strzegomiu, Stubnie, Mosznej, Golejewku i Widzowie, a także w Stadninie River Chanter państwa Pokrywków. Dał tak dzielne konie, jak trójkoronowana DŻAMAJKA, derbista DURAND, zwyciężczyni Oaks na Słowacji i w Austrii, druga w Prmio Citta di Grosseto Listed JESSI-JANE, a od jego córek pochodzą – zdobywca Potrójnej Korony INTENS, świetny DELANO (Strzegomia, Iwna, Kozienic, Widzowa, Prezesa Rady Ministrów, Korabia), niepozorna DEKLINACJA (Efforty, 2 m. Skarba, Wiosenna, Soliny, Derby, Oaks, SK Krasne, Criterium, 3 m. Wielka Warszawska), DE FACTO (Widzowa), DŻERALD (Skarba), czy skoczny DELLAN (Corsa Siepi dei 4 Anni G3 – płoty Merano, 2 m. Gran Corsa Siepi di Milano G1 – płoty Mediolan).
|
JUROR |
xx |
O |
Saragan – Jurystka / Negresco |
1981 |
POL |
hod. SK Moszna |
6 |
- Trenowany przez Stanisława Dzięcinę był jednym z liderów bardzo mocnego rocznika. W debiucie wygrywa Próbną od ogiera DON FREE, w Ministerstwa Rolnictwa lepszym jest tylko CZUBARYK, któremu szybko rewanżuje się w Mokotowskiej. W wieku 3 lat zwycięża w Rulera od CZUBARYKA, NARZANA i klaczy DIAKOWA, Iwna – bijąc AKCEPTA i CZUBARYKA oraz w Derby, pokonując CZUBARYKA, KOFEINĘ, AKCEPTA, NARZANA, DANDOLO i DIAKOWĘ. Na drodze do skompletowania Potrójnej Korony, w nieco dziwnej rozgrywce St. Leger, staje mu stajenny kolega AKCEPT, ale w pokonanym polu są CZUBARYK i ALADYN. Ten ostatni ponownie jest drugi (łeb w łeb) w St. Leger, ale w Wiedniu – na Freudenau zwycięża Skunks. Jesienią ze swoim stałym dżokejem (Mieczysławem Mełnickim) w siodle staje w szranki Preis von Europa Grupa 1 w Kolonii, gdzie przy wyjściu na prostą traci dobrą pozycję, by kapitalnie finiszować polem. Niestety celownik jest zbyt blisko i Skunks kończy czwarty, tuż za walczącymi o wygraną – niemieckim crackiem NEBOSEM i CZUBARYKIEM (dosiadający go Stanisław Sałagaj na prostej zgubił bat), a przed PAWIMENTEM. Tytuł Koń Roku 1979 dzieli Skunks z Czubarykiem, ale to nie koniec ich spotkań. Czterolatkiem zwycięża w Golejewka (od CZUBARYKA i AKCEPTA) oraz Nagrodzie Sprinterskiej o Puchar Redakcji „Expressu Wieczornego” (od NARZANA), gdzie na dystansie 1600 m kolejny już raz demonstruje swój największy atut – wyjątkowe przyspieszenie. Karierę kończy nieudanym startem w Prezesa Rady Ministrów (na 3200 m), w której jest tylko czwarty (za CZUBARYKIEM, ŚMIGONIEM i AKCEPTEM) i co gorsza doznaje kontuzji. W stadzie Skunks nie błyszczał, ale jego córki okazały się naprawdę wartościowymi matkami, szczególnie koni specjalizujących się w gonitwach z płotami i przeszkodami: JAWNUTA dała JARMIŁA (Aschabada), AGAWA – ARCELINA (Doris Day), SCATOLA (Cardei, 2 m. Wiosenna, Soliny, 3 m. Rzeki Wisły) – używanego w czeskiej hodowli skocznego SCATERA, ESPADA – EKLERERA (dwukrotnie pierwszy w przeszkodowej Cenie PARAMO w Pardubicach), a CHALINIA – triumfatora Wielkiej Pardubickiej CHALCO.
|
SKUNKS |
xx |
O |
Doryant – Sekunda / Surmacz |
1976 |
POL |
hod. SK Kozienice |
7 |
- Wygrał w karierze 11 gonitw, w tym St. Leger i Vederemo-Rennen w Wiedniu, Steher Cup Listed w Baden-Baden, Steher Preis Listed w Mülheim oraz Premio Duca d’Aosta Listed w Mediolanie. Sprzedany do Austrii na bodaj pierwszej aukcji roczniaków (organizowanej jeszcze przez Animex w SK Moszna w 1986 roku). W wieku 2 i 3 lat Dongo trenowany był przez Stefana Bigusa, a w wieku 4-6 lat już w Niemczech przygotowywali go do startów Andreas Wöhler, a następnie Mario Hofer. Tam też wygrał Dongo sumę 179.700 DM, otrzymując w handikapie (GAG) 94,5 kg. Był bardzo dzielnym stayerem – plasował się drugi w Mülheim Frühjahrs-Steher-Preis Listed i Kölner Steher-Preis Listed oraz trzeci w Silbernes Band der Ruhr Listed, Kölner Steher Preis Listed i Oleander-Rennen Grupa 3. Warto wspomnieć, że ojcem matki Dongo jest wyhodowany na Węgrzech zwycięzca Derby w Budapeszcie i Pradze, drugi w Derby w Wiedniu w 1970 roku – świetny NORBERT.nie PARAMO w Pardubicach), a CHALINIA – triumfatora Wielkiej Pardubickiej CHALCO.
|
DONGO |
xx |
O |
Dakota – Danila / Norbert |
1987 |
POL |
hod. SK Moszna |
8 |
- Wraz z Dongo został on sprzedany roczniakiem do Austrii, gdzie w treningu Stefana Bigusa odniósł w karierze 5 zwycięstw, w tym w Derby w Wiedniu (trzecie miejsce zajął wówczas ZEND, a czwarte DONGO), milerskim Spreti-Memorial Listed w Monachium, Amadeo Peyron Listed w Turynie oraz Citta di Grosseto Listed na 1750 m. Ponadto był drugi w Carl-Friedrich Fürst zu Oettingen-Wallerstein-Memorial Listed na 2200 m w Monachium. W niemieckim handicapie (GAG) otrzymał notę 91 kg. W sezonie 1990 sięgnął w Austrii po tytuł „Koń Roku”.
|
DŻULIO |
xx |
O |
Dakota – Dziarska / Damon |
1987 |
POL |
hod. SK Moszna |
9 |
- Jako pierwsza klacz po wojnie wygrała Wielką Warszawską dwukrotnie. Zwyciężyła też w St. Leger w Wiedniu i Nagrodzie Berlina na Mityngu Krajów Demokracji Ludowej w stolicy NRD. Okrzyknięta klaczą 25-lecia! Trenowana przez Stefana Michalczyka juniora, a dosiadana przez Mieczysława Mełnickiego, biegała Demona 3 sezony i w 18 startach zanotowała 14 zwycięstw. Dwulatką była niepokonana. Wygrała czterokrotnie, w tym Nagrody Stolicy, PTWK i Ministerstwa Rolnictwa. Trzylatką zdobyła szarfy Rulera (od og.ZELANT), Iwna, Derby (od kl.GERONA) oraz cenne gonitwy wymienione na wstępie. Na Mityngu w Berlinie była też druga w Nagrodzie Pragi (wygrała TAMAŃ), a na Służewcu trzecia (za TAUROWEM i GERONĄ) w Nagrodzie Kozienic. W wieku 4 lat sięgnęła po sukces w Widzowa, Prezesa Rady Ministrów i Fils du Vent. Na rozegranym w stolicy Polski Mityngu KDL kończyła druga w Nagrodzie Warszawy (do bardzo dobrego GAJERA) i bez miejsca w Nagrodzie Budapesztu. Jesienią po raz drugi zwyciężyła w Wielkiej Warszawskiej (pokonując EPIKURA). Z jej 12 źrebiąt, biegało 11, a wygrywało 10, w tym aż 5 poza grupami. Demona to matka derbisty i cenionego reproduktora ogiera DEMON CLUB (po Club House) oraz używanego wąsko, ale z powodzeniem w hodowli pełnej krwi, a szerzej (też z dobrym skutkiem) w półkrwi ogiera DAMON (po Mehari). Trzy jej córki zwyciężały w gonitwach pozagrupowych – DIANA i DIADEMA (obie po Balustrade) oraz DIAMANTA (po Mehari). W rodowodzie Demony znajdujemy inbred 5×5 na ogiera SUNSTAR, który był bardzo dobrym dwulatkiem, a w wieku lat trzech zdobył angielskie klasyki – 2000 Guineas i Derby St.
|
DEMONA |
xx |
K |
Masis – Dziwożona II / San II |
1961 |
POL |
SK Moszna |
10 |
- Zinbredowanego 4×4 na og.TORNADO Dixielanda trenował Józef Paliński. Dwulatkiem w imponującym stylu (dowolnie o 5 długości) wygrał w debiucie i od razu wyjechał do Wiednia, gdzie w czterokonnym Baron-Gustav-Sprinter-Memorial na 1100 m nie sprostał 3-letniemu super sprinterowi gospodarzy (TOPAIR), ale pokonał swojego rówieśnika DENDRYTA (czwarty). Swoją wyższość nad nim udowodnił jeszcze w Mokotowskiej i Criterium, które bez problemu zdobył w Warszawie. Wiosną doznaje ochwatu, ale szczęśliwie kurowany staje w szranki … St. Leger i jest trzeci za DŻUDO i DENDRYTEM. Sezon kończy imponującą serią sukcesów: w I grupie, Nagrodzie Pink Pearla (bija ogiera CZEMPIŃ), Wielkiej Warszawskiej (na mocno elastycznym torze prowadzi od startu i dusi rywali tempem – dowolnie o 5 długości pokonuje KOMETĘ, CZUBARYKA, AKCEPTA, DENDRYTA, DŻUDO i derbistkę SINAJĘ, czyniąc ten wyścig chyba najczęściej wspominaną przez służewieckich bywalców rozgrywką) i ponownie Criterium. Zostaje Koniem Roku 1980. Czterolatkiem toczy boje z JARABUBEM i DŻUDO. Rozdziela tę parę w Golejewka i Prezesa Rady Ministrów, a bije JARABUBA w Nagrodzie Widzowa. Wygrywa też Nagrodę Kozienic (od SURDUTA). Podróże najwyraźniej mu nie służą, bo w Kincsem Dij w Budapeszcie i Grosser Kaufhof Preis w Kolonii jest bez miejsca, a jesienią mija celownik trzeci w Criterium. Wywodzący się z tej samej linii żeńskiej co DIAKOWA, młodszy półbrat trójkoronowanego DIPOLA, w stadzie okazał się jednym z najlepszych reproduktorów krajowej hodowli w historii. Dał trzech derbistów (BACHUS, LIMAK, SOLOZZO), znakomite klacze (DŻAMINA, DAXI, ZAGARA, TERENCJA, OMBRELIA, AMANDINA, BIBA MOJA MAŁA), zwycięzców klasyków (NAREDO, CORTEZ – w Austrii), dwukrotnie pierwszego w Wielkiej Warszawskiej, użytego w hodowli półkrwi SAN LUISA, konie utalentowane skokowo (ALMANZOR, BAŁAMUT czy półkrwi wkkw-istka BANDEROLA). Stanowił w 8 stadninach państwowych i tylko w jednej nie dał Dixieland zwycięzców gonitw najwyższej rangi. W 1994 roku został czempionem reproduktorów, a w 1988 był w tym rankingu drugi. Jego córki były doskonałymi matkami, a tytułem Koń Roku wyróżniono troje jego potomków (LIMAK 1994, ZAGARA 1997, SAN LUIS 2005).
|
DIXIELAND |
xx |
O |
Conor Pass – Dostojna / Dorpat |
1977 |
POL |
SK Widzów |
11 |
- Pięciokrotnie pierwsza, w tym trzykrotnie w gonitwach pozagrupowych dla klaczy (trzylatką wygrała Wiosenną, Soliny i Driady – dzisiaj SK Krasne), zdobywczyni Austria-Preis w Wiedniu (dwulatką), druga w Norsk Oaks w Oslo i Preis des Versitzenden des Staattsrates w Berlinie (czterolatką) oraz trzecia w Preis von Europa G1 w Kolonii i w Derby na Służewcu (na ciężkim torze po kapitalnym finiszu z końca stawki nieznacznie – szyja i krótki łeb – uległa ogierom DIPOL i ORKISZ). Klacz żeńska, niezwykle urodziwa i wyjątkowo dzielna, a przy tym z międzynarodowymi (Austria, Norwegia, RFN, NRD) sukcesami na koncie. W treningu Stanisława Molendy biegała 2-4 letnią 16 razy. Oprócz 5 zwycięstw ma w dorobku 6 drugich lokat – dwulatką w Skarba, Stolicy i Demony (w Wiedniu lepszym był DIPOL) oraz czterolatką w Widzowa, Norsk Jockey Clubu (tu też lepszy był DIPOL) i trzy trzecie, w tym to wyjątkowo cenne w Kolonii. W wieku 4 lat w Preis von Europa nie zajęła już płatnego miejsca, a na Mityngu KDL w Nagrodzie Budapesztu została na starcie. Doris Day to matka czworga zwycięzców gonitw pozagrupowych: DEAD-HEAT (po Beauvallon) – 6xI, Stolicy, Ministerstwa Rolnictwa, Golejewka, Kozienic, DANGER (po Dakota) – 6xI, Wilanowska, Zamknięcia Sezonu, Pawimenta, DAMA TREFL (po Kayoon) – 4xI, Deer Leapa, a także filigranowa, żeńska, bardzo szlachetna DIONE (po Pyjama Hunt) – 3xI, Próbna, Skarba, Soliny. Wnuk Doris Day – DYKTATOR (Dakota – Dama kier po Balustrade) zajął boks czołowego w Bułgarii, po tym jak tylko w Derby nie zajął płatnego miejsca. A biegał trzy sezony 22 razy, wygrywając 7 gonitw, w tym Nagrody Iwna (bijąc takie cracki jak OMEN i SOLOZZO), Mosznej i dwukrotnie Rzecznej. Przy tym z powodzeniem rywalizował w starciach międzynarodowych (drugi w Nagrodzie Berlina na Mityngu KDL i w Hoppegertener Meile, trzeci w Velkej Cenie Mesta Prahy).
|
DORIS DAY |
xx |
K |
Mehari – Dora / Turysta |
1969 |
POL |
hod. SK Golejewko |
12 |
- Podobnie jak jego klasowa matka trenowany był przez Andrzeja Walickiego i pierwszy rok startów zakończył bez porażki, sięgając w 3 wyjściach po dwa najpoważniejsze trofea – Ministerstwa Rolnictwa i Mokotowską. Trzylatkiem bije rówieśników w Nagrodach Strzegomia oraz Doris Day i wyjeżdża na Derby do Wiednia. Kopiuje dublę NEMANA, zdobywając Błękitną Wstęgę w Austrii i w Polsce, po czym odnosi kolejny sukces w St. Leger. Startuje w Kolonii w Preis von Europa Grupa 1 i jest jedynym koniem w silnej stawce, który w karierze jeszcze nie przegrał. Tym razem jest jednak szósty, a po powrocie na Służewiec dość niespodziewanie przegrywa Wielką Warszawską ze świetnie dysponowanym DŻETEM. Rok później jest pierwszy w Golejewka, Prezesa Rady Ministrów, Kincsem Dij w Budapeszcie i Nagrodzie Berlina podczas Mityng KDL w Karlovych Varach. Karierę kończy startem w USA w Washington D.C. International Grupa 1 – mija celownik ósmy w stawce 12 koni. Korab, który nie tylko jak na tamte czasy dużo podróżował, wykazał się talentem, wszechstronnością, zdrowiem i odpornością, wygrywając 12 z 15 gonitw i raz zajmując drugie miejsce. Nic dziwnego że jest jednym z ledwie dwóch dwukrotnych laureatów tytułu Koń Roku (1985-86).
|
KORAB |
xx |
O |
Kayoon – Konstelacja / Mehari |
1982 |
POL |
hod. SK Golejewko |
13 |
- W treningu Stanisława Molendy biegał 2-4 letnim 13 razy. Dwulatkiem wygrał Nagrody Rozpoczęcia Sezonu Letniego i Ministerstwa Rolnictwa (od ADDIS ABBEBY i ERYDANA), a podczas Mityngu KDL w Warszawie był drugi w Nagrodzie Budapesztu (za og. ART, wyprzedzając JAKĄ BĄDŹ). W Stolicy kończył trzeci (za JAKĄ BĄDŹ i niespodziewanie CHISPAREM). Następny sezon zaczął od dwóch czwartych lokat w Strzegomia (za ogierami DUM-DUM i JUROR oraz klaczą ADDIS ABBEBA) i Doris Day (na miękkim torze lepsze były DANDELION, JUROR i VILNIUS), po czym odniósł największe sukcesy w karierze, sięgając po Błękitną Wstęgę w Wiedniu (w 22-konnej stawce reprezentantów Austrii, Węgier, Danii, Francji, Niemiec i Polski wygrał niezagrożony o 6 ½ długości i poprawił rekord toru Freundenau na 2400 m) i Warszawie (od ogierów DUM-DUM, JUROR i ERYDAN). Czterolatkiem na Mityngu KDL w Budapeszcie był drugi (do ogiera RUMB) w Nagrodzie Moskwy, ale w Nagrodach Pawimenta, Preis von Europa G1 w Kolonii, Wielkiej Warszawskiej i Criterium nie zajmował już płatnych lokat. Ogłoszony Koniem Roku 1984, obdarzony wyjątkowo łagodnym charakterem Neman zdecydowanie lepiej czuł się na szybkiej bieżni. W stadzie (krył w Iwnie, Kozienicach, Łącku, Strzegomiu, Stubnie, Krasnem, a także w dawnym Związku Radzieckim) dał tak dzielne konie, jak ogier REZON (SU)(Grosser Kaufhof Preis Grupa 2 w Kolonii), zdobywczyni Oaks w Austrii w 1996 roku – DIAMOND STAR (AUT), pierwsza w Wiosennej, SK Krasne i Wielkiej Warszawskiej – BELLA DONNA, triumfator przeszkodowej Gran Premio di Merano Grupa 1 – OCEAN oraz HIPODROM (Aschabada), TAMBURYN (Aschabada) czy MISS NEMAN (CZE)(Slušovicke Oaks).
|
NEMAN |
xx |
O |
Dakota – Narew / Mehari |
1981 |
POL |
hod. SK Golejewko |
14 |
- Mimo poważnych problemów z kopytami przygotowywany do startów przez Józefa Siwonię Hipoliner biegał w wieku od 2 do 7 lat i w 32 wyścigach zwyciężał aż 17 razy, 8 razy był drugi i 2 razy trzeci. Dwulatkiem toczył boje z REALINĄ, DŻASPEREM i BLAGIERKĄ – wygrał Próbną i Nemana. Trzylatkiem sięgnął Hipoliner po Starohajske kryterium w Bratysławie (bijąc ogiery DE ROBERTO i RYAN), ale występ w Derby na Słowacji nie był udany. W Warszawie zdobył klasyczną szarfę Rulera oraz Nagrodę Iwna. W Derby lepszym był KAMERDYNER, a w Wielkiej Warszawskiej przedstawiciele starszych roczników – NIGHT EXPRESS i SAN LUIS. W każdym z 6 sezonów zwyciężał poza grupami. W naszej części Starego Kontynentu (Słowacja, Austria) był przeciwnikiem, który zawsze budził respekt i pretendował do wygranej. W Bratysławie zwyciężył również w Velkej Majovej Cenie i Cenie Scottish Rifle’a, a drugi kończył w Velkej Cenie Slovenska. W Ebreichdorfie wygrał Magna Euro Preis, a w Kincsem Preis i Central European Challenge Cup Classic mijał celownik drugi. Na Służewcu trzykrotnie bił rywali w Prezesa Rady Ministrów (obecnie Prezesa Totalizatora Sportowego), dołączając tym samym do takich sław jak TURYSTA, SURMACZ i SZARLATAN, dwukrotnie zdobywał Nagrody Kozienic i Golejewka. Wygrał również tak wymarzoną przez trenera i dżokeja (Anton Turgaev) Wielką Warszawską, do której wcześniej nie miał szczęścia. Wart podkreślenia jest fakt, że tylko trzykrotnie nie zajmował Hipoliner płatnej lokaty. Dwukrotnie wyróżniono go tytułem „Koń Roku” – w sezonach 2006 i 2009. Jest używany w hodowli – jego potomstwo cieszy się dobrą marką w Kazachstanie, który to kraj jest obecnie jednym z głównych importerów polskich folblutów.
|
HIPOLINER |
xx |
O |
Belenus – Hipozetta / Who Knows |
2003 |
POL |
hod. Polska Korporacja Inwestycyjna SA |
15 |
- O trenowanym przez Konstantego Chatizowa Pink Pearlu tak pisze Andrzej Szydlik: „To był wielki crack wczesnych czasów powojennych. Już od samego początku kariery toczy twarde boje z nieodłącznym „cieniem” – Arrasem. W 5 startach w wieku 2 lat odnosi 4 zwycięstwa, przegrywając z nim raz. Rewanżuje się szybko w Produce, pokonując konkurenta aż o 5 długości. Z ogromnym więc zainteresowaniem oczekiwano ich pojedynków w wieku 3 lat. Pink Pearl doznaje porażki w Iwna, wygrywa Fils du Vent, w Derby nie startuje – wygrywa je Arras, którego rekord na dystansie 2400 m (2’30”) trwał, trwał i trwał… w sumie 36 lat. Przed ogromnymi sukcesami międzynarodowymi Pink Pearl wygrywa St. Leger. Pierwsze zwycięstwo odnosi w Derby w Pradze (Arras był drugi). Szczyt jego wyścigowej klasy następuje podczas Mityngu w Budapeszcie. Zgarnia dwie najpoważniejsze nagrody: Moskwy dla 3-letnich ogierów i klaczy, która przez wiele lat odgrywała rolę Derby międzynarodowych i tak zwany Puchar dla 3-letnich i starszych ogierów i klaczy”. W uzupełnieniu warto dodać, że w Nagrodach Fils du Vent i St. Leger w pokonanym polu zostawił Pink Pearl ogiery BEN BUTTALL i SKARBNIK (zwyciężył jesienią w Wielkiej Warszawskiej). Matka Pink Pearla (zinbredowanego 5×5 na ogiery BEND OR i ST.SIMON) jest półsiostrą pierwszej w Oaks 1934 roku klaczy KADMEA (po Harlekin), a trzecia matka jest jednocześnie trzecią matką zdobywcy Potrójnej Korony w Anglii w 1918 roku – ogiera GAINSBOROUGH, który odegrał niepoślednią rolę w hodowli pełnej krwi. Półbrat Pink Pearla to trójkorownowany RUCH, a siostra – pierwsza w Wiosennej DONNA NERA dała zwyciężczynię Wielkiej Warszawskiej klacz DONNA AQUI i założyła cenną linię żeńską, z której pochodzą m.in. flyer DON FREE, średniodystansowiec DON CZU, dzielna DONNA KAYA (Stolicy, Efforty, Krasne), silna DONNA GRAFIA (Wiosenna, 2 m. Derby), szybki, użyty w hodowli DON GRAF, czy świetny w skokach przez przeszkody DON JUGG. Sam Pink Pearl przez 4 sezony (1954-57) zajmował boks czołowego w Stadninie Koni Iwno, a w 1958 roku został sprzedany na Węgry.Trenowany przez Stanisława Molendę Erotyk dwulatkiem zwycięsko przemaszerował przez grupy, debiutując na początku sierpnia. Nagrody Skarba, Stolicy i Ministerstwa Rolnictwa przegrywa z DERMOTEM, ale sezon kończy sukcesem w Mokotowskiej (drugi jest JURIS). W następnym roku jest trzeci w Rulera (za ogierami TATARAK i DERMOT), drugi w Iwna (za KARAMBOLEM), po czym zwycięża w Derby (za nim kończą JURIS, TATARAK i KARAMBOL), St. Leger (ponownie bije JURISA i TATARAKA) oraz Wielkiej Warszawskiej (od TATARAKA i KARAMBOLA). W St. Leger w Wiedniu jest piąty (bez miejsca). Trzeci rok startów ma nadal bardzo udany – odnosi sukcesy w Golejewka, Fils du Vent, Wojska Polskiego (gonitwa z warunkami) i jest drugi w Nagrodzie Warszawy (Mityng KDL we Wrocławiu). Karierę kończy drugim triumfem w Wielkiej Warszawskiej, w której w 1969 roku startowało aż trzech derbistów – Erotyk pokonał TRABANTA (drugi) i KADYKSA (czwarty). Zinbredowany 4×5 na og.SWYNFORD zwycięzcę angielskiego St. Leger. W stadzie (w Kozienicach i Rzecznej) już w pierwszym roczniku daje Erotyk trójkoronowanego CZERKIESA. SEFORA wygrywa Wiosenną, Przedświta i Nagrodę Belgradu na Mityngu KDL, a bliski krewniak Czerkiesa – CZUBARYK robi międzynarodową karierę. Derby wygrywa wąsko użyty w hodowli OTMAR, a BORYNA jest pierwszy w Nagrodzie Aschabada. Jest również Erotyk ojcem dzielnych końskich sportowców – BROM, CZUBCZYK czy brat Sefory – SKYLAB.
|
PINK PEARL |
xx |
O |
Pilade – Rosa Nera / Nektar |
1948 |
POL |
hod. Stanisław Janasz |
16 |
- Trenowany przez Stanisława Molendę Erotyk dwulatkiem zwycięsko przemaszerował przez grupy, debiutując na początku sierpnia. Nagrody Skarba, Stolicy i Ministerstwa Rolnictwa przegrywa z DERMOTEM, ale sezon kończy sukcesem w Mokotowskiej (drugi jest JURIS). W następnym roku jest trzeci w Rulera (za ogierami TATARAK i DERMOT), drugi w Iwna (za KARAMBOLEM), po czym zwycięża w Derby (za nim kończą JURIS, TATARAK i KARAMBOL), St. Leger (ponownie bije JURISA i TATARAKA) oraz Wielkiej Warszawskiej (od TATARAKA i KARAMBOLA). W St. Leger w Wiedniu jest piąty (bez miejsca). Trzeci rok startów ma nadal bardzo udany – odnosi sukcesy w Golejewka, Fils du Vent, Wojska Polskiego (gonitwa z warunkami) i jest drugi w Nagrodzie Warszawy (Mityng KDL we Wrocławiu). Karierę kończy drugim triumfem w Wielkiej Warszawskiej, w której w 1969 roku startowało aż trzech derbistów – Erotyk pokonał TRABANTA (drugi) i KADYKSA (czwarty). Zinbredowany 4×5 na og.SWYNFORD zwycięzcę angielskiego St.Leger. W stadzie (w Kozienicach i Rzecznej) już w pierwszym roczniku daje Erotyk trójkoronowanego CZERKIESA. SEFORA wygrywa Wiosenną, Przedświta i Nagrodę Belgradu na Mityngu KDL, a bliski krewniak Czerkiesa – CZUBARYK robi międzynarodową karierę. Derby wygrywa wąsko użyty w hodowli OTMAR, a BORYNA jest pierwszy w Nagrodzie Aschabada. Jest również Erotyk ojcem dzielnych końskich sportowców – BROM, CZUBCZYK czy brat Sefory – SKYLAB.
|
EROTYK |
xx |
O |
Turysta – Eroika / Aquino |
1965 |
POL |
hod. SK Golejewko |
17 |
- W treningu Stanisława Molendy biegała Bostella 2-3 let. 11 razy. Była 6xI, w tym w Próbnej i Nagrodach Cardei (pokonując szybką BRETANIĘ), Soliny (przed silną DAGLEZJĄ), St. Leger (bijąc ogiera NORD i klacz DAGLEZJA), Robert Pferdemenges Rennen w Kolonii (obecnie gonitwa ta ma rangę Listed) i St. Leger w Wiedniu. Trzykrotnie mijała celownik druga – w Skarba (za IDRYSEM, a przed TARTAREM), Ministerstwa Rolnictwa (ponownie za IDRYSEM, a przed TARTAREM) i Oaks (za DALILĄ, a przed DAGLEZJĄ), a raz trzecia – w Stolicy (za duetem IDRYS – TARTAR). Tylko raz pozostała bez miejsca – w Derby (na ciężkiej bieżni triumfowała DAGLEZJA przed DURANGO). Wygrała 138.000 zł, 60.000 ATS i 20.000 DM. W jej rodowodzie znajdziemy inbred 3×3 na og. PILADE. Urodziwa, prawidłowej budowy, dysponująca przyspieszeniem i preferująca nośna bieżnię Bostella w stadzie dała tylko 4 źrebięta, z których najlepiej biegała BOEMA (po Torpid) – zwyciężczyni 4 gonitw, trzecia w Criterium (za Pawimentem i Irandą), matka ogiera BACHUS (po Dixieland) – zwycięzcy Derby, Rulera i Skarba. Inna córka Bostelli – BIRIULKA (po Antiquarian) wygrywała dwukrotnie i jest matką drugiego w St. Leger i trzeciego w Derby ogiera BERYL (po Dixieland) oraz czwartego w Wielkiej Warszawskiej ogiera BERIAN.
|
BOSTELLA |
xx |
K |
Taurów – Boresza / Turysta |
1968 |
POL |
hod. SK Golejewko |
18 |
- O trenowanym przez Stanisława Molendę, a dosiadanym przez Jerzego Jednaszewskiego Epikurze tak pisze Andrzej Szydlik: „To był koń, który już w padoku potrafił prezentować swoją siłę. Rewelacyjna kariera 2-letnia robiła wrażenie. Pięć startów i tyleż zwycięstw, w tym Tygodnika „Stolica” i Ministerstwa Rolnictwa, więc nic dziwnego, że upatrywano w nim mocnego faworyta na Derby. Pierwszy start (Rulera) przegrywa do bardzo szybkiego Haracza, a później nie ma na niego siły. Najpierw zdobywa Nagrodę Specjalną, później Iwna, Derby i Kozienic, po której ma fantastyczny występ w Nagrodzie Moskwy na Mityngu w Warszawie. Nie sposób zapomnieć tu o niepowtarzalnym aplauzie publiczności, jaki towarzyszył jego victorii. Na jesieni podróżuje do Wiednia po laur w St. Leger. Sezon kończy udziałem w Wielkiej Warszawskiej, ale drogę do zwycięstwa zamyka mu fenomenalna Demona”. Uzupełniając, warto dodać, że wiosenny sezon 1965 miał Epikur bardzo intensywny, bo zaliczył 4 starty w dwutygodniowych odstępach, a Nagrodę Kozienic zdobył niosąc 2 kg nadwagi ledwie trzy tygodnie po Derby. W Nagrodzie Moskwy zwyciężył o 8 długości od rosyjskiego ogiera ANSZŁAG, jednak w wyścigu o Puchar był… tylko czwarty. Trzy tygodnie po tej nie ma co ukrywać porażce, triumfuje w Wiedniu. Epikur uważany był za najbardziej klasowego spośród synów Turysty, a obok Pink Pearla, Dorpata, De Corte, Demony i Taurowa za najlepszego konia wyścigowego lat 50-tych i 60-tych.
|
EPIKUR |
xx |
O |
Turysta – Epifora / Pilade |
1962 |
POL |
hod. SK Golejewko |
19 |
- Tak pisze o niej Andrzej Szydlik: „Ta świetna klacz konkurowała z końmi bardzo silnego rocznika (Akcept, Czubaryk, Skunks, Kofeina, Narzan czy Śmigoń). Już w wieku 2 lat pokazała swój niezwykły talent. W pięciu startach cztery zwycięstwa, w tym piękny, niezapomniany sukces w Nagrodzie Bukaresztu na Mityngu w Warszawie. Wygrywa również najważniejszy wyścig dla samych klaczy – Nagrodę Efforty. Rok 1979 ma znakomity. Zwycięża w Aschabada i Oaks. Czuje się tak mocna, że nie boi się nawet dystansu 1400 m i w Nagrodzie Syreny jest druga za szybkim Orskiem. Natomiast w Berlinie jest główną rozgrywającą w dwóch gonitwach dla klaczy – pierwsza w Nagrodzie Berlina i druga w Nagrodzie Pragi. Ale na jesieni czeka ją wielkie wyzwanie. Jako jedyna klacz w 12-konnej stawce Wielkiej Warszawskiej stawia czoła samym ogierom. To było niesłychanie błyskotliwe i zaskakujące zwycięstwo. Sezon kończy piękną wygraną w Pradze”. Uzupełniając ten lapidarny opis warto przypomnieć, że trener Mieczysław Żuber miał w owym czasie trzy kapitalne klacze: córkę dzielnej Kokainy – przystojną KOFEINĘ (Próbna, Skarba, 2 m. Stolicy, 4 m. Pokoju, Ministerstwa Rolnictwa), córkę klasowego Doryanta – wszechstronną, rzetelną BARMANKĘ (Cardei, 2 m. Efforty, Soliny, Rzecznej, Rzeki Wisły, 3 m.Wiosenna) oraz DIAKOWĘ. Dwulatkami wszystkie pokazały talent i potencjał. W wieku 3 lat Barmanka wspierała Kofeinę w wygranych w Wiosennej i Soliny, podczas gdy Diakowa rywalizowała z ogierami w Strzegomia, Rulera i Aschabada, a w Derby liderowała Kofeinie. Dopiero wygrany z miejsca do miejsca Oaks, gdzie na zdecydowanie miękkiej, elastycznej, wyraźnie sprzyjającej jej bieżni pokazała Diakowa swoją prawdziwą klasę (Kofeina była trzecia), którą potwierdziła w Berlinie na Mityngu KDL, a później także w Wielkiej Warszawskiej i Pradze, gdzie zwyciężyła na milę.
|
DIAKOWA |
xx |
K |
Isztopirin – Daria / Deer Leap |
1976 |
POL |
hod. SK Rzeczna |
20 |
- Z debiutu potomek pary nagrodzonej tytułami „Koń Roku” (Dixieland 1980, Sonora 1982) wygrał Próbną, po czym na Mityngu KDL w Karlovych Varach, na ciężkiej bieżni deklasuje konkurencję z OMENEM na czele w Nagrodzie Budapesztu. W Warszawie w Ministerstwa Rolnictwa musi jednak ustąpić pierwszeństwa swojemu wielkiemu przeciwnikowi. W wieku 3 lat znowu przegrywa z OMENEM w Strzegomia, Rulera i Iwna (tu wyprzedza go jeszcze zwycięski DYKTATOR). Derby należą jednak już niepodzielnie do podopiecznego trenera Józefa Palińskiego. Solozzo bija OMENA, DŻAMINĘ i JURNEĘ (a także DYKTATORA, DIETMARA i DON CZU) oraz poprawia o pół sekundy rekord Arrasa, uzyskując czas 2’29.5″. Zwycięża jeszcze w Korabia, ale w Kolonii (Preis von Europa Grupa 1) wypada słabo. Czterolatkiem (w treningu Andrzeja Walickiego) najlepszy wyniki notuje w Bratysławie, gdzie łatwo sięga po sukces w Wielkiej Nagrodzie Słowacji. Na Mityngu KDL w Warszawie jest trzeci w Nagrodzie Moskwy (zwycięża DIETMAR). Wyjazd do Ostendy na Grand Prix Rose nie przynosi finansowej zdobyczy. Sezon kończy wygraną w Korabia i drugą lokatą w Wielkiej Warszawskiej (za DIETMAREM). W czwartym roku twardych pojedynków zwycięża w Widzowa, Prezesa Rady Ministrów i prestiżowej Kincsem Dij w Budapeszcie, a ponadto jest czwarty w Golejewka. Bez wątpienia urodziwy, stylowy Solozzo był koniem klasowym – szybkim, wytrzymałym i dysponującym przyspieszeniem. Wcześnie dojrzały, biegał nierówno, na co z pewnością miały wpływ kłopoty z kopytem. W jego rodowodzie znajdziemy inbred 5×5 na ogiera OWEN TUDOR (po Hyperion), który zdobył angielskie Derby w 1941 roku (na torze w Newmarket).Dwulatką podopieczna trenera Andrzeja Walickiego nie zrobiła furory, ale zgłosiła akces do czołówki silnego rocznika (m.in. PAWIMENT, DERSŁAW, SWING, ORSK). Wygrała obie grupy, była raz trzecia, a w Nagrodzie Efforty nie zajęła płatnego miejsca. W wieku lat trzech pokazała jednak prawdziwą klasę. Wygrała grupę i Nagrody Wiosenną oraz Soliny. W Derby pokonała PAWIMENTA i DERSŁAWA, a także SWINGA, pomagającą jej NAPAJEDLĘ, CYNIKA czy ORSKA. W Oaks nie miała kłopotu z DAMILLĄ, SPILETTĄ i TANINĄ). Na Służewcu zwyciężyła również w Nagrodzie 1.Dywizji Kawalerii Wojska Polskiego na 2400m. W 1977 roku wraz z PAWIMENTEM, NEGROSEM i SMUŻKĄ wzięła udział w prestiżowym mityngu w angielskim Yorku. W jaskini lwa polskie konie nie zajęły premiowanych lokat, ale Konstelacja wypadła zdecydowanie najlepiej – piąta w Yorkshire Oaks. W Preis von Europa w Kolonii również nie udało się jej powiększyć stanu posiadania, ale w stadzie zapisała przepiękną kartę. Jest drugą, obok Demony, derbistką, która dała konia dekorowanego Błękitną Wstęgą (Korab w 1982 roku). Z jej 11 źrebiąt, biegało 9, a zwyciężało 8, w tym także KSIĘŻYC (Iwna, St. Leger, Wielka Warszawska, Prezesa Rady Ministrów) i KARINA (Oaks, Kozienic). Córki Konstelacji były wyśmienitymi matkami: KWADRA dała KOMAŃCZĘ, KARINA skocznego KIEJSTUTA, KRÓLOWA NOCY – KRÓLOWĄ GWIAZD, a KORONA – KORNELIĘ. Z synów Konstelacji KOSMOS startował z powodzeniem w skokach przez przeszkody i WKKW oraz został użyty w hodowli półkrwi, a KRATER zajmował boks czołowego w hodowli pełnej krwi.
|
SOLOZZO |
xx |
O |
Dixieland – Sonora / Dakota |
1984 |
POL |
hod. SK Widzów |
21 |
- Dwulatką podopieczna trenera Andrzeja Walickiego nie zrobiła furory, ale zgłosiła akces do czołówki silnego rocznika (m.in. PAWIMENT, DERSŁAW, SWING, ORSK). Wygrała obie grupy, była raz trzecia, a w Nagrodzie Efforty nie zajęła płatnego miejsca. W wieku lat trzech pokazała jednak prawdziwą klasę. Wygrała grupę i Nagrody Wiosenną oraz Soliny. W Derby pokonała PAWIMENTA i DERSŁAWA, a także SWINGA, pomagającą jej NAPAJEDLĘ, CYNIKA czy ORSKA. W Oaks nie miała kłopotu z DAMILLĄ, SPILETTĄ i TANINĄ). Na Służewcu zwyciężyła również w Nagrodzie 1.Dywizji Kawalerii Wojska Polskiego na 2400 m. W 1977 roku wraz z PAWIMENTEM, NEGROSEM i SMUŻKĄ wzięła udział w prestiżowym mityngu w angielskim Yorku. W jaskini lwa polskie konie nie zajęły premiowanych lokat, ale Konstelacja wypadła zdecydowanie najlepiej – piąta w Yorkshire Oaks. W Preis von Europa w Kolonii również nie udało się jej powiększyć stanu posiadania, ale w stadzie zapisała przepiękną kartę. Jest drugą, obok Demony, derbistką, która dała konia dekorowanego Błękitną Wstęgą (Korab w 1982 roku). Z jej 11 źrebiąt, biegało 9, a zwyciężało 8, w tym także KSIĘŻYC (Iwna, St. Leger, Wielka Warszawska, Prezesa Rady Ministrów) i KARINA (Oaks, Kozienic). Córki Konstelacji były wyśmienitymi matkami: KWADRA dała KOMAŃCZĘ, KARINA skocznego KIEJSTUTA, KRÓLOWA NOCY – KRÓLOWĄ GWIAZD, a KORONA – KORNELIĘ. Z synów Konstelacji KOSMOS startował z powodzeniem w skokach przez przeszkody i WKKW oraz został użyty w hodowli półkrwi, a KRATER zajmował boks czołowego w hodowli pełnej krwi.
|
KONSTELACJA |
xx |
K |
Mehari – Kasjopea / Aquino |
1974 |
POL |
hod. SK Golejewko |
22 |
- Trenowana przez Stanisława Dzięcinę Iranda ma w rodowodzie inbred 5x5x5 na znakomitego dwulatka og. BLENHEIM (w linii męskiej wnuk og.SWYNFORD), który w swoim jedynym starcie w wieku 3 lat zwyciężył w Derby w Epsom!. Dwulatką Iranda wygrała grupy, by w Nagrodzie Stolicy uznać wyższość (szyja) ogiera HEFAJSTOS. Iranda rewanżuje się w Ministerstwa Rolnictwa (wygrywa o ¾ długości) i kończy sezon 1975. Rok później bardzo łatwo wygrywa w Strzegomia (na 1800 m), pewnie w Rulera, wysyłana Soliny (tu pokonuje SMUŻKĘ). W Derby silnie wysyłana zachowuje przewagę szyi nad finiszującą SMUŻKĄ, która w Oaks okazuje się lepsza o ½ długości. Wyjazd do Oslo na Norsk Oaks przynosi Irandzie trzecie miejsce za dobrej klasy rywalkami hodowli amerykańskiej i angielskiej. Na Służewcu wygrywa jesienią Wielką Warszawską, a w Criterium lepszy jest tylko dwuletni PAWIMENT. Zwykle dosiadał jej Stanisław Sałagaj, ale do najcenniejszych sukcesów prowadzili ją Czesław Rajewski (Ministerstwa Rolnictwa), Jan Filipowski (Derby) i Wojciech Ryniak (Wielka Warszawska). W stadzie urodziła 8 źrebiąt, z których biegało 7, a zwyciężało 6. Wszystkie, podobnie jak Irandę, trenował Stanisław Dzięcina. Poza grupami wygrywały IBRALA (Cardei, Soliny), IRLANDIA (Cardei) i INSOM (Dorpata), a córki Irandy z powodzeniem przedłużyły linię. Wystarczy wspomnieć, że Iranda jest czwartą matką INFAMII (Derby, Oaks) i trójkoronowanego ogiera INTENS. Przygotowywany do startów przez Konstantego Chatizowa dwulatkiem trzykrotnie nie pozwolił się pokonać, zdobywając m.in. odpowiednik dzisiejszej Mokotowskiej. W wieku 3 lat zwyciężył w Derby, St. Leger, Wielkiej Warszawskiej i Nagrodzie Przychówka (2200 m) i tylko fakt, że nie rozgrywano wówczas Nagrody Rulera pozbawił go szansy na tytuł trójkoronowanego. Ponadto był drugi w Iwna i Nagrodach Moskwy oraz Puchar KDL na Mityngu w Berlinie, gdzie dwukrotnie pokonał go tylko bardzo dobry czeski SYMBOL. Czterolatkiem jest trzeci w Widzowa i drugi w Prezesa Rady Ministrów, a na Mityngu w Moskwie wygrywa Nagrodę Warszawy i kończy drugi w Pucharze KDL. Karierę torową zamyka trzecią lokatą w Wielkiej Warszawskiej. Stanowi klacze w Golejewku, Widzowie, Mosznej, Iwnie i Strzegomiu, dając m.in. tak dzielne konie jak derbiści – bracia HUMBUG i HUBERT. W jego rodowodzie znajdziemy inbred (5×5) na ogiery ST.SIMON I CYLLENE, a De Corte podobnie jak jego ojciec San II (od jego córek pochodzą m.in. Ironia, Demona i Gerona) okazał się niezwykle cennym ojcem matek właśnie: Dorada dała DARGINA, Pytia – PAWIMENTA, Sewilla (swego czasu rekordzistka toru na 1400 m – 1’24.5″) – SERBIĘ (matkę klaczy SINAJA i SONORA), a Syrakuza – ogiera SYRAKUZ (Rulera, Syreny, Criterium).
|
IRANDA |
xx |
K |
Deer Leap – Intrada / Dorpat |
1973 |
POL |
hod. SK Moszna |
23 |
- Przygotowywany do startów przez Konstantego Chatizowa dwulatkiem trzykrotnie nie pozwolił się pokonać, zdobywając m.in. odpowiednik dzisiejszej Mokotowskiej. W wieku 3 lat zwyciężył w Derby, St. Leger, Wielkiej Warszawskiej i Nagrodzie Przychówka (2200m) i tylko fakt, że nie rozgrywano wówczas Nagrody Rulera pozbawił go szansy na tytuł trójkoronowanego. Ponadto był drugi w Iwna i Nagrodach Moskwy oraz Puchar KDL na Mityngu w Berlinie, gdzie dwukrotnie pokonał go tylko bardzo dobry czeski SYMBOL. Czterolatkiem jest trzeci w Widzowa i drugi w Prezesa Rady Ministrów, a na Mityngu w Moskwie wygrywa Nagrodę Warszawy i kończy drugi w Pucharze KDL. Karierę torową zamyka trzecią lokatą w Wielkiej Warszawskiej. Stanowi klacze w Golejewku, Widzowie, Mosznej, Iwnie i Strzegomiu, dając m.in. tak dzielne konie jak derbiści – bracia HUMBUG i HUBERT. W jego rodowodzie znajdziemy inbred (5×5) na ogiery ST.SIMON I CYLLENE, a De Corte podobnie jak jego ojciec San II (od jego córek pochodzą m.in. Ironia, Demona i Gerona) okazał się niezwykle cennym ojcem matek właśnie: Dorada dała DARGINA, Pytia – PAWIMENTA, Sewilla (swego czasu rekordzistka toru na 1400m – 1’24.5″) – SERBIĘ (matkę klaczy SINAJA i SONORA), a Sy rakuza – ogiera SYRAKUZ (Rulera, Syreny, Criterium).
|
DE CORTE |
xx |
O |
San II – Dossa Dossi / Spike Island |
1951 |
POL |
hod. SK Golejewko |
24 |
- Dwulatkiem startuje 4 razy i tyleż razy zwycięża. Oprócz grup ma na koncie sukcesy w Nagrodzie Sofii podczas Mityngu KDL w Warszawie oraz Nagrodzie Przychówka (1200 m). Trenowany przez Konstantego Chatizowa, pięknie umaszczony, prawidłowy i emanujący spokojem Dorpat był koniem, który robił wrażenie. W wieku 3 lat przegrywa do ogiera SUDAN Nagrodę Iwna, ale w Derby bierze srogi rewanż (w pokonanym polu oprócz SUDANA są też DURBAN, DONNA NERA czy DOTTI). W Nagrodzie Moskwy na Mityngu KDL w Warszawie staje do walki z wybornym rosyjskim crackiem CHARKOWEM i zwycięża (o 2 dł.), a dwa tygodnie później w rywalizacji o Puchar, po nieczystej jeździe (ewidentny crossing w końcowej fazie gonitwy dżokeja Nasibowa), obustronnych protestach (dżokej Walenty Stasiak nie wytrzymał nerwowo i „w rewanżu” uderzył batem przez plecy radzieckiego jeźdźca) jest drugi o długość. Dorpat zdobywa też St. Leger, ale nie zostaje trójkoronowanym, bo… nie rozgrywano w sezonie 1953 Nagrody Rulera. Czterolatkiem Dorpat staje w szranki trzykrotnie, ale nie zajmuje płatnego miejsca (m.in. w Widzowa i Pucharze KDL w Berlinie). W stadzie błyszczy. Jest czempionem reproduktorów w sezonach 1963, 1965 i 1966. Zinbredowany 5×5 na ogiera ST.SIMON i klacz CANTERBURY PILGRIM, która dała takie sławy jak CHAUCER i SWYNFORD (znakomici ojcowie matek) rezydował Dorpat w Mosznej, Widzowie i Strzegomiu, dając kontynuatorów rodu – ogiery CROSS (Wielka Warszawska, ojciec świetnych sportowców – ARCUS, BRYNÓW i BURGRAF), COSMOS i AZAN (ojciec wyróżniających się koni sportowych – ERYWAŃ, EWARYST, IKAR, IWAN), zwycięzców klasyków (SALWADOR, MILEPORA, IRIONA, SAROLTA, BRETANIA), ale przede wszystkim znakomite matki, z których Dostojna dała DIPOLA i DIXIELANDA, a Intrada – IRANDĘ.
|
DORPAT |
xx |
O |
Ettore Tito – Acquasparta / Sans Crainte |
1950 |
POL |
hod. SK Golejewko |
25 |
- Zinbredowany 3×3 na ogiera DAKOTA oraz 5x5x5 na ogiera BOLD RULER Iryklon biegał w czeskim treningu. Na dystansach milerskich i średnich radził sobie bardzo dobrze i w wieku od 2 do 9 lat w 39 startach wygrywał siedmiokrotnie, w tym Memorial Prof. V. Michala, Velka kvetnova cena oraz KMET Cup Mile w Pradze, a przede wszystkim w Premio del Giubileo Listed w Mediolanie. Ponadto plasował się drugi w czeskim odpowiedniku 2000 Gwinei (o szyję zwyciężył AGE OF JAPE), milerskim Premio Bereguardo Listed, trzeci w Velkej Cenie Prahy i Premio del Giubileo Listed (zwyciężył CIMA DE TRIOMPHE) oraz czwarty w Premio del Piazzale Listed (wygrał ESTEJO) i Premio Ambrosiano Grupa 3. Suma jego wygranych w przeliczeniu na czeskie korony to blisko 3 miliony!
|
IRYKLON |
xx |
W |
Nowogródek – Imma / Beaconsfield |
2006 |
POL |
hod. SK Moszna |
26 |
- Dwukrotna triumfatorka Wielkiej Warszawskiej (1991-92), powtórzyła wyczyn TURYSTY (1947-48), DEMONY (1964-65), EROTYKA (1968-69), a po niej taka sztuka udała się jeszcze tylko ogierowi SAN LUIS (2004-05). Kliwię trenował Andrzej Walicki, a imponująca niezmiennie „olimpijskim wręcz spokojem” klacz biegała 3 sezony 16 razy. Wygrała 11 gonitw, była 3xII, 1xIV i 1xV. Dwulatką debiutowała we wrześniu, przeszła „z tarczą” przez obie grupy i była krótko druga w Nemana (do SILENCIO). Trzylatką zwycięża w Soliny, Derby (po dyskwalifikacji SUSY) i Wielkiej Warszawskiej (bijąc takie konie jak SUSY, AKSUM, SILENCIO i NOVARA). W Oaks, w walce musi uznać wyższość SUSY, chociaż podobnie jak rywalizacji o Błękitną Wstęgę jest lepsza od TABAKIERKI. W Chicago, w General Casimir Pulaski Invitational plasuje się piąta. Rok później zwycięża w Golejewka, ale w Widzowa mija celownik tylko czwarta. Następnie sięga po szarfy Prezesa Rady Ministrów i Kozienic (drugi jest derbista MOKOSZ). W St. Leger tuż przed słupem zaskakuje ją MOKOSZ, który tym samym zostaje trójkoronowanym. Triumfem w Wielkiej Warszawskiej (od CZABABY, MODELKI i MOKOSZA) pieczętuje Kliwia zasłużony tytuł „Koń Roku 1992”.
|
KLIWIA |
xx |
K |
Pyjama Hunt – Knieja / Dakota |
1988 |
POL |
hod. SK Krasne |
27 |
- W Polsce ogłoszono go Koniem Roku 1999, po tym jak zwyciężył w klasycznym St. Leger i był drugi w Derby (do stajennego kolegi – ogiera COUNTRY CLUB). W następnym sezonie w Nagrodzie Golejewka ustanowił rekord służewieckiej bieżni na 2000 m – 2’02.2″, a także finiszował drugi w niemieckim Mülheim w 65. Buchmacher Kottkamp Silbernes Band der Ruhr-Längstes Flachrennen in Deutschland – 5. R. TOP 6 – Wette Listed na 3400 m. Do startów przygotowywał go Sławomir Walotek. Największy sukces (już w treningu Anglika Toma George’a) odniósł jednak podczas najsłynniejszego z płotowo-przeszkodowych festiwali świata – w angielskim Cheltenham, gdzie w marcu 2002 roku w 27-konnej stawce wygrał płotowy wyścig Royal Sun & Alliance Novices’ Hurdle Grupa 1 na 4200 m. Takim rezultatem „w jaskini lwa” nie może pochwalić się żaden inny koń polskiej hodowli. Był najdrożej sprzedanym koniem (130.000 złotych) na jesiennej aukcji koni w treningu organizowanej na Służewcu przez Polturf w 2001 roku.
|
GALILEO |
xx |
W |
Jape – Goldika / Dakota |
1996 |
POL |
hod. SK Moszna |
28 |
- Zinbredowany (5x5x4) na ogiera NORTHERN DANCER Tunis wygrał już w karierze 517.663 EUR i to z pewnością nie jest jego ostatnie słowo! Dwulatkiem biegał w Polsce (tr Małgorzata Łojek) 2 razy: 1xI, 1xIII, a w sezonach 2017-18 zaliczył dotychczas 14 startów we francuskich płotach: 5xI, 7xII, 1xIII, 1xIV. W kolekcji zwycięstwa w Grupie 2 (Prix Amadou), dwukrotnie w Grupie 3 (Prix Aguado, Prix d’Indy) oraz w Prix Stanley Listed. Drugi plasował się: dwukrotnie w Grupie 1 (Grande Course de Haies des 3 Ans i Prix Alain du Breil), raz w Grupie 2 (Prix Georges De Talhouet-Roy Royal Palm Beachcomber), dwukrotnie w Grupie 3 (Prix de Pepinvast i Prix Questarabad) i raz w Listed (Prix Robert Lejeune). Trzeci kończył w swoim debiucie w Auteuil, a czwarty w General de Saint-Didier Grupa 3 w Compiegne. Sprzedany do Francji w 2016 roku na aukcji koni w treningu organizowanej na Służewcu przez Cartrans (za najwyższą cenę – 100.000 złotych) pozostaje w tamtejszym treningu (Guillaume Macaire), niezmiennie dostarczając nam powodów do dumy. W jego rodowodzie znajdziemy innego wybitnego wychowanka Stadniny Koni Iwno – ogiera PAWIMENT.
|
TUNIS |
xx |
O |
Estejo – Tracja / Llandaff |
2014 |
POL |
hod. SK Iwno |
29 |
- Trenowany i dosiadany przez ikonę czeskiego turfu – Josefa Vanę trzykrotnie (w latach 2009-2011) zwyciężał Tiumen w Wielkiej Pardubickiej – jednej z najtrudniejszych gonitw przeszkodowych na świecie. Jest jedynym koniem polskiej hodowli, który potrafił wygrać ten słynny (rozgrywany od 1874 roku!) wyścig i jednym z ośmiu (wśród nich jest podopieczna polskiego trenera Grzegorza Wróblewskiego – klacz ORPHEE DES BLINS 2012-14), które zwyciężały trzykrotnie. Po hat-tricku zaliczył jeszcze Tiumen trzy starty w Wielkiej Pardubickiej, zajmując miejsca – trzecie, nie kończąc gonitwy i szesnaste. W całej karierze ma na koncie sukcesy w gonitwach z płotami (2xI) i z przeszkodami – typu cross country (5xI), a suma jego wygranych w przeliczeniu na czeskie korony przekroczyła 7.300.000! Niepozorny wałach pochodzi z rodziny klaczy TIRANA hodowli Jana Bronikowskiego, słynącej z koni utalentowanych zarówno wyścigowo (TOSKAŃCZYK, TITANIC, TOSKANELLA, TOSKANO, TOTUS, TURNUS, TREBIA, TORYT, TIJA), jak i sportowo (TIMUR, TYRAS, TENOR, TIKSI, TORREADOR), czy ogierów używanych w krajowej hodowli koni półkrwi (TOLEDO, TEXAS).
|
TIUMEN |
xx |
W |
Beaconsfield – Toskanella / Demon Club |
2001 |
POL |
hod. SK Moszna |
30 |
- Znakomity stipler, który największe sukcesy odnosił (w czeskim treningu – Čestmir Olehla) we Włoszech, gdzie dwukrotnie wygrał Grande Steeple Chase di Milano Grupa 1, a pierwszy mijał celownik również w Gran Premio Merano Grupa 1. W maju 2005 roku zajął siódme (płatne) miejsce w Grand Steeple-Chase de Paris Grupa 1 na centralnym paryskim torze Auteuil. Rywali bił również na bieżniach Czech i Słowacji, a suma jego wygranych (5xI w gonitwach z płotami i 9xI z przeszkodami) w przeliczeniu na czeskie korony przekroczyła 13.600.000! Po karierze dwuletniej (tr Anna Nieora) w Polsce (biegał 7 razy: 1xIII, 1xIV, 3xV) został sprzedany na jesiennej aukcji koni w treningu (Polturf) za 4.000 złotych. Zinbredowany 2×3 na ogier CONOR PASS i 3×5 na ogiera DORPAT Masini, powrócił do kraju i zajął boks czołowego, ale w stadzie nie odnosi sukcesów.
|
MASINI |
xx |
O |
Dixieland – Mansarda / Miami Prince |
1999 |
POL |
hod. SK Widzów |
31 |
- Na aukcji roczniaków organizowanej przez Polturf w SK Golejewko w 2001 roku Kolorado kosztował 22.000 złotych. Trenowany w Czechach (Čestmir Olehla) świetnie radził sobie w gonitwach skakanych (32 starty), zwyciężając aż w 20 z nich, w tym Gran Steeple Chase di Milano Grupa 1 i Gran Premio Merano Forst Grupa 1, a także w Premio Staffe d’Oro Grupa 3 i Steeple-Chase Di Primavera Grupa 3 we Włoszech. Wygrał też Zlaty Pohar Listed w Pardubicach, a sukcesy odnosił również na Słowacji (Bratysława), gdzie m.in. dwukrotnie mijał pierwszy celownik w przeszkodowej gonitwie Velka starohajska steeplechase.
|
KOLORADO |
xx |
W |
Enjoy Plan – Kalifornia / Lord Hippo |
2000 |
POL |
hod. SK Golejewko |
32 |
- W norweskim treningu (Nils Peter Bogen) aż pięciokrotnie (!) zwyciężał w Svenskt Grand National na torze Stromsholm w Szwecji, gdzie bił konkurencję w latach 1989-92 oraz w sezonie 1995. Takim wynikiem nie może pochwalić się żaden inny triumfator tej trudnej przeszkodowej próby. Ponadto odnosił płotowe, ale przede wszystkim przeszkodowe sukcesy na torach Niemiec (Brema, Magdeburg, Mannheim, Baden-Baden, Hanower), wygrywając Preis von Rhein Listed, Markgraf Berthold Listed, Iffezheimer Jagdrennen Listed, Altes Badener Jagdrennen Listed, Grosser Preis der Niedersächsischen Wirtschaft Listed oraz dwukrotnie Grosser Preis der Spielbank Hannover Listed.
|
SERAFIN |
xx |
W |
Frombork – Secesja / Antiquarian |
1984 |
POL |
hod. SK Widzów |
33 |
- W Polsce (trener Małgorzata Łojek) biegał dwulatkiem, wygrywając gonitwę i został sprzedany do Czech (trener Grzegorz Wróblewski), gdzie rozpoczął rywalizację w gonitwach z płotami, a następnie z przeszkodami. Dotychczas (w wieku 2-5 lat) biegał 23 razy, a suma jego wygranych to 121.620 EUR, 18.950 złotych i 30.000 Kč. Był 7xI, w tym w płotowym Gran Criterium d’Autunno Grupa 1 we włoskim Merano oraz Criterium d’Inverno Grupa 2 w Pizie, a także w przeszkodowym Premio Ezio Vanoni Grupa 2 w Merano. Sukcesy odnosił na bieżniach Polski (Warszawa, Wrocław), Czech (Pardubice) i Włoch, a płatne lokaty zajmował również we Francji. Przypominający typem swojego ojca Santo Cerro szczególnie dobrze czuje się na szybkiej bieżni, a najchętniej rozgrywa wyścigi, prowadząc w dystansie.
|
SANTO CERRO |
xx |
W |
Sorbie Tower – Santa Caterina / In Camera |
2013 |
POL |
hod. SK Krasne |
34 |
- Zinbredowany 5x5x5 na legendarnego angielskiego ogiera ST. SIMON. Trenowany przez Konstantego Chatizowa i Stanisława Kowalskiego, a dosiadany przez Walentego Stasiaka, Stanisława Pasternaka i Mariana Jednaszewskiego biegał w wieku 2-4 lat 18 razy, wygrywając 8 gonitw, w tym dwulatkiem Nagrody Produce Kruszyny, Borowna i Fanshave, a trzylatkiem Rulera, Derby i St. Leger. Czterokrotnie zajmował miejsce drugie (m.in. Prezydenta Rzeczypospolitej, Jubileuszowa), pięciokrotnie trzecie (w tym Produce, Jubileuszowa, Wielka Warszawska) i tylko raz (!) pozostał bez finansowej zdobyczy. Suma jego wygranych wyniosła 259.993 zł. Niezapomniane były jego pojedynki z rówieśnikiem – ogierem ŁEB W ŁEB, a także z rok starszym, klasowym JAWOREM II. Był pierwszym trójkoronowanym koniem na torze mokotowskim od czasu założenia wyścigów konnych w Warszawie w 1841 roku! Jak podaje profesor Witold Pruski w książce „Wyścigi i hodowla koni pełnej krwi angielskiej oraz czystej krwi arabskiej w Polsce w latach 1918 -1939″, przed uzyskaniem niepodległości w 1917 roku Potrójną Koronę zdobył tylko ogier LIEGE (Sorrento – Letticia po Tarporley) hodowli Karola Martina w Jahubcu w powiecie humańskiem na Ukrainie, który skompletował ją na emigracji, na torze w Odessie. W Derby 1934 roku Mat ustanowił rekord bieżni na 2400 m – 2’31.0″, poprawiony 4 lata później przez ogiera KSZYK w Wielkiej Warszawskiej (2’30.0”). Po karierze Mat zajął boks czołowego, ale niczym szczególnym w hodowli się nie zapisał.
|
MAT |
xx |
O |
Mah Jong – Garonna / King’s Idler |
1931 |
POL |
hod. SK Kozienice |
35 |
- Jeremi – zinbredowany 5×5 na angielskiego ogiera GALOPIN (ojciec og. ST.SIMON) – faktycznie został wyhodowany przez Ryszarda Zoppiego w Kozienicach, chociaż formalnie jego hodowcą był wspomniany wyżej leśniczy z tego miasta. Niepokonany na torze w 8 startach, do których przygotowywał go trener Leon Chatizow, wygrał sumę nagród 140.203 zł. Dosiadali go legendarni dżokeje Edward Gill i Walenty Stasiak. Dwulatkiem zwyciężył Jeremi w czterech gonitwach mniejszego znaczenia. Poważnym minusem okazała się słabość jego ścięgien, a mimo to po sukcesach w Rulera i ostatnim na torze mokotowskim Derby (1938 r.) stanął Jeremi na starcie St. Leger (3000 m), który to wyścig wygrał w rekordowym czasie 3’11.0″, przy końcówce 29″! Gonitwa ta zamknęła jego torową karierę (kontuzja) i ogier trafił do hodowli. Tak opisał go profesor Witold Pruski – „Był urodziwy, słusznego wzrostu, prawidłowo na ogół zbudowany, o dobrym ustawieniu kończyn, głęboki, o długich liniach, suchy, szlachetny, a ujmowała mu nieco urody duża łysina zachodząca poniżej i szerzej nozdrzy”. Handikaper Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce – Zygmunt Narewski oszacował klasę Jeremiego najwyżej ze wszystkich polskich koni okresu międzywojennego, bo na 65,5 kg, podczas gdy FORWARD miał 64, ŁEB W ŁEB – 63,5, JAWOR II – 63, a WISUS – 62,5 kg. Z opinią tą nie zgadzał się jednak profesor Pruski. Do dzisiaj pozostaje J
|
JEREMI |
xx |
O |
Bafur – Igła / Manton |
1935 |
POL |
hod. Mieczysław Czarnecki |
36 |
- Pierwszy trójkoronowany po wojnie i zarazem pierwszy w historii toru służewieckiego. Zinbredowany na ogiery DARK RONALD (3×5), ST. SIMON (4×5) i BEND OR (5×5) trenował pod okiem Józefa Dorosza, a w klasykach dosiadał go Kazimierz Jagodziński. Trzylatkiem w Wielkiej Warszawskiej (na 2400 m) musiał uznać wyższość kapitalnego TURYSTY, ale rok później dołożył do swojej bogatej kolekcji sukces w tej najważniejszej z porównawczych, dystansowych gonitw sezonu, mając w siodle Mariana Jednaszewskiego (ojca Jerzego). Biegał w wieku od 2 do 5 lat 24 razy, wygrywając 4.325.000 złotych w starej walucie. Dwulatkiem zaliczył aż 8 startów, z których wygrał 3, w tym Nagrodę Borowna (późniejszą Mokotowską), a drugi kończył w Przychówku (jeszcze na 1200 m). Po roku, oprócz zdobycia trzech klasyków, potrafił pokonać rywali w Produce. Czterolatkiem oprócz Wielkiej Warszawskiej wygrał Nagrody Kozienic i Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej, a w wieku 5 lat zwyciężył w Nagrodach Wojska Polskiego i Jubileuszowej. Ogółem był 12xI, 7xII (w tym w Nagrodach Albigowej – dwukrotnie, Prezydenta Rzeczypospolitej i Państw Dekoracji Ludowej), 3xIII (m.in. Torów Wyścigowych w Polsce, Prezydenta Rzeczypospolitej), 1xIV (dwulatkiem) i tylko raz pozostał bez miejsca (czterolatkiem w Nagrodzie Armii Polskiej). Ruch to starszy półbrat tak dzielnych koni jak PINK PEARL i DONNA NERA (oba po Pilade). Boks czołowego zajmował w Golejewku (1952-54) i Widzowie (1955), gdzie dał tylko po 7 źrebiąt. Z tych najlepszym był NARRAGANSET (od matki po Felstaed) 53 – pierwszy w Wielkiej Warszawskiej w 1956 roku – tym samym, w którym Ruch został zgładzony.
|
RUCH |
xx |
O |
Avanti – Rosa Nera ex Rosenmädchen / Nektar |
1945 |
POL |
hod. Roma Jeżewska |
37 |
- Zinbredowany (5x5x5) na ogiera BAY RONALD (ojciec og. DARK RONALD) syn kapitalnego dwulatka – ogiera SKARB, w pierwszym roku startów sięgnął po sukces w Próbnej, a także Nagrodach – swojego ojca, Sofii podczas Mityngu Krajów Demokracji Ludowej w Warszawie oraz Ministerstwa Rolnictwa. W głównej próbie dla koni najmłodszej kategorii wiekowej na Mityngu KDL (Nagroda Pokoju) pozostał na starcie, a w Nagrodzie Przychówka kończył trzeci. Trenował go Aleksander Falewicz. W wieku trzech lat przygotowywany przez Mirosława Stawskiego bił SOLALI rówieśników w Rulera, SK Iwno, Derby i St. Leger, a na Mityngu KDL w Moskwie był dwukrotnie drugi – w milerskiej Nagrodzie Bratysławy i pocieszeniowej Nagrodzie Diospuszty. Suma jego wygranych to 201.000 złotych i 5.380 rubli. Po karierze torowej został użyty w Strzegomiu (1963-65 i 1976-79) i Rzecznej (1967-73). Krył również na Węgrzech (1974-75). Solali przekazywał potomstwu przede wszystkim tak pożądaną w polskiej hodowli wczesność dojrzewania. Jego przychówek to szczególnie dobre dwulatki, a wśród nich na wyróżnienie zasługują IDRYS (Stolicy, Ministerstwa Rolnictwa, Mokotowska i Iwna; Mistrz Polski w WKKW w parze z Piotrem Piaseckim w 1976 roku), DERMOT (Stolicy, Ministerstwa Rolnictwa), użyty w hodowli koni półkrwi wszechstronny DENDRYT (Stolicy, Strzegomia, Villarsa, 1.Dywizji Kawalerii Wojska Polskiego – płoty) oraz klacze NOSTALGIA (Efforty) i DRACHMA (Wiosenna). Solali okazał się również ojcem zdolnych koni sportowych (zwłaszcza w WKKW) i to zarówno pełnej (DAJAK, HALAWA, wspomniany IDRYS), jak i półkrwi (DESOTA, KORDELAS).
|
SOLALI |
xx |
O |
Skarb – Solina / Avanti |
1958 |
POL |
hod. SK Kozienice |
38 |
- Był pierwszym zdobywcą Potrójnej Korony, który w tym samym roku sięgnął po sukces w Wielkiej Warszawskiej. Trenowany przez Józefa Palińskiego, mimo nieprawidłowej postawy przednich kończyn, wykazał się niebywałą wręcz dzielnością. Dwulatkiem pokonał świetną DORIS DAY w rozgrywanej w Wiedniu (na torze Freundenau na Praterze) Nagrodzie Demony, w Próbnej był drugi, a w Nagrodzie Stolicy (obecnie Dakoty) nie zajął płatnego miejsca. Trzylatkiem w duecie z dżokejem Stanisławem Dzięciną triumfował seryjnie w Nagrodach Sezama (I grupa), Rulera, Iwna, Derby, St. Leger i Wielkiej Warszawskiej, nie znajdując na Służewcu pogromcy. Na piaskowej bieżni w Moskwie podczas Mityngu KDL plasował się trzeci i drugi w najpoważniejszych sprawdzianach, czyli Nagrodzie Moskwy i Pucharze KDL. Czterolatkiem zwyciężył na Służewcu w Nagrodach Widzowa i Norsk Jockey Clubu oraz kończył drugi w Prezesa Rady Ministrów i trzeci w Pucharze KDL podczas rozgrywanego w Warszawie międzynarodowego mityngu. W 17 startach był 9xI, 4xII, 2xIII i tylko dwa razy nie zajmował premiowanego miejsca – m.in. w Preis von Europa G1 w Kolonii. W stadzie okazał się niezwykle pożytecznym reproduktorem. Dał potomstwo dzielne tak wyścigowo (m.in. szybki BANDOLET, wszechstronny NIL, dzielna ALPINA, solidny ASEB, dobry VIOLIPOL, rzetelny BARMAN oraz specjaliści od przeszkód – DOLMEN i TRZOS, które święciły triumfy w Skandnawii oraz za naszą południową i zachodnią granicą), jak i sportowo (skoczek DALMIERZ i wukakawiści – KOŁACZ, MESKALINA, NASTRÓJ i NAKIJA), a jego córki były wartościowymi matkami (ALPINA dała zwycięzcę Rulera ALPINUSA, KODINA – Przeszkodowego Konia Roku w Czechach, uznanego przez holenderską Księgę KWPN urodziwego KREATORA, VANIPOLA – zaliczanego do czołówki rocznika w Austrii VINOSA).
|
DIPOL |
xx |
O |
Antiquarian – Dostojna / Dorpat |
1969 |
POL |
hod. SK Widzów |
39 |
- Trenowany przez Macieja Janikowskiego Czerkies biegał w wieku 2-4 lat 11 razy, wygrywając 10 gonitw. Dwulatkiem zwycięsko przeszedł przez grupy i zdobył Nagrody Stolicy oraz Mokotowską. Rok później triumfował w Strzegomia (na 2000 m), Rulera, Derby (2400 m – 2’30”) i St. Leger – w rekordowym czasie 3000 m – 3’10”, a czterolatkiem sięgnął po szarfy w Nagrodach Widzowa i Prezesa Rady Ministrów – w tej gonitwie wyrównał należący do ogiera DORYANT rekord toru na 3200 m – 3’23”, ale doznał też kontuzji ścięgna, która zakończyła jego karierę. Tylko raz schodził z bieżni pokonany – w Nagrodzie Iwna o łeb uległ ogierowi CZESTRAM, ale pokonał późniejszego zwycięzcę St. Leger w Wiedniu i Wielkiej Warszawskiej – ogiera KASJAN. Użyty w hodowli (stanowił m.in. w Golejewku, Mosznej i Iwnie) nie nawiązał w stadzie do swoich wyjątkowych wyników wyścigowych. Z jego przychówku najlepiej radziły sobie ogiery KALAMBUR (3xI, Rozpoczecia Sezonu Letniego, Hcp Otwarcia, Hcp Moszny) i ZORES (5xI, w tym Kuriera Polskiego i Pink Pearla). Matka Czerkiesa jest tez babką CZUBARYKA i jego rok starszego brata CZUBCZYKA (2x), który był brązowym medalistą Mistrzostw Polski w WKKW (Artur Bober) w 1986 roku i uczestnikiem Mistrzostw Świata w Lumühlen w 1982 roku, a z rekordzistką Polski w skoku na wysokość klaczą pełnej krwi VIA VITAE (Dar es Salam – Via Doria po Aquino) dał bardzo dobrego skoczka wałacha VIACZYK. Z kolei półsiostra CZUBARYKA i CZUBCZYKA – CZILLA (po Szafir) jest matką cenionego w hodowli koni sportowych ogiera CZYNEL (po Club House).
|
CZERKIES |
xx |
O |
Erotyk – Czeremcha / Merry Minstrel |
1971 |
POL |
hod. SK Kozienice |
40 |
- Siódmy zdobywca polskiej Potrójnej Korony (Rulera, Derby, St. Leger) dwulatkiem wygrał Próbną oraz Nagrody Dorpata i Budapesztu na Mityngu KDL w Warszawie (pokonując klacz KARINA). W Nagrodzie Ministerstwa Rolnictwa o krótki łeb lepsza od Krezusa okazała się klacz ŚWITEZIANKA. Trzylatkiem ustanowił w Derby rekord służewieckiego toru na 2400 m – 2’28.0″, w Berlinie na ostatnim Mityngu KDL zdobył w 1989 roku Nagrodę Moskwy, a w Polsce sięgnął jeszcze po szarfę Korabia, a wiosną był drugi (do ogiera OREGON) w Nagrodzie Iwna. Trenowany przez Mirosława Stawskiego Krezus został ogłoszony Koniem Roku 1989. Jesienią wystartował w Niemczech (piąty w International Siemens Trophy w Monachium Listed), gdzie pozostał w treningu (Theo Grieper) na kolejne dwa sezony, wygrywając jeszcze trzylatkiem handikap na 1850 m. Suma wygranych Krezusa u naszych zachodnich sąsiadów wyniosła 274.450 DM, a w handicapie (GAG) dzielny, szlachetny i urodziwy ogier uzyskał 94 kg. Nazywany był królem płatnych miejsc, a przyszło mu rywalizować m.in. ze znakomitym LOMITASEM, czy derbistami niemieckimi – MONDRIAN, TEMPORAL. Krezus był drugi w Preis von Europa G1 (zwyciężył MONDRIAN), trzeci w Grosser Preis der Berliner Bank G1 (triumfował LOMITAS) oraz w Grosser Preis der Dortmunder Wirtschaft G3, a także czwarty w Aral-Pokal G1, Grosser Preis von Baden G1 (wygrał LOMITAS), Idee Hansa Preis G2, Preis der Dortmunder Wirtschaft G3, Robert Pferdemenges-Rennen Listed i Internationale Fidelio Software Trophy Listed. Padł w skutek nieszczęśliwego wypadku w 1992 roku w macierzystej stadninie, w której zdążył pokryć klika klaczy.
|
KRESUS |
xx |
O |
Pyjama Hunt – Kresyda / Dersław |
1986 |
POL |
hod. SK Golejewko |
41 |
- Trenowany przez Piotra Czarnieckiego Mokosz biegał w wieku 2-3 lat 12 razy, wygrywając 6 gonitw, w tym Letnią, Rulera, Iwna, Derby i St. Leger (tu pokonał klasową KLIWIĘ). Czterokrotnie zajmował miejsce drugie (Dakoty, Skarba, Mokotowska, Kozienic), a dwa razy był czwarty (Ministerstwa Rolnictwa, Wielka Warszawska). W wieku od 4 do 8 lat biegał w Niemczech (trenowali go Hubertus Fanelsa, Christian Sprengel, Jutta Schultheis, Georg Ording i Tasja Boes) 23 razy, zwyciężając tylko raz – w handicapie II kategorii na 2100 m w Hanowerze. Ponadto był 1xIII i 4xIV, a suma jego wygranych wyniosła skromne 14.500 DM. W handicapie niemieckim (GAG) otrzymał przeciętną notę 74 kg.
|
MOKOSZ |
xx |
O |
Unoaprile – Mabell / Behistoun |
1989 |
POL |
hod. SK Rzeczna |
42 |
- Jedyna trójkoronowana klacz w polskiej historii. Zwyciężczyni aż 4 z 5 klasyków sezonu wyścigowego 2000 – Rulera, Derby (w rekordowej – 20-konnej obsadzie!), Oaks i St. Leger oraz najważniejszej z dystansowych porównawczych prób – Wielkiej Warszawskiej, a także Nagrody Iwna, co dało jej tytuł „Koń Roku”. Czterolatką wygrała Nagrody Golejewka i Kozienic (kontuzja po tym wyścigu zamknęła jej torową karierę), a w Bratysławie pokonała GALILEO w Velkej cenie Slovenskiej. Jej syn – DŻERALD (po Roulette) wygrał dwulatkiem Próbną i Nagrodę Skarba. Dżamajkę – zwyciężczynię 11 gonitw (w 13 startach!) – trenował Bogdan Strójwąs, a z wyjątkiem zwycięskiego debiutu zawsze dosiadał dżokej Tomasz Dul.
|
DŻAMAJKA |
xx |
K |
Juror – Dżamira / Rutilio Rufo |
1997 |
POL |
hod. SK Widzów |
43 |
- Dwulatkiem długo dochodził do formy. W Próbnej nie zajął płatnego miejsca, potem był dwukrotnie trzeci, by w październiku i listopadzie odnieść dwa zwycięstwa. W wieku lat trzech trener Andrzej Walicki posłał go boju w Nagrodzie Strzegomia, która zapoczątkowała serię sukcesów. Wygrał ją, prowadząc od startu i stopniowo wzmacniając tempo od klaczy DOREEN i SOTNIA oraz ogiera NEMUNAS. W Rulera pilnował faworyzowanego DZAMIRONA, by pokonać go pewnie o 2 długości. Trzeci w milerskim klasyku NEMUNAS zdobył szarfę Iwna, w której Dancer Life był czwarty (za ogierami AHWAR i BLUE SEVEN). W Derby zwycięża pewnie od NEMUNASA, DON VALENTINO i BLUE SEVEN w czasie 2’28”, a w St.Leger demonstruje kapitalny finisz i szyję wyprzedza ogiera DAWTON. W drodze po Potrójną Koronę towarzyszy mu dżokej Janusz Kozłowski. DAWTON bierze rewanż w Wielkiej Warszawskiej i mija celownik przed Dancer Life’m, ale bohaterem wyścigu jest internacjonał CAITANO. Sezon 2002 kończy Dancer Life w Bratysławie w Central European Breeders’ Cup Classic, gdzie jest drugi do rok starszego, trenowanego w Czechach moszniańskiego ogiera ZAGON. Eksportowany do Anglii startował na Wyspach 30 razy (w wieku 4-10 oraz 13 lat), wygrywając dwukrotnie w gonitwach z płotami, raz z przeszkodami i raz w gonitwie point-to-point.
|
DANCER LIFE |
xx |
O |
Professional – Dyktatorka / Kastet |
1999 |
POL |
hod. Marian Pokrywka |
44 |
- Przygotowywany do startów przez Andrzeja Walickiego Dżesmin biegał w Polsce w wieku 2 i 3 lat 11 razy. Dwulatkiem wygrał Próbną oraz Nagrody Dakoty i Mokotowską, a w Skarba i Ministra Rolnictwa kończył drugi (do ogierów CONTI POWER i REPRINT, które były jego głównymi oponentami w pierwszym sezonie startów). Rok później zwyciężał w Rulera (od MOŚCI PANNY i CONTI POWERA), Derby (w pokonanym polu SODANA, NIGHT EXPRESS, TETRIKS, MOŚCI PANNA, NEBBIA), Kozienic (bijąc SAN LUIS, JEMEN, TETRIKS i DŻANGARA) i St. Leger (przed SAN LUIS, NEBBIA, JAM HETMAN) oraz kończył drugi w Iwna (za og. TETRIKS) i trzeci w rekordowo szybkiej Wielkiej Warszawskiej (za parą SAN LUIS i IMOLA, a przed NIGHT EXPRESS, NITISARA, NEBBIA). Sprzedany do Anglii, biegał tam w wieku 4-10 lat aż 53 razy (trenowali go Richard Guest, Richard Fahey i David O’Meara), odnosząc 4 zwycięstwa – trzykrotnie w handicapach na 2400-2500 m i raz w płotach.
|
DŻESMIN |
xx |
O |
Professional – Dżakarta / Aprizzo |
2002 |
POL |
hod. Marian Pokrywka |
45 |
- Już w torowym debiucie ustanowił rekord służewieckiej bieżni na 1000 m – 0’58.4″. W Nagrodzie Mokotowskiej był drugi, przegrywając walkę o tytuł „Zimowego faworyta na Derby” z ogierem SAVIGNON, ale sezon zakończył wygraną w Nagrodzie Nemana. Trzylatkiem maszerował od zwycięstwa do zwycięstwa, poprzez Nagrody Strzegomia, Rulera, Iwna, Derby, Kozienic i St. Leger. W Warszawie nie zaznał w tym roku goryczy porażki, natomiast jesienny start w Berlinie na torze Hoppegarten w Preis der Deutschen Einheit G3 nie przyniósł finansowej zdobyczy. San Moritz został ogłoszony Koniem Roku 2007. Po kontuzji powrócił w szranki i biegał jeszcze w wieku 4-6 lat, wygrywając m.in. płotową Nagrodę Czada. Do największych sukcesów przygotowywał go trener Andrzej Walicki, a w ostatnim sezonie startów Maciej Jodłowski. Po karierze wyścigowej zajmował boks czołowego w macierzystej stadninie i angloarabskim dziale SK Janów Podlaski. Został też uznany w niemieckich związkach hodowlanych: brandenburskim, saksońskim, bawarskim i wittenberskim.
|
SAN MORITZ |
xx |
O |
Roulette – Santa Monika / Who Knows |
2004 |
POL |
hod. SK Widzów – Krzysztof Tyszko |
46 |
- Niepokonany dwulatkiem w 3 wyjściach wygrał Nagrodę Nemana. Rok później w Strzegomia był czwarty, w Iwna piąty (pokaleczony w gonitwie), a w klasycznej Nagrodzie Rulera kończył łeb w łeb z ogierem MAŁY KAPRAL. Derby wygrał dowolnie, prowadząc przez znaczną część dystansu, a jego przewaga nad rówieśnikami wyniosła na celowniku aż 12 długości! W St. Leger (dowolnie o 9 długości) ustanowił służewiecki rekord na 2800 m – 2’53.8″, a w Wielkiej Warszawskiej (dowolnie o 5 długości) na 2600 m – 2’40.3″. W 9 startach zwyciężał 7 razy, zawsze plasując się na płatnym miejscu. Wyróżniony tytułem „Koń Roku 2011”. Trenował Intensa Krzysztof Ziemiański (syn Bogdana i wnuk Stanisława), a dosiadali Artur Dul (syn Tomasza) i czeski dżokej Tomaš Lukašek.
|
INTENS |
xx |
O |
Belenus – Inicjatywa / Juror |
2008 |
POL |
hod. Roman Piwko |
47 |
- Zinbredowany 4×4 na og. NORTHERN DANCER i 5×5 na og. PRINCEQUILLO Age of Jape w gonitwach płaskich (biegał 2-4 let. 14 razy w Polsce, Czechach i na Słowacji) tylko dwa razy był drugi – z debiutu w Próbnej i w bratysławskim Zlatym Poharze w 2010 roku (tu pokonał go utytułowany RYAN). Na Służewcu wygrał Nagrodę Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w Pradze sięgnął po tytuł trójkoronowanego, zdobywając również Cervnovy Pohar, w Bratysławie gromił konkurencję w Cenie trojrocnych zrebcov, Derby i St. Leger, a czterolatkiem również w Velkiej majovej cenie i Velkiej Cenie Slovenskej. W płotach ma na koncie 4 wygrane, w tym w Gran Corsa Siepi di Grosseto Listed oraz Gran Corsa Siepi d’Italia Grupa 1 w Merano, a jego bogatą kolekcję uzupełniają dwa sukcesy na pardubickich przeszkodach. Trenowali go Andrzej Walicki, František Holčak i jego syn Radek, a dzielny ogier po karierze zajął boks czołowego w Czechach. Dwulatkiem na jesiennej aukcji koni w treningu (organizowanej w 2008 roku przez Cartrans) osiągnął najwyższą cenę – 185.000 złotych. Zdobył tytuły „Koń Roku 2009” zarówno w Czechach, jak i na Słowacji.
|
AGE OF JAPE |
xx |
O |
Jape – Age Of Gold / Belmez |
2006 |
POL |
hod. POL-KAUFRING Sp. z o.o. |
48 |
- Sprzedany roczniakiem do Czech (tr Čestmir Olehla) kosztował na aukcji Polturfu w Golejewku w 2001 roku 35.000 złotych. Zinbredowany 4×5 na amerykańskiego ogiera BOLD RULER biegał gonitwy płaskie we Włoszech, Niemczech, na Słowacji i w Czechach. W 23 startach był 12xI, 5xII, 1xIV, 1xV, a płatnych miejsc nie zajmował tylko we włoskim debiucie dwulatkiem (Merano), Badener Steher Cup Listed w Baden-Baden (szósty), Pardubickim St. Leger (siódmy) oraz praskiej Cenie Prezidenta Republiky, której nie ukończył z powodu złamania nogi (musiał zostać zgładzony). Tankred jest jedynym (jak dotąd) zdobywcą Potrójnej Korony na Słowacji: Velka Jarna Cena – Slovenske Derby – Saint Leger, gdzie wygrał również tak cenne wyścigi, jak Starohajske kriterium, Jarna mila, Velka cena Slovenska i dwukrotnie Zlaty Pohar oraz sięgnął po tytuł „Koń Roku 2003”. W walce o czeskie Derby kończył drugi (o pół długości), podobnie jak w innych prestiżowych praskich nagrodach – St. Leger i Velka Cena Ceskeho Turfu (tu przegrał ledwie o szyję).
|
TANKRED |
xx |
O |
Who Knows – Tabaka / Pyjama Hunt |
2000 |
POL |
hod. SK Golejewko |
49 |
- Nominacja za szczególne osiągnięcia w hodowli
|
EFFORTA |
xx |
K |
Harlekin – Ententa / King’s Idler |
1938 |
POL |
hod. Kazimierz Wodziński |
50 |
- Pod Janem Kowalczykiem zdobywał Mistrzostwo Polski w skokach przez przeszkody czterokrotnie – w latach 1969, 1970, 1973 i 1974, a srebrnym medalem nagradzano jego jeźdźca w 1972 roku.
|
BLEKOT |
xx |
W |
Dar es Salam – Blume / Jawor II |
1960 |
POL |
hod. SK Kozienice |
51 |
- Via Vitae biegała trzy sezony, ale bez sukcesów. Pod Wiesławem Dziadczykiem zasłynęła ustanowieniem rekordu Polski w skoku na wysokość – w 1969 roku w Radomiu skoczyła 205 cm, ale w tym samym sezonie podczas CHIO w Olsztynie wygrała konkurs Potęgi Skoku, pokonując mur o wysokości 220 cm. W Mistrzostwach Polski w skokach potrafiła zdobyć brązowy medal w 1974 roku, a w 1970 roku wygrała konkurs podczas CSIO w Rotterdamie. Znakomicie skakał również jedyny syn klaczy Via Vitae – VIACZYK (po wyróżniającym się w sporcie og. CZUBCZYK), który pod Jarosławem Płatosem brał udział w Finale Pucharu Świata w Goeteborgu w 1990 roku, a pod jego bratem Zbigniewem zdobył brązowy medal MP Juniorów w 1990 roku.
|
VIA VITAE |
xx |
K |
Dar es Salam xx – Via Aquia xx |
1960 |
POL |
SK Kozienice |
52 |
- Mistrz Polski w skokach przez przeszkody w 1972 roku (Marian Kozicki), srebrny medalista z 1971 roku i brązowy z 1970 roku. Dwukrotny olimpijczyk – w Meksyku (1968) był indywidualnie najlepszy z polskiej ekipy (35 miejsce), a wystartował też w Monachium (1972). Biegał (w treningu Andrzeja Walickiego) trzy sezony (2-4 letnim) 21 razy, wygrywając trzykrotnie. Ponadto był 3xII, 7xIII i 2xIV. Srebro drużynowo i 6 miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku to największe sukcesy Nortona dosiadanego przez Wiesława Hartmana. Dwukrotnie para ta startowała w Mistrzostwach Europy (1979 i 1983), 16 razy na CSIO i 11 razy na CSI. W Mistrzostwach Polski w skokach przez przeszkody rywalizowali 6 razy, zajmując miejsca: 3xII (1976, 1978, 1980), 1xIII (1983), 1xIV (1979), 1xV (1977). W Pucharze Narodów Norton był zawsze pewnym koniem do składu – startował 16 razy, nie licząc ME i IO. Matka Nortona jest jednocześnie trzecią matką NIEWIAŻY, a zarówno jego ojciec, jak i ojciec matki dały dzielne sportowo potomstwo.
|
BRONZ |
xx |
W |
Merry Minstrel – Branża / Skarb |
1961 |
POL |
hod. SK Kozienice |
53 |
- Biegał (w treningu Andrzeja Walickiego) trzy sezony (2-4 letnim) 21 razy, wygrywając trzykrotnie. Ponadto był 3xII, 7xIII i 2xIV. Srebro drużynowo i 6 miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku to największe sukcesy Nortona dosiadanego przez Wiesława Hartmana. Dwukrotnie para ta startowała w Mistrzostwach Europy (1979 i 1983), 16 razy na CSIO i 11 razy na CSI. W Mistrzostwach Polski w skokach przez przeszkody rywalizowali 6 razy, zajmując miejsca: 3xII (1976, 1978, 1980), 1xIII (1983), 1xIV (1979), 1xV (1977). W Pucharze Narodów Norton był zawsze pewnym koniem do składu – startował 16 razy, nie licząc ME i IO. Matka Nortona jest jednocześnie trzecią matką NIEWIAŻY, a zarówno jego ojciec, jak i ojciec matki dały dzielne sportowo potomstwo.
|
NORTON |
xx |
W |
Effort – Nekanda / Good bye |
1969 |
POL |
hod. SK Golejewko |
54 |
- Nie biegał. Srebro w drużynie i ósme miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku zdobywał Bremen dosiadany przez Mariana Kozickiego, ale jego stałym jeźdźcem był Bohdan Sas-Jaworski. Para ta zdobyła srebro w JMP w 1983 roku oraz dwukrotnie medal brązowy (1979 i 1981), a ponadto wygrała konkursy Grand Prix na CSIO w Olsztynie (1981), Sopocie (1983) i Plowdiw (1984). Trzynastokrotnie startował Bremen w Pucharze Narodów, a pod Jarosławem Płatosem zajął szóste miejsce na Mistrzostwach Europy Juniorów w 1977 roku. Z tej samej linii żeńskiej co Bremen pochodzą – półbrat BROM (po Erotyk), filigranowy medalista MP w skokach BRODWAY (po Kayoon), BRZASK, a także uznany przez związek holsztyński BARNAUŁ.
|
BREMEN |
xx |
W |
Kemal – Brema / Dar es Salam |
1970 |
POL |
hod. SK Kozienice |
55 |
- Dajak biegał w wieku 4 lat 2 razy w gonitwach z przeszkodami na torze w Sopocie, zajmując drugie miejsce (łeb w łeb) w Wielkiej Bałtyckiej i pozostając bez finansowej zdobyczy. W latach 1981-82 dosiadany przez Krzysztofa Rafalaka był złotym medalistą Mistrzostw Polski w WKKW. W 1981 zdobył brązowy medal zespołowo na Mistrzostwach Europy w WKKW w Horsens, a rok później był piąty z drużyną na Mistrzostwach Świata w Luhmühlen. W 1983 roku na Mistrzostwach Europy w Frauenfeld zajął indywidualnie 9 miejsce. Ojciec Dajaka to trójkoronowany SOLALI, a matka DAJNA (2xI) jest siostrą niezłego DEDALA (5xI, Próbna, 2 m. Przedświta, 3 m. Intryganta). Rok młodsza siostra Dajaka – DAMILLA wyróżniała się zarówno na bieżni (a w roczniku miała takie sławy jak KONSTELACJA, PAWIMENT czy DERSŁAW) – wygrała Nagrody Efforty i Rzecznej, była druga w Wiosennej, Soliny, Oaks (trzykrotnie lepsza była tylko KONSTELACJA) i Rzeki Wisły, a trzecia w Berlina na Mityngu KDL i w Wielkiej Warszawskiej, jak i w stadzie matek SK Rzeczna. Syn Damilli – DEMOKRYT (najlepszy potomek dzielnego Akcepta) zaliczał się do czołówki rocznika 1983 (5xI, Próbna, Hcp Mortimera, Sac-a-Papier, Hcp Turysty), a córka DIGESTA (po Conor Pass) była jedną z lepszych dwulatek sezonu 1987 – 2xI, Rozpoczęcia Sezonu Letniego, Cardei.
|
DAJAK |
xx |
W |
Solali – Dajna / Deer Leap |
1973 |
POL |
hod. SK Rzeczna |
56 |
- Klacz (w treningu Stanisława Molendy) biegała 2-3 letnią 12 razy: 2xI (raz łeb w łeb), 1xII, 2xIII, 4xIV. W 1984 roku zdobyła złoty medal Mistrzostw Polski w WKKW dosiadana przez Bogusława Jareckiego. W 1988 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu para ta zajęła 12 miejsce indywidualnie i czwarte drużynowo. Jej ojciec dał tak dzielne sportowo konie jak BAGUR i ISLAND (skoki przez przeszkody) czy ARMATOR, folblutka HORTENSJA, VARDIM i uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku CHUTOR (WKKW).
|
NIEWIAŻA |
xx |
K |
Kadyks – Niedzica / Mehari |
1976 |
POL |
hod. SK Golejewko |
57 |
- Biegał 2-4 letnim 21 razy: 1xI, 2xII, 2xIII, 4xIV (trener Jan Krajewski). Jeden z najlepszych koni pełnej krwi angielskiej w skokach przez przeszkody lat 80-tych, dosiadany przez Zbigniewa Ogórka i Grzegorza Kubiaka, pod którym odnosił największe sukcesy. Wielokrotny medalista Mistrzostw Polski (1988-89 złoty, 1986 – srebrny, 1987 – brązowy). Jego dzielny wyścigowo ojciec – CROSS był jednym z najlepszych synów DORPATA, a boks czołowego zajmował z powodzeniem w stadninach pełnej i półkrwi. W hodowli koni sportowych piękna kartę zapisał również ojciec matki Arcusa – DEER LEAP.
|
ARCUS |
xx |
O |
Cross – Arkada / Deer Leap |
1978 |
POL |
hod. SK Rzeczna |
58 |
- W treningu Jana Krajewskiego biegał Skarbiec 2-3 letnim 8 razy: 2xI, 1xII, 1xIII, 1xIV. Dosiadany przez Zbigniewa Kościeńskiego zdobywał medale Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody – dwukrotnie złoty (1990-91) i dwukrotnie srebrny (1987-88). Para ta wygrywała również w Halowych Mistrzostwach Polski (1993-94). W 1994 roku pod Eugeniuszem Koczorskim zdobył Skarbiec brązowy medal Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody. Świetnym skoczkiem był również półbrat Skarbca – SKYLAB (po Erotyk), którego dosiadał Bohdan Sas-Jaworski.
|
SKARBIEC |
xx |
W |
Parysów – Skarbola / Jongleur |
1980 |
POL |
hod. SK Kozienice |
59 |
- Dwulatkiem w 6 startach zwyciężał dwukrotnie, w tym w Nagrodzie Skarba, a ponadto był drugi w Ministerstwa Rolnictwa (do ogiera ATARAX) i czwarty w Stolicy. Trenowany przez Mariana Lipowicza (ojca Zenona) Polonez w wieku lat 3 w 6 wyjściach zwyciężał dwa razy. W klasycznej Nagrodzie Rulera (1600 m) na ciężkim torze w walce o ½ długości pokonał ATARAXA, a jesienią na dystansie 3200 m sięgnął po wygraną w Nagrodzie Łeb w łeb. W Derby (zwyciężył ATARAX) kończył piąty, a w Wielkiej Warszawskiej (triumfował CROSS) – dziesiąty. Rok później startował 8 razy, ale nie potrafił odnieść sukcesu. Był jednak 3 razy drugi, w tym w Nagrodzie Golejewka, raz trzeci i raz czwarty (w Widzowa). Po karierze trafił do hodowli koni półkrwi i stał się jednym z jej filarów. W Nowielicach i Stubnie dał szereg znakomitych koni sportowych. W ujeżdżeniu MYTROP i ERB, w skokach przez przeszkody SZAMPAN, HARMONIA, HERA i JORGA, a w WKKW – KOPER, FRAKCJA, OPTYK, FANT, FINEZJA, HARMONIA, KADRYL, SANDER czy STROIK. Ojciec Poloneza – AQUINO to jeden z filarów powojennej hodowli koni w Polsce. Matka – PUTNIA jest również babką PAWIMENTA, a jej ojciec PINK PEARL to bez wątpienia jeden z najlepszych koni wyścigowych lat 50-tych.
|
POLONEZ |
xx |
O |
Aquino – Putnia / Pink Pearl |
1963 |
POL |
hod. SK Iwno |
60 |
- W treningu Stanisława Molendy biegał Kadyks długo i wytrwale (2-5 letnim 24 razy), chociaż na jego wyniki w starszym wieku z pewnością wpływ miały krwotoki, jakich doznawał. Preferował surowe rozgrywki i często dyktował tempo od startu. Wygrał 11 gonitw, w tym dwulatkiem Nagrody Stolicy i Mokotowską, trzylatkiem – Iwna, Derby, St.Leger i wiedeński St.Leger (tu stoczył zażarty bój z derbistą austriackim BRABANTEM i był lepszy o krótki łeb), a w starszym wieku – Fils du Vent, Tempete i Demony. Był drugi w Nagrodzie Moskwy podczas Mityngu KKDL we Wrocławiu oraz w Nagrodach Widzowa i Fils du Vent. Trzeci kończył w Nagrodzie Warszawy (Mityng KDL w Budapeszcie) i Prezesa Rady Ministrów, czwarty w Ministerstwa Rolnictwa i Derby w Wiedniu (był to jego debiut w sezonie 1969!), a piąty w Nagrodzie Przyjaźni w Berlinie. Płatnych miejsc nie zajmował jedynie w Nagrodzie Golejewka i dwukrotnie w Wielkiej Warszawskiej, a w Nagrodzie 20-lecia Powstania NRD w Berlinie pozostał na starcie. Jak widać nie straszne były mu podróże, które w owych czasach nie były przecież tak komfortowe jak dziś. Był koniem niezwykle walecznym (już dwulatkiem wygrał grupę łeb w łeb, a w Stolicy o krótki łeb pokonał w walce OHARA). Zinbredowany 3×2 na og. PILADE Kadyks, w stadzie przedłużył ród swojego dzielnego ojca og. TAURÓW, łącząc najlepsze cechy dwóch świetnych linii żeńskich (TARANTELLA hodowli Eryka Kurnatowskiego i QUARRY hodowli Ludwiki Czartoryskiej). Po 4 sezonach w macierzystej stadninie, został skierowany do hodowli koni półkrwi. W pełnej krwi okazał się cennym ojcem matek – MOGUNCJA (4xI, w tym w Nagrodzie Driady, druga w Cardei i Efforty, czwarta w Wielkiej Warszawskiej i Ministerstwa Rolnictwa) dała „wukakawistkę” MESKALINĘ, TELIMENA (4xI, 3 m.Wiosenna) – filigranową TABAKIERĘ (czempionka dwulatków w 1982 roku, 7xI, Ministerstwa Rolnictwa, Efforty), która urodziła tak dobre konie jak TYTOŃ, TABAKA, TABAKIERKA, TYTANIA i TANTRA, a KUMARYNA (3xI) – wyśmienitą KNIEJĘ i użyte w hodowli koni półkrwi ogiery KESAR i KUMYS. W sporcie z potomków Kadyksa wyróżniły się pełnej krwi klacze: NIEWIAŻA, HORTENSJA, MESKALINA, MADERA, a także półkrwi wałachy ARMATOR, BAGUR, CHUTOR, GRAFIT, JASKIER i VARDIM oraz posadowski ogier ISLAND. Z kolei od córki Kadyksa pochodzi świetny posadowski skoczek – ogier ORKISZ.
|
KADYKS |
xx |
O |
Taurów – Kwadryga / Pilade |
1966 |
POL |
hod. SK Golejewko |
61 |
- Przygotowywany do startów przez Józefa Palińskiego i Mieczysława Mełnickiego biegał w wieku 3-5 lat. 23 razy, wygrywając 8 gonitw, w tym Nagrody Kozienic (w rekordowym czasie 2000 m -2’03.5″), Sygneta i Golejewka. W dorobku ma również udane starty międzynarodowe – drugi w Cena Ceskoslovenskeho Turfu w Pradze, czwarty w Imperial Dij w Budapeszcie. Tylko w Derby (piąty) i trzykrotnie w Wielkiej Warszawskiej nie zajmował Barnauł płatnego miejsca. Jego babka – BRANKA (matka dzielnego flyera – ogiera BRONX) jest siostrą utalentowanego skoczka, jakim był BRZASK (po Jongleur). Od półsiostry Branki – klaczy BREMA pochodzą tak dobre konie sportowe jak medalista olimpijski w drużynie BREMEN czy BROM. Barnauł został uznany przez związek holsztyński i był w Niemczech cenionym reproduktorem. Jego ojciec – CLUB HOUSE dał wyróżniającego się w sporcie wałacha CHORAŁ i wartościowego dla krajowej hodowli koni półkrwi ogiera CZYNEL.
|
BARNAUŁ |
xx |
O |
Club House – Barmanka / Doryant |
1985 |
POL |
hod. SK Kozienice |
62 |
- Trachit jest zinbredowany 4×5 na legendarnego niemieckiego ogiera ALCHIMIST (wygrał m.in. Deutsches Derby, Grosser Preis von Berlin, Grosser Preis von Baden-Baden), którego ród przedłużył znakomity BIRKHAHN, a rozsławiła również kapitalna córka – SCHWARZGOLD. Biegał w wieku od 2 do 4 lat trenowany przez Jerzego Bieleckiego (dwulatkiem) i Krzysztofa Ziemiańskiego. W 29 startach był 7xI (na dystansach 1200-1800m), 6xII, 4xIII, 7xIV, a jego posezonowy handicap w wieku 3 i 4 lat wyniósł 70,5 i 71 kg. Bardzo urodziwy, w zdecydowanie sportowym typie ogier, został użyty w SK Nowielice. Jako reproduktor (w Danii zmieniono mu imię na STRAVINSKY) został uznany przez wiodące związki hodowlane koni sportowych w Holandii (KWPN), Danii, Szwecji, Niemczech i Wielkiej Brytanii. Okazał się koniem pojętnym i chętnym do współpracy – w ujeżdżeniu startował do klasy Św. Jerzego (PSG) i Intermediare II. Jego ojciec (zwycięzca Robert Pferdemenges-Rennen Listed na 2200 m w Kolonii) dał dzielne konie wyścigowe (ŚWITEZIANKA, DAGHARA, POTOMAK, MISTYFIKATOR, DZIKI STEP, czy świetny przeszkodowiec w Niemczech TOPAZ), konie odnoszące sukcesy w WKKW (HAZARD, OZON, NOCNY PAN, NOSSIS, NICEFOR). W hodowli koni sportowych używany był syn og.Revlon Boy – DIVISOR, a od jego córek pochodzą m.in. zwycięzcy gonitw poza grupowych – bracia SURINAM i SANDOMIERZ. Półbrat Trachita – TYMBARK (po Pawiment) zwyciężał w Polsce czterokrotnie, plasował się drugi w Rulera i Iwna oraz z powodzeniem startował w Niemczech w gonitwach przeszkodowych. Ojciec matki – dzielny TAURÓW (Mokotowska, Kozienic, Moskwy) dał tak dobre konie, jak derbista KADYKS, zwyciężczyni z Wiednia, Kolonii i Warszawy – BOSTELLA, czy pierwsza w Oaks, wartościowa matka stadna – DEJANIRA, a także zdobywca Wielkiej Wrocławskiej EMANUEL.
|
TRACHIT |
xx |
O |
Revlon Boy – Tykwa / Taurów |
1988 |
POL |
hod. SK Iwno |
63 |
- Jego ojciec BABANT wygrał Spreti-Rennen Grupa 3 i dał tak dobre konie wyścigowe, jak użyte w hodowli CISÓW i KESAR (oba wygrywały Wielką Warszawską), zdobywcy klasyków – SUSY (Oaks) i SILENCIO (St.Leger), czy szybka CHERONEA (Syreny) oraz skoczne NOBLEMAN (trzykrotny zwycięzca przeszkodowej Wielkiej Wrocławskiej), CYGARET i DYTYRAMB. Od córek Babanta pochodzą m.in. DELATOR, JONTEK, JAZZMAN czy SKALEŃ. Kreator biegał w Polsce 2-3 letnim 17 razy: 1xI, 5xII, 2xIII, 3xIV, a trenował go Andrzej Walicki. Sprzedany na aukcji koni w treningu w 1995 roku (Polish Prestige) za 4300 zł z bardzo dobrym skutkiem rywalizował na bieżniach naszych południowych sąsiadów (tr František Holčak) w wyścigach z płotami i z przeszkodami (4-8 letnim). Zwyciężał 15 razy, w tym dwukrotnie w prestiżowym stiplu – Cenie PARAMO w Pardubicach. Ogłoszono go Przeszkodowym Koniem Roku w Czechach. Kreator został uznany w Holandii (KWPN), a z jego linii żeńskiej pochodzą m.in. triumfator płotowego Svenskt Champion Hurdle – KETGUT oraz używane w krajowej hodowli koni KASTET (ojciec dzielnego og.ZAGON i ojciec matki trójkoronowanego og.DANCER LIFE) i KIRPAN.
|
KREATOR |
xx |
O |
Babant – Kodina / Dipol |
1992 |
POL |
hod. SK Krasne |
64 |
- Zinbredowany (4×5) na klacz SOMETHINGROYAL – matkę takich sław jak ogiery SECRETARIAT i SIR GAYLORD, urodziwy, elegancki i dobrze ruszający się Scyris wykazał się na torze wyjątkowym zdrowiem i odpornością. Dwulatkiem biegał w Polsce (trener Bogdan Ziemiański) i w 3 wyjściach była 1xI, 1xII. Sprzedany na aukcji koni w treningu (Polish Prestige) w 2002 roku za 75.000 złotych wyjechał do Czech. W treningu Františka Holčaka biegał 3-8 letnim w Czechach, na Słowacji i w Austrii 50 razy. Wygrał 34 wyścigi, w tym trzykrotnie Central European Breeders’ Cup Sprint oraz Austria Preis. Suma jego wygranych w przeliczeniu na czeskie korony przekroczyła 5.450.000. W Bratysławie ustanowił Scyris trzy rekordy toru na 1000 m, 1200 m i 2200 m. W Czechach był wybierany Koniem Roku, a po karierze zajął boks czołowego. Uzyskał również licencję w niemieckich związkach: oldenburskim, westfalskim i reńskim.
|
SCYRIS |
xx |
O |
In Camera – Scytia / Euro star |
2000 |
POL |
hod. SK Widzów |