Nominacje – #winners100gwiazd

Listy: konie polskiej hodowli zasłużone dla hodowli europejskiej lub światowej oraz konie zasłużone dla hodowli w pozostałych Księgach Stadnych ras krajowych nominowanych w projekcie #winners100gwiazd

NOMINACJE GRUPA KONI HODOWLANYCH:

1. GRUPA KONI SPORTOWYCH – Medaliści Igrzysk Olimpijskich

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • 1924 – IO Paryż – brązowy medal indywidualny w skokach przez przeszkody – rtm. Adam Królikiewicz, 1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego
PICADOR ex Maciek NN W 1909 USA Wojsko Polskie II RP
2
  • 1928 – IO Amsterdam – srebrny medal drużynowy w skokach przez przeszkody – rtm. Michał Antoniewicz-Woysym, 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich
READGLEADT NN W 1910 GBR Wojsko Polskie II RP
3
  • 1928 – IO Amsterdam – srebrny medal drużynowy w skokach przez przeszkody – por. Kazimierz Gzowski, 15 Pułk Ułanów Poznańskich
MYLORD NN W 1911 GBR Wojsko Polskie II RP
4
  • 1928 – IO Amsterdam – srebrny medal drużynowy w skokach przez przeszkody – mjr Kazimierz Szosland, 2 Pułk Ułanów Grochowskich im. Generała Józefa Dwernickiego
ALLI ALI ex. Kaktus xo W 1912 POL WP II RP / Stajnia Stefana Walewskiego
5
  • 1928 – IO Amsterdam – brązowy medal drużynowy w wkkw – rtm. Michał Antoniewicz-Woysym, 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich
MOJA MIŁA xo W Radwan xo – Dobra 1913 POL WP II RP / Stadnina Witolda Łosia w Piotrowicach woj. Lubelskie
6
  • 1928 – IO Amsterdam – brązowy medal drużynowy w wkkw – Rtm. Józef Piotr Trenkwald, 14 Pułk Ułanów Jazłowieckich
LWI PAZUR xo W Pogrom xo – Ukraina II 1914 POL WP II RP / Stadnina Karola hrab. Skarbka w Borownie
7
  • 1928 – IO Amsterdam – brązowy medal drużynowy w wkkw – ppłk Karol Rómmel, 1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego
DONNEUSE xx W 1915 IRE Wojsko Polskie II RP
8
  • 1936 – IO Berlin – srebrny medal drużynowy w wkkw – rtm. Zdzisław Kawecki, 7 Pułk Strzelców Konnych Wielkopolskich
BAMBINO xo W 515 Nokturn xo – Mimoza 1916 POL WP II RP / SK inż. Sanisława Steckiego – Łańcuchów
9
  • 1936 – IO Berlin – srebrny medal drużynowy w wkkw – mjr Seweryn Kulesza, 7 Pułk Ułanów Lubelskich im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego
TOŚKA xo K 1917 POL WP II RP / hod. Kazimierza księcia Lubomirskiego, SK Raszków
10
  • 1936 – IO Berlin – srebrny medal drużynowy w wkkw – rtm. Henryk Roycewicz-Leliwa, 25 Pułk Ułanów Wielkopolskich
ARLEKIN III xo W Bafur xo – Backfish 1918 POL WP II RP / SK Albigowa. Ordynacja Łańcucka hrabiów Potockich w woj. Lwowskim
11
  • 1976 – IO Montreal – brązowy medal drużynowy w skokach przez przeszkody dla Belgii – Edgar Henri Cuepper Belgia
LE CHAMPION ex Historyk wlkp poch. trak W Hidalgo – Kraska / Budrys 1919 POL Edgar Henri Cuepper / Stacja Hodowli Roślin Orłowo
12
  • 1980 – IO Moskwa – złoty medal indywidualny, srebrny medal drużynowy w skokach przez przeszkody – st. chor. sztab. Jan Kowalczyk, Klub Jeździecki CWKS Legia Warszawa
ARTEMOR xo W Eros – Artemiza / Equator 1920 POL WP III RP / SK Janów Podlaski
13
  • 1980 – IO Moskwa – srebrny medal drużynowy w skokach przez przeszkody – Janusz Bobik, LKS Dragon Nowielice
SZAMPAN wlkp. W Polonez – Szarada / Melitor 1921 POL SK Nowielice
14
  • 1980 – IO Moskwa – srebrny medal drużynowy w skokach przez przeszkody – Wiesław Hartman, Nadwiślanina Kwidzyn
NORTON xx W Effort – Nekanda / Good Bye 1922 POL SK Golejewko
15
  • 1980 – IO Moskwa – srebrny medal drużynowy w skokach przez przeszkody – st. chor. Marian Kozicki, Klub Jeździecki CWKS Legia Warszawa
BREMEN xx W Kemal – Brema / Dar es Salam 1923 POL SK Kozienic16
16
  • Pięciokrotny złoty medalista Igrzysk Paraolimpijskich pod Natashą Baker. Łącznie zdobył 11 złotych medali w ME, MŚ i IO. Wałach ustanowił również 2 rekordy olimpijskie. Nadmienić trzeba, że rodzice tego konia są również polskiej hodowli.
CABRAL / CABROL wlkp W Bujak – Casona / Agar 1924 POL SK Liski

2. GRUPA KONI SPORTOWYCH – Zdobywcy Pucharu Narodów w skokach przez przeszkody

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • 1925 – PN – Nicea, Francja – rtm. Adam Królikiewicz, 1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego
PICADOR ex Maciek NN W 1909 USA Wojsko Polskie II RP
2
  • 1925 – PN – Nicea, Francja – mjr Kazimierz Szosland, 2 Pułk Ułanów Grochowskich im. Generała Józefa Dwernickiego
CEZAR   W       Wojsko Polskie II RP
3
  • 1925 – PN – Nicea, Francja – ppłk Karol Rómmel, 1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego
REVCLIFFE   W       Wojsko Polskie II RP
4
  • 1925 – PN – Nicea, Francja – Henryk Dobrzański
MUMM EXTRA DRY   W       Wojsko Polskie II RP
5
  • 1926 – PN – Nowy York, USA – rtm. Adam Królikiewicz
  • 1927 – PN – Nowy York, USA – Stefan Starnawski
JACEK   W       Wojsko Polskie II RP
6
  • 1926 – PN – Nowy York, USA – mjr Kazimierz Szosland
  • 1927 – PN – Warszawa – rtm. Adam Królikiewicz
  • 1927 – PN – Nowy York, USA – rtm. Michał Antoniewicz-Woysym
  • 1928 – PN – Nicea, Francja – rtm. Adam Królikiewicz
READGLEADT NN W GBR Wojsko Polskie II RP
7
  • 1926 – PN – Nowy York, USA – Michał Toczek
  • 1929 – PN – Nowy York, USA – por. Kazimierz Gzowski, 15 Pułk Ułanów Poznańskich
HAMLET   W       Wojsko Polskie II RP
8
  • 1927 – PN – Warszawa- rtm. Adam Królikiewicz, 1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego
DREAM   W       Wojsko Polskie II RP
9
  • 1927 – PN – Warszawa – por. Stefan Starnawski
JERUZAL   W       Wojsko Polskie II RP
10
  • 1927 – PN – Warszawa – mjr Michał Toczek
DREAM   W       Wojsko Polskie II RP
11
  • 1927 – PN – Nowy York, USA – por. Stefan Starnawski
FAGAS   W       Wojsko Polskie II RP
12
  • 1928 – PN – Nicea, Francja – por. Kazimierz Gzowski
  • 1928 – PN – Warszawa – por. Kazimierz Gzowski
  • 1935 – PN – Lucerna, Szwajcaria – Kazimierz Szosland
MYLORD NN W 1920 GBR Wojsko Polskie II RP
13
  • 1928 – PN – Nicea, Francja – mjr Kazimierz Szosland
  • 1931 – PN – Warszawa – mjr Kazimierz Szosland
  • 1933 – PN – Warszawa – mjr Kazimierz Szosland
ALLI ALI ex. Kaktus xo W POL WP II RP / Stajnia Stefana Walewskiego
14
  • 1928 – PN – Nicea, Francja – ppłk. Karol Rómmel
  • 1929 – PN – Nowy York, USA – por. Władysław Zgorzelski
  • 1932 – PN – Ryga, Łotwa – mjr Kazimierz Szosland
DONNEUSE xx W 1919 IRE Wojsko Polskie II RP
15
  • 1928 – PN – Warszawa – rtm. Michał Antoniewicz-Woysym, 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich
BANZAI   W       Wojsko Polskie II RP
16
  • 1928 – PN – Warszawa – Henryk Roycewicz
BLACK BOY   W       Wojsko Polskie II RP
17
  • 1928 – PN – Warszawa – Władysław Zgorzelski
ŁADNA   K       Wojsko Polskie II RP
18
  • 1929 – PN – Nowy York, USA – por. Stefan Starnawski, 20 pułk ułanów
PEGAZ   W Quargel xx – Starościna 1922   WP II RP / hod. p. Stanisława Huskowskiego w Czernięcinie
19
  • 1931 – PN – Warszawa – Zygmunt Ruciński
  • 1932 – PN – Ryga, Łotwa – Zygmunt Ruciński
  • 1933 – PN – Warszawa – Zygmunt Ruciński
  • 1933 – PN – Ryga, Łotwa – Zygmunt Ruciński
  • 1933 – PN – Talin, Estonia – Zygmunt Ruciński
ROKSANA   K       Wojsko Polskie II RP
20
  • 1931 – PN – Warszawa – J. Sałęga
NELI   K       Wojsko Polskie II RP
21
  • 1931 – PN – Warszawa – Józef Trenkwald
  • 1931 – PN – Ryga, Łotwa – Józef Trenkwald
MADZIA   K       Wojsko Polskie II RP
22
  • 1931 – PN – Ryga, Łotwa – Henryk Roycewicz
  • 1932 – PN – Ryga, Łotwa – Henryk Roycewicz
THE HOOP   W       Wojsko Polskie II RP
23
  • 1931 – PN – Ryga, Łotwa – J. Strzałkowski
YVETTE   K       Wojsko Polskie II RP
24
  • 1931 – PN – Ryga, Łotwa – mjr Kazimierz Szosland, 2 Pułk Ułanów Grochowskich im. Generała Józefa Dwernickiego
STERLING   W       Wojsko Polskie II RP
25
  • 1932 – PN – Ryga, Łotwa – J. Sałęga
MAROKO   W       Wojsko Polskie II RP
26
  • 1933 – PN – Warszawa – Wilhelm Lewicki
KIKIMOR   W       Wojsko Polskie II RP
27
  • 1933 – PN – Ryga, Łotwa – Wojciech Biliński
  • 1933 – PN – Talin, Estonia – Wojciech Biliński
RABUŚ   W       Wojsko Polskie II RP
28
  • 1933 – PN – Ryga, Łotwa – Stanisław Czerniawski
  • 1933 – PN – Talin Etonia – Stanisław Czerniawski
  • 1934 – PN – Ryga, Łotwa – Zygmunt Ruciński
  • 1934 – PN – Talin, Estonia – Zygmunt Ruciński
RESZKA   K       Wojsko Polskie II RP
29
  • 1933 – PN – Ryga, Łotwa – Roman Pohorecki
  • 1933 – PN – Talin, Estonia – Roman Pohorecki
OLAF   W        
30
  • 1934 – PN – Ryga, Łotwa – Wilhelm Lewicki
  • 1934 – PN – Talin, Estonia – Wilhelm Lewicki
  • 1936 – PN – Ryga, Łotwa – Janusz Komorowski
  • 1938 – PN – Warszawa – Bronisław Skulicz
DUNKAN   W       Wojsko Polskie II RP
31
  • 1934 – PN – Ryga, Łotwa – Stanisław Czerniawski
  • 1934 – PN – Talin, Estonia – Stanisław Czerniawski
DIONA   K       Wojsko Polskie II RP
32
  • 1934 – PN – Ryga, Łotwa – Janusz Komorowski
  • 1934 – PN – Talin, Estonia – Janusz Komorowski
OWOC   W       Wojsko Polskie II RP
33
  • 1934 – PN – Ryga, Łotwa – Michał Gutowski
  • 1934 – PN – Talin, Estonia – Michał Gutowski
TRAWIATA   K       Wojsko Polskie II RP
34
  • 1935 – PN – Lucerna, Szwajcaria – Janusz Komorowski
WIZJA   K       Wojsko Polskie II RP
35
  • 1935 – PN – Lucerna, Szwajcaria – Michał Gutowski
  • 1936 – PN – Ryga, Łotwa – Michał Gutowski
WARSZAWIANKA   K       Wojsko Polskie II RP
36
  • 1935 – PN – Lucerna, Szwajcaria – J. Mossakowski
WENECJA   K       Wojsko Polskie II RP
37
  • 1936 – PN – Ryga, Łotwa – Seweryn Kulesza
ZEFIR   W       Wojsko Polskie II RP
38
  • 1936 – PN – Ryga, Łotwa – Tadeusz Sokołowski
  • 1938 – PN – Warszawa – Janusz Komorowski
ZBIEG   W       Wojsko Polskie II RP
39
  • 1938 – PN – Warszawa – Roman Pohorecki
ABD EL KRIM   W        
40
  • 1938 – PN – Warszawa – rtm. Aleksander Rylke
BIMBUS   W       Wojsko Polskie II RP
41
  • 1964 – PN – Olsztyn – Marian Kozicki
  • 1966 – PN – Lipsk, NRD – Marian Kozicki
TYRAS xx W Good bye xx – Tirana xx 1954 POL SK Kozienice
42
  • 1964 – PN – Olsztyn – A. Pacyński
DON HUBERTUS x wlkp. W Hubertus x trk. – Druchna Jasna x pom. 1952 POL SK Rzeczna
43
  • 1964 – PN – Olsztyn – W. Byszewski
ISANDRA x wlkp. K Brylant x trk. – Isadora xo pozn. 1955 POL SK Racot
44
  • 1964 – PN – Olsztyn – S. Kubiak
FIS I x wlkp. W Bengazi x wlkp. – Fajeczka xo 1953 POL SK Mieczownica
45
  • 1966 – PN – Lipsk, NRD – Jan Kowalczyk
RONCEVAL xo O Valentin xx – Rosette xo 1956 POL SK Pruchna
46
  • 1966 – PN – Lipsk, NRD – A. Pacyński
CHRENOWSKA x wlkp. K Chryzolit x – Gondolia x 1958 POL SK Liski
47
  • 1968 – PN – Olsztyn – Marian Kozicki
BERRY xx W Merry Minstrel xx – Brzeźnica xx 1959 POL SK Kozienice
48
  • 1968 – PN – Olsztyn – Jan Kowalczyk
DROBNICA x wlkp. K Dreibund x wschpr. – Druchna x wlkp. 1958 POL SK Rzeczna
49
  • 1968 – PN – Olsztyn – P. Wawryniuk
  • 1971 – PN – Olsztyn – P. Wawryniuk
POPRAD x wlkp. O Traum x wschpr. – Poprawka x 1961 POL SK Liski
50
  • 1968 – PN – Olsztyn – H. Hucz
  • 1969 – PN – Olsztyn – Stefan Grodzicki
BISZKA xx K Aquino II – Bufforta / Pilade 1959 POL LZS Liski / SK Golejewko
51
  • 1969 – PN – Olsztyn – Marian Kozicki
  • 1971 – PN – Olsztyn – Marian Kozicki
BRONZ xx W Merry Minstrel – Branża / Skarb 1961 POL SK Kozienice
52
  • 1969 – PN – Olsztyn – H. Hucz
DEPTAK x wlkp. W Amadeusz – Diagnoza / Königsaar 1961 POL SK Rzeczna
53
  • 1969 – PN – Olsztyn – S. Stanisławiak
BUTAN x wlkp. W Eiskünstler x wschpr. – Butonierka x wlkp. 1961 POL SK Racot
54
  • 1969 – PN – Olsztyn – Jan Kowalczyk
BRZESZCZOT xx W Dar es Salam xx – Brzytwa xx 1960 POL SK Kozienice
55
  • 1971 – PN – Olsztyn – Jan Kowalczyk
VIA VITAE xx K Dar es Salam xx – Via Aquia xx 1960 POL SK Kozienice
56
  • 1971 – PN – Olsztyn – N. Wieja
ARAL xx W Aquino xx – Azalia xx 1960 POL SK Moszna

3. GRUPA KONI SPORTOWYCH – Mistrzostwa Świata i Europy – konie zaprzęgowe

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Frauenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
GRYPS wlkp   Polonez xx – Ginta / Temper 1970 POL SK Nowielice
2
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Frauenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
WIOCHNAK wlkp   Hulajpol – Wilnia / Nadir 1967 POL SK Kroplewo
3
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Frauenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
BEŁT wlkp   Tranzyt – Bandirma / Bengazi 1970 POL SK Pępowo
4
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Frauenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
WIDOK wlkp   Dubel xx – Wiśniówka / Sandor 1965 POL SK Kroplewo
5
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Frauenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Antoni Musiał, Morena Sieraków
BIAŁOBOK wlkp   Kurant – Białogłowa / Bramin 1965 POL SK Posadowo
6
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
DRAGA wlkp   Hulajpol – Dram / Dreibund 1965 POL SK Rzeczna
7
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
DUDA wlkp   Eliop – Dudna / Solista xx 1969 POL SK Rzeczna
8
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
NAREW wlkp   Akcjonariusz – Nota / Hidalgo 1965 POL SK Rzeczna
9
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
NOTATKA wlkp   Akcjonariusz – Nota / Hidalgo 1967 POL SK Rzeczna
10
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Tadeusz Czermiński, SK Rzeczna
SAMOA wlkp   Harbin – Samopsza / Jodko 1972 POL SK Plękity
11
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
TYTOŃ wlkp   Bachor – Tyrania / Hamlet 1969 POL SK Racot
12
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
TANGER wlkp   Bachor – Tyrania / Hamlet 1966 POL SK Racot
13
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
GROT wlkp   Grosso – Nowina / Elf 1966 POL SK Racot
14
  • 1974 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Fraenfeld SUI – medal brązowy drużynowo, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
WIZJER wlkp   Kosmos – Wiśnia / Stos 1966 POL SK Liski
15
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych – medal srebrny drużynowo, Sopot, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal indywidualnie, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – brązowy medal indywidualny, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
NIEDOKODS wlkp   Herbarz – Nieszawa / Schwertbruder 1967 POL SK Plękity
16
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych – medal srebrny drużynowo, Sopot, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal indywidualnie, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – brązowy medal indywidualny, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
LOWELAS wlkp   Weczer – Laszka I / Schwertbruder 1966 POL SK Kadyny
17
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych – medal srebrny drużynowo, Sopot, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal indywidualnie, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – brązowy medal indywidualny, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
MUR wlkp   Hulajpol – Mufa / Hetman 1971 POL SK Posadowo
18
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych – medal srebrny drużynowo, Sopot, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal indywidualnie, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – brązowy medal indywidualny, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
GRAM wlkp   Montparnasse xx – Gaskonka 1971 POL SK Kadyny
19
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
ROZENTAL wlkp   Bomber – Roza / Grossvisier 1966 POL SK Posadowo
20
  • 1975 – ME w zaprzęgach czterokonnych Sopot POL – medal srebrny drużynowo, Sopot, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
OP-ART wlkp   Bachor – Opora / Bambus 1966 POL SK Racot
21
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal indywidualnie, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
ANTARES wlkp   Hulajpol – Amfora 1971 POL SK Posadowo
22
  • 1976 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Apeldoorn NED – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
BAWAR wlkp   Werter – Biamoza / Moskit 1965 POL SK Kroplewo
23
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
FINIS wlkp   Bomber – Finka / Grossvisier 1968 POL SK Posadowo
24
  • 1977 – ME w zaprzęgach czterokonnych Donaueschingen GER, srebrny medal drużynowy, Zygmunt Szymoniak, LZS Lech Gniezo
NARRATOR wlkp   Badojoz – Nakota / Artus 1970 POL SK Racot
25
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – brązowy medal indywidualny, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
HOŁD wlkp   Oltis xx – Hurmawica / Ditto 1974 POL SK Kadyny
26
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
DESPEKT wlkp   Awertin – Derbena / Kropierz 1969 POL SK Racot
27
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – brązowy medal indywidualnie, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – brązowy medal drużynowo, Czesław Konieczny, SLKS Książ
DOLAR śl   Firley old. – Dolina II / Egon 1968 POL SK Strzegom
28
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – brązowy medal indywidualnie, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
BRYLANT śl   Fakir – Bramza / Poldek 1967 POL SK Strzegom
29
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – brązowy medal indywidualnie, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
HAK śl   Prudnik – Hekata / Bruno 1968 POL SK Strzegom
30
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – brązowy medal indywidualnie, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
MUSZKIETER śl   Firley – Musztra / Prudnik 1967 POL SK Strzegom
31
  • 1979 – ME w zaprzęgach czterokonnych Haras du Pin FRA – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – brązowy medal indywidualnie, Władysław Adamczak, SLKS Książ
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Władysław Adamczak, SLKS Książ
ZAGON śl   Fakir – Zazula / Prudnik 1970 POL SK Strzegom
32
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
MARIUSZ wlkp   Dobroń – Marylka 1976 POL SK Pępowo
33
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
REGAŁ wlkp   Dobroń – Regresja / Avertin 1974 POL SK Racot
34
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
DOROG wlkp   Szachista – Doryda 1976 POL SHR Polanowice
35
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
KRYZBET wlkp   Kryspin – NN 1975 POL PGR Strzelewo
36
  • 1980 – MŚ w zaprzęgach czterokonnych Windsor GBR – brązowy medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Antoni Musiał, Morena Sieraków
SORT wlkp   Oltis xx – Sosna / Oran I 1973 POL SK Kadyny
37
  • 1981 – ME w zaprzęgach czterokonnych Zug SUI – srebrny medal drużynowy, Zygmunt Waliszewski, KJ Starogard Gdański
OLIMP wlkp   Oran I – Donna 1975 POL B. Wyborski
38
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – srebrny medal indywidualnie, Rajmund Wodkowski, Morena Sieraków
CEDRON wlkp   Harbin Ceramika / Bengazi 1982 POL SK Pępowo
39
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – srebrny medal indywidualnie, Rajmund Wodkowski, Morena Sieraków
OPAL sp   Senior-Opuncja xx / Mintmaster xx 1982 POL SK Iwno
40
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – srebrny medal indywidualnie, Rajmund Wodkowski, Morena Sieraków
DEUTER wlkp   Piołun – Derna xx / Solali xx 1982 POL SK Nowa Wioska
41
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
SOTNIK śl   Lakmus – Siurpryza /Zefir xx 1986 POL SK Strzelce Op.
42
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
SEJMIK śl   Hak – Siurpryza / Zefir xx 1982 POL SK Strzelce Op.
43
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
BACHOR śl   Fez – Bantana /Lakmus 1979 POL SK Strzelce Op.
44
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
  • 1991 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Zwetll AUT – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
ALWAR wlkp   Dumbel –Alpaka / Celsius 1977 POL SK Racot
45
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
  • 1991 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Zwetll AUT – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
TANGER wlkp   Dumbel – Tara / Dobroń 1977 POL SK Racot
46
  • 1987 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Riesenbeck GER – brązowy medal drużynowo, Czesław Konieczny, SLKS Książ
WACHMISTRZ śl   Zefir xx – Wedeta/Godo 1974 POL SK Strzelce Op.
47
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
  • 1991 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Zwetll AUT – brązowy medal indywidualnie, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
HONDURAS śl   Wrangel – Happy / Fez 1982 POL SK Strzelce Op.
48
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
LIKIER śl   Centimo – Litynia / Hak 1982 POL SK Strzelce Op.
49
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
CZAKO wlkp   Kobryń – Czastoria /Saturn 1984 POL SK Nowielice
50
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
  • 1991 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Zwetll AUT – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
HRUD wlkp   Piołun – Hekata / Senatus 1983 POL SK Nowa Wioska
51
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
  • 1991 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Zwetll AUT – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
WILAJET wlkp   Piołun – Wika / Wenden 1983 POL SK Nowa Wioska
52
  • 1989 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Balatonfenyves HUN – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
GOMEZ xo   Amok – Gomora / Sekwestr 1984 POL SK Walewice
53
  • 1991 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Zwetll AUT – brązowy medal indywidualnie, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
DEJMOS śl   Centimo – Dama / Zefir xx 1984 POL SK Strzelce Op.
54
  • 1991 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Zwetll AUT – brązowy medal indywidualnie, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
BANIAK śl   Centimo – Bankiwa /Helikopter 1986 POL SK Strzelce Op.
55
  • 1991 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Zwetll AUT – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
OSAD sp   Dido – Osada / Saturn 1987 POL SK Nowielice
56
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
LIBAN śl   Glockner – Libia / Iwerin 1988 POL SK Strzelce Op.
57
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
REZON śl   Judex xx – Rekuza / Wrangel 1988 POL SK Strzelce Op.
58
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
SOPEL wlkp   Pikant –Salnina / Feiertraum 1988 POL SK Nowielice
59
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Zbigniew Brzoskowski, LKS Łobez
WIKOL wlkp   Kobryń – Wilfa / Feiertraum 1986 POL SK Nowielice
60
  • 1993 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Gladstone USA – brązowy medal drużynowo, Marek Pawelec, LKS Białka
KORDELAS wlkp   Herbatnik-Korekta / Mehari xx 1987 POL SK Żołędnica
61
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
AGRESOR śl   Iwerin – Artemida / Zefir xx 1982 POL SK Strzelce Op.
62
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
AGAR śl   Valiant Heart xx – Agata /Aneks 1989 POL SK Strzegom
63
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Czesław Konieczny, SLKS Książ
ARSEN śl   Centimo – Arsi / Iwerin 1986 POL SK Strzelce Op.
64
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Czesław Konieczny, SLKS Książ
BANK śl   Tankred xx – Bankiwa / Helikopter 1984 POL SK Strzelce Op.
65
  • 1995 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Poznań POL – srebrny medal drużynowo, Czesław Konieczny, SLKS Książ
JOGURT śl   Hak – Imra / Zefir xx 1985 POL SK Strzelce Op.
66
  • 2003 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Jardy FRA – brązowy medal indywidualnie, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
  • 2003 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Jardy FRA – srebrny medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
BIELINEK sp   Bogacz – Bielica / Cytrus 1996 POL hod. Andrzej Lange
67
  • 2003 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Jardy FRA – brązowy medal indywidualnie, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
  • 2003 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Jardy FRA – srebrny medal drużynowo, Roman Kusz, BKJ Bogusławice
KAKADO sp   Bogacz – Kalmia / Island 1996 POL hod. Andrzej Lange
68
  • 2003 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Jardy FRA – srebrny medal drużynowo, Jacek Kozłowski, BKJ Bogusławice
DZIEKAN m.   Emetyt – Dziewunia xx / Jaguar xX 1996 POL hod. Edward Malanowski
69
  • 2003 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Jardy FRA – srebrny medal drużynowo, Jacek Kozłowski, BKJ Bogusławice
MEFISTO m.   Emetyt – Mafia / Hippies 1993 POL SO Bogusławice
70
  • 2003 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Jardy FRA – srebrny medal drużynowo, Ireneusz Kozłowski, JKS Jagodne
BRANKA śl   Lansjer – Brawura / Orkisz xx 1992 POL hod. SK Strzelce Op.
71
  • 2003 – MŚ w zaprzęgach parokonnych Jardy FRA – srebrny medal drużynowo, Ireneusz Kozłowski, JKS Jagodne
INTENCJA śl   Lansjer – Intarsja / Orkisz xx 1992 POL hod. SK Strzelce Op.
72
  • 2004 – MŚ w zaprzęgach jednokonnych Astorp SWE – brązowy medal drużynowo, Agnieszka Chwastek, SLKS Książ
BATALION sp   Estor śl – Baltona m. / Historyk m. 1994 POL hod. Jarosław Święcicki
73
  • 2004 – MŚ w zaprzęgach jednokonnych Astorp SWE – brązowy medal drużynowo, Wiktor Pietrowski, LKJ Gajewniki
BOGACZ śl   Lansjer – Buczyna / Glockner 1992 POL hod. SK Strzelce Op.
74
  • 2004 – MŚ w zaprzęgach jednokonnych Astorp SWE – brązowy medal drużynowo, Przemysław Zabłocki, Jako Jarantów
LENTA śl   Boy – Lusa / Lix 1995 POL hod. Bogusław Dyszkiewicz
75
  • 2010 – MŚ w zaprzęgach jednokonnych Pratoni del Vivaro ITA – srebrny medal indywidualnie, Bartłomiej Kwiatek, SLKS Książ
LOKAN śl   Largis – Lokana / Glockner 2001 POL hod. SO Książ
76
  • 2014 – ME Dzieci Juniorów i Młodzieży w zaprzęgach jednokonnych – brązowy medal drużynowo – Książ POL, Marcin Kilańczyk BKL Bełchatów
  • 2014 – ME Dzieci Juniorów i Młodzieży w zaprzęgach jednokonnych – złoty medal ind. kat. młody powożący Książ POL, Marcin Kilańczyk BKL Bełchatów
  • 2016 – MŚ w zaprzęgach jednokonnych Piber AUT – srebrny medal drużynowo, Marcin Kilańczyk, BKL Bełchatów
PRYMUS śl   Tycjan – Prymka / Ryko 2008 POL hod. Antoni Zwierzański
77
  • 2015 – MŚMK w zaprzęgach jednokonnych Mezohegyes HUN – srebrny medal indywidualnie konie 6. letnie, Bartłomiej Kwiatek, SLKS Książ
FREZJA śl   Regiment – Fuksja / Jogurt 2009 POL hod. SO Książ
78
  • 2015 – MŚMK w zaprzęgach jednokonnych Mezohegyes HUN – złoty medal indywidualnie konie 6. letnie, Bartłomiej Kwiatek, SLKS Książ
  • 2016 – MŚM w zaprzęgach jednokonnych Mezohegyes HUN – brązowy medal indywidualnie konie 7. letnie, Bartłomiej Kwiatek, SLKS Książ
BAZYLI śl   Lokan – Bazylia / Palant 2009 POL hod. SO Książ
79
  • 2016 – MŚ w zaprzęgach jednokonnych Piber AUT – srebrny medal indywidualnie, Weronika Kwiatek, LKJ Pępowo
  • 2016 – MŚ w zaprzęgach jednokonnych Piber AUT – srebrny medal drużynowo, Weronika Kwiatek, LKJ Pępowo
BARTNIK wlkp   Caretino K – Biaroza / Clayton baw. 2004 POL hod. SL Pępowo
80
  • 2016 – MŚ w zaprzęgach jednokonnych Piber AUT – srebrny medal drużynowo, Bartłomiej Kwiatek, SLKS Książ
SONET śl   Dastin xx – Sorbona / Bojkot 2008 POL hod. SO Książ
81
  • 2016 – MŚMK w zaprzęgach jednokonnych Mezohegyes HUN – srebrny medal indywidualnie konie 7. letnie, Weronika Kwiatek, LKJ Pępowo
EPILOG śl   Lokan – Egida / Nomen 2009 POL hod. SO Książ
82
  • 2016 – MŚMK w zaprzęgach jednokonnych Mezohegyes HUN – srebrny medal indywidualnie konie 5. letnie, Bartłomiej Kwiatek, SLKS Książ
  • 2017 – MŚMK w zaprzęgach jednokonnych Mezohegyes HUN – brązowy medal indywidualnie konie 6. letnie, Bartłomiej Kwiatek, SLKS Książ
REBELIA śl   Hutor – Regencja / Bank 2011 POL hod. SO Książ
83
  • 2017 – MŚMK w zaprzęgach jednokonnych Mezohegyes HUN – brązowy medal indywidualnie konie 7. letnie, Weronika Kwiatek, LKJ Pępowo
ETER śl   Basior – Eurella / Domingo xx 2010 POL hod. Jan Wiszniowski

4. GRUPA KONI SPORTOWYCH – Mistrzostwa Świata i Europy – konie skokowe, wkkw, woltyżerka, rajdy

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • 1959 – ME Juniorów w skokach przez przeszkody, Londyn – brązowy medal indywidualny, Norbert Wieja
KANON xo   Kanonier – 1950   K. Drożd
2
  • 1965 – ME, Seniorów w WKKW, Moskwa – złoty medal indywidualny, Marian Babirecki 18.1.1933-5.6.1980 Mielec Klub Jeździecki Cwał Poznań
VOLT wlkp W Polarstrn – Venus 1953 POL SK Liski
3
  • 1981 – ME, Seniorów w WKKW, Horsens DEN – brązowy medal drużynowy, Mirosław Szłapka, LKS Cwał Poznań
ERYWAN wlkp   Azan xx – Evora / Kaptur 1971 POL SK Posadowo
4
  • 1981 – ME, Seniorów w WKKW, Horsens DEN – brązowy medal drużynowy, Jan Lipczyński, LKS Cwał Poznań
ELEKTRON wlkp   Ohar xx – Epika wlkp / Lech wlkp poch. trk.wschpr. 1973 POL SK Iwno
5
  • 1981 – ME, Seniorów w WKKW, Horsens DEN – brązowy medal drużynowy, Krzysztof Rafalak, LKS Sopot
DAJAK xx   Solali – Dajna / Deer Leap 1973 POL SK Rzeczna
6
  • 2013 – MŚMK w WKKW, Le Lion d’Angers FRA – brązowy medal indywidualnie konie 5-letnie, Paweł Spisak
BANDERAS sp W Moravia – Babilonia xx / Jape 2007 POL hod. Drabiński Roman
7
  • 2015 – MŚMK w Lanaken – 7-letnich, Gregory Wathelet, Makrum Jumping Team
MJT NEVADOS sp   Calvados Z – Nestia S / Romualdo 2008 POL MJT Marcelewo / Szurik Stanisław, Szurik Hubert

NOMINACJE GRUPA KONI HODOWLANYCH:

5. GRUPA KONI HODOWLANYCH – Konie rasy czystej krwi arabskiej

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • 1979 – Arabski Czempionat Europy
ENKLAWA oo K Bandos – Engracja / Comet 1974 POL SK Janów Podlaski
2
  • 1981 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
  • 1981 – Arabski Czempionat Europy
  • 1987 – Arabski Czempionat Europy
  • Jedna z najbardziej utytułowanych polskich klaczy, Czempionka Świata 1982, Czempionka Europy 1987, w wieku 19 lat została Czempionką Wielkiej Brytanii. Znakomita matka.
PILARKA oo K Palas – Pierzga / Negatiw 1975 POL SK Janów Podlaski
3
  • 1982 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
  • 2005 – Nagroda WAHO
ETRURIA oo K Palas – Etna / Faher 1975 POL SK Janów Podlaski
4
  • 1982 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy Młodszych
PASSA oo K Eukaliptus – Pacha / El Paso 1980 POL SK Michałów
5
  • 1982 – Czempionat Świata – Czempion Ogierów Starszych
GONDOLIER oo O Palas – Gonagra / Negatiw 1974 POL SK Janów Podlaski
6
  • 1983 – Czempionat Świata – Czempion Ogierów Młodszych
  • 1983 – Czempionat Europy – Czempion Ogierów Młodszych
FAWOR oo O Probat – Fatma / Anarchista 1981 POL SK Michałów
7
  • 1983 – Arabski Czempionat Europy
CANADELA oo K Etap – Capella / Aquinor 1978 POL SK Janów Podlaski
8
  • 1983 – Arabski Czempionat Europy
ARRA oo K Bandos – Arba / Comet 1975 POL SK Janów Podlaski
9
  • 1985 – Arabski Czempionat Europy
HARACZ oo O Palas – Harmonia / Negatiw 1976 POL SK Janów Podlaski
10
  • 1987 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy Młodszych
  • 1991 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy
EMIGRANTKA oo K Eukaliptus – Emigracja / Palas 1985 POL SK Michałów
11
  • 1987 – Arabski Czempionat Europy
PENITENT oo O Partner – Penza / Faher 1979 POL SK Janów Podlaski
12
  • 1988 – Czempionat Świata – V-ce Czempion Ogierów Starszych
PARYS oo O Tryptyk – Parma / Aswan 1974 POL SK Janów Podlaski
13
  • 1988 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy Starszych
PIKIETA oo K Probat – Platyna / Czardasz 1982 POL SK Michałów
14
  • 1988 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy Młodszych
  • 1988 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy Młodszych
EMANACJA oo K Eukaliptus – Emigracja / Palas 1986 POL SK Michałów
15
  • 1989 – Czempionat Świata – Czempion Ogierów Starszych
  • 1989 – Arabski Czempionat Europy
  • 1992 – Czempionat Świata – V-ce Czempion Ogierów Starszych
  • 1995 – Czempionat Świata – Czempion Ogierów Starszych
  • 1995 – Arabski Czempionat Europy
  • 1999 – Czempionat Świata – V-ce Czempion Ogierów Starszych
  • 1999 – Arabski Czempionat Europy
PIRUET oo O Probat – Pieczęć / Palas 1983 POL SK Janów Podlaski
16
  • 1990 – Czempionka Klaczy Starszych
SARADELA oo K Partner – Sarabanda / Bandos 1979 POL SK Janów Podlaski
17
  • 1991 – Czempionat Europy – Czempion Ogierów
  • 2013 – Nagroda WAHO
ELDON oo O Penitent – Erotyka / Eufrat 1985 POL SK Michałów
18
  • 2000 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy Młodszych
  • 2002 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy
  • 2004 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy Starszych
  • 2004 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy
  • 2012 – Czempionat Świata – 2. V-ce Czempionka Klaczy Starszych
  • 2012 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy
EL DORADA oo K Sanadik El Shaklan – Emigrantka / Eukaliptus 1998 POL SK Michałów
19
  • 2000 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Młodszych
EMMONA oo K Monogramm – Emilda / Pamir 1998 POL SK Michałów
20
  • 2000 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
  • 2000 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy
  • 2007 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy
  • Jedna z najbardziej utytułowanych klaczy w polskiej hodowli. Ma na swoim koncie wygrany Czempionat Narodowy USA oraz Czempionat Świata.
ZAGROBLA oo K Monogramm – Zguba / Enrilo 1994 POL SK Michałów
21
  • 2000 – Czempionat Świata – Czempion Ogierów Starszych
  • 2000 – Czempionat Europy – Czempion Ogierów
  • 2008 – Nagroda WAHO
  • Rok 2015 – sprzedaż Pepity – córki Eksterna, będzie uchodziła za jedną z najwyższych w historii tej rasy 1.450.000 euro. Chyba nie skłamię jak powiem, że każdy wielbiciel koni arabskich zna bdb jego imię i spektakularne osiągnięcia na ringach pokazowych Czempion Świata, Czempion Europy itp. tego jest naprawdę sporo.
  • Jeden z najwybitniejszych reproduktorów wyhodowanych w Polsce w ciągu ostatnich czterech dekad. Zwycięzca najpoważniejszych pokazów krajowych i zagranicznych. Trójkoronowany Czempion: Europy, Pucharu Narodów i Świata. Jego potomstwo cieszy się niesłabnącym powodzeniem na pokazach.
EKSTERN oo O Monogramm – Ernestyna / Piechur 1994 POL SK Michałów
22
  • 2000 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy
  • 2000 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy
  • 2007 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
  • 2009 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
  • 2009 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy
  • 2014 – Czempionat Świata – World Platinum Czempion Mare
  • Dwukrotna Czempionka Świata. Nagrodzona również Platynowym Pucharem w Paryżu. Sprzedana w 2008 roku na Aukcji Pride of Poland, na długie lata ustanowiła rekord cenowy – 1.125.000 euro.
KWESTURA oo K Monogramm – Kwesta / Pessenik 1995 POL SK Michałów
23
  • 2001 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy Starszych
FALLADA oo K Monogramm – Fanaberia / Probat 1995 POL SK Michałów
24
  • 2001 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
EMANDA oo K Ecaho – Emanacja / Probat 1996 POL SK Michałów
25
  • 2003 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy Młodszych
  • 2006 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy
PALANGA oo K Ekstern – Panika / Eukaliptus 2002 POL SK Michałów
26
  • 2003 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy Starszych
  • 2010 – Nagroda WAHO
PALMIRA oo K Monogramm – Palestra / Penitent 1995 POL SK Michałów
27
  • 2004 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy
  • 2014 – Czempionat Świata – 2. V-ce Czempionka Klacze Starsze
EMIRA oo K Laheeb – Embra / Monogramm 2000 POL SK Michałów
28
  • 2004 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczek Rocznych
  • 2004 – Arabski Czempionat Europy
  • 2008 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
  • 2008 – Arabski Czempionat Europy
  • 2012 – Nagroda WAHO
  • 2013 – Czempionat Świata – World Platinum Czempion Mare
  • Już za życia stała się legendą. Nie przegrała żadnego pokazu w którym startowała, po Czempionat Europy, Puchar Narodów i Czempionat Świata. Otrzymała tytuł Platynowej Czempionki w Paryżu. Uważana za przykład ideału urody i typu współczesnego konia arabskiego.
PIANISSIMA oo K Gazal Al Shaqab – Pianosa / Eukaliptus 2003 POL SK Janów Podlaski
29
  • 2005 – Arabski Czempionat Europy
  • 2015 – Nagroda WAHO
PALMETA oo K Ecaho – Pilica / Fawor 2001 POL SK Janów Podlaski
30
  • 2005 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
GALILEA oo K Laheeb – Georgia / Monogramm   POL SK Michałów
31
  • 2005 – Czempionat Świata – V-ce Czempion Ogierów Młodszych
  • Pierwszy w powojennej historii koń hodowli prywatnej, który został Młodzieżowym Czempionem Polski. Przez kolejne lata ogier ten wygrał kilkadziesiąt pokazów, zarówno krajowych jak i międzynarodowych. Obecnie przebywa na Bliskim Wschodzie.
GIRLAN BEY oo O Pesal – Gracja-Bis / Monogramm 2002 POL SK Niewierz, Michał Bogajewicz
32
  • 2005 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Młodszych
  • 2005 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy Młodszych
  • 2006 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy Młodszych
  • 2009 – Czempionat Świata – 2. V-ce Czempionka Klaczy Starszych
  • 2010 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy Starszych
  • 2013 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
  • 2013 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy
  • 2016 – Nagroda WAHO
EMANDORIA oo K Gazal Al Shaqab – Emanda / Ecaho 2004 POL SK Michałów
33
  • 2006 – Nagroda WAHO
  • Założycielka najcenniejszej linii hodowlanej w Michałowie i jednej z najcenniejszych w Polsce oraz na świecie. Matka kilkudziesięciu wspaniałych klaczy hodowlanych, czempionek krajowych i międzynarodowych.
EMIGRACJA oo K Palas – Emisja / carycyn 1980 POL SK Michałów
34
  • 2006 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy Młodszych
PISTORIA oo K Gazal Al Shaqab – Palmira / Monogramm 2004 POL SK Michałów
35
  • 2007 – Nagroda WAHO
SARMACJA oo K Gil – Saszetka / Engano 1986 POL SK Janów Podlaski
36
  • 2011 – Nagroda WAHO
PIAFF oo O Eldon – Pipi / Banat 1997 POL SK Janów Podlaski
37
  • 2012 – Czempionat Świata – V-ce Czempion Ogierów Młodszych
  • 2012 – Czempionat Europy – Czempion Ogierów Młodszych
  • 2014 – Czempionat Świata – 2. V-ce Czempion Ogiery Starsze
  • 2014 – Czempionat Europy – Czempion Ogierów
  • 2015 – Czempionat Świata – V-ce Czempion Ogiery Starsze
  • 2015 – Czempionat Europy – Czempion Ogierów
  • 2017 – Czempionat Świata – V-ce Czempion Ogiery Starsze
EQUATOR oo   QR Marc – Ekliptyka / Ekstern 2010 POL SK Michałów
38
  • 2012 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Młodszych
  • 2012 – Czempionat Europy – Czempionka Klaczy Młodszych
WIEŻA MOCY oo K QR Marc – Wieża Marzeń / Ekstern 2010 POL SK Michałów
39
  • 2012 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Starszych
  • 2012 – Arabski Czempionat Europy
  • 2015 – Czempionat Świata – World Platinum Czempion Mare
  • 2017 – Nagroda WAHO
  • Świetna matka stadna, Czempionka Polski, Europy i Świata. Nagrodzona Platynowym Pucharem w Paryżu.
PINGA oo K Gazal Al Shaqab – Pilar / Fawor 2004 POL SK Janów Podlaski
40
  • 2013 – Czempionat Świata – V-ce Czempionka Klaczy Młodszych
PERFINKA oo K Esparto – Perfirka / Gazal Al Shaqab 2011 POL SK Białka
41
  • 2014 – Arabski Czempionat Europy
PRIMERA oo K Eden C – Preria / Ararat 2009 POL SK Janów Podlaski
42
  • 2014 – Czempionat Świata – Czempionka Klaczy Rocznych
  • 2014 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy Rocznych
  • 2017 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy
PUSTYNIA KAHILA oo K Kahil Al Shaqab – Pustynna Malwa / Ecaho 2013 POL SK Michałów
43
  • 2014 – Czempionat Świata – Pierwszy V-ce Czempion Ogiery Roczne
  • 2014 – Czempionat Europy – V-ce Czempion Ogierów Rocznych
  • 2015 – Czempionat Świata – Czempion Ogiery Młodsze
MORION oo O Kahil Al Shaqab – Mesalina / Ekstern 2013 POL SK Michałów
44
  • 2014 – Arabski Czempionat Europy
ADELITA oo K Kahil Al Shaqab – Altamira / Ekstern 2014 POL SK Janów Podlaski
45
  • 2016 – Czempionat Europy – V-ce Czempionka Klaczy
GALERIDA oo K Shanghai E.A. – Galilea 2013 POL SK Michałów
46
  • 2017 – Czempionat Świata – Srebrny Medal Ogiery Młodsze
FUERTE oo O Shanghai E.A. – Frymuszka / Ekstern 2014 POL Abhaa Arabians / hod. J. Dobrzyński
47
  • Znakomity reproduktor, znany i uznany przede wszystkim jako ojciec klaczy. Jego potomstwo charakteryzowało się nie tylko wybitną, nowoczesną urodą ale i dużymi zdolnościami wyścigowymi.
COMET oo O AbuAfas – Carmen / Trypolis 1953 POL SK Nowy Dwór
48
  • Najlepszy koń wyścigowy czystej krwi w powojennej Polsce, 13-krotny zwycięzca najpoważniejszych gonitw, włączając Derby czy Nagrodę Europy
DRUID oo O Wojsław – Demeter / Probat 1993 POL SK Michałów
49
  • Zasłużony reproduktor, ojciec znakomitego potomstwa, zakupiony przez amerykańskiego hodowcę za 1.000.000 dolarów, został wkrótce Narodowym Czempionem Stanów Zjednoczonych.
EL PASO oo O Czort – Ellora / Witraż 1967 POL SK Janów Podlaski
50
  • Pierwsza polska klacz, która wygrała Czempionat Europy zorganizowany w Verden w 1973 i pierwsza w historii pokazów Czempionka Europy.
ESTEBNA oo K Nabor – Estokada / Amurath Sahib 1961 POL SK Michałów
51
  • Wybitny reproduktor, zasłużył się hodowli szczególnie jako ojciec znakomitych klaczy. W SK Michałów, córki Eukaliptusa stworzyły prawdziwą potęgę hodowlaną.
EUKALIPTUS oo O Bandos – Eunice / Comet 1974 POL SK Janów Podlaski
52
  • Założycielka jednej z najcenniejszych polskich rodzin o predyspozycjach wyścigowych, urodziła w ciągu długiego życia 20 źrebiąt, w tym 16 w SK Michałów. Matka wielu wybitnych koni wyścigowych.
FORTA oo K Kuhailan Abu Urkub – Porta / Nedjari 1943 POL SK Michałów
53
  • Jedyny syn sprowadzonego z Bliskiego Wschodu ogiera Kuhailana Haifi, dzięki któremu ród ten przetrwał po dziś, wybitny reproduktor, który okazał się koniem epokowym dla polskiej hodowli.
OFIR oo O Kuhailan Haifi or.ar. – Dziwa / Abu Mlech 1933 POL SK Janów Podlaski
54
  • Wybitna matka stadna, urodziła 16 źrebiąt, między innymi słynnego ogiera Bandos. Dożyła sędziwego wieku 35 lat.
BANDOLA oo K Witraż – Bałałajka / Amurath Sab   POL SK Albigowa
55
  • Urodzony w 1956 roku w Albigowej, jeden z najbardziej znanych polskich koni czystej krwi na świecie. Sprzedany w 1961 do USA do Lasma Arabians Stud, stworzył w Ameryce „nowy standard rasy arabskiej”. Dzisiaj 90% koni czystej krwi urodzonych w USA ma w rodowodzie krew Baska.
BASK oo O Witraż – Bałajajka / Amurath Sahib 1956 POL SK Albigowa

6. GRUPA KONI HODOWLANYCH – Konie rasy pełnej krwi angielskiej

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • Jedyny koń polskiej hodowli w powojennej historii, który dwukrotnie zwyciężył w płaskiej gonitwie Grupy 1 – Preis von Europa G1 w Kolonii i Gran Premio Jockey Club e Coppa d’Oro G1 w Mediolanie. Wygrał też Grosser Preis von Dortmund Grupa 3. Jeden z dwóch koni polskiej hodowli, który brał udział w najważniejszej porównawczej gonitwie w Europie – Prix de l’Arc de Triomphe G1, zajmując w 1979 roku 9 miejsce w 22-konnej stawce. Jedyny koń polskiej hodowli, który rywalizował ze światową czołówką na torach aż trzech kontynentów – Europy i obu Ameryk. Pierwszy w historii „Koń Roku” – tytuł ten otrzymał od dziennikarzy wyścigowych w sezonie 1978. W Polsce (trenowany przez Stanisława Głowackiego, a w wieku 4 lat przez Jerzego Jednaszewskiego) był drugi w Derby (wygrała KONSTELACJA) i zwyciężył m.in. w klasycznej Nagrodzie Rulera, Wielkiej Warszawskiej, dwukrotnie w Criterium, a także w Nagrodzie Budapesztu na Mityngu Krajów Dekoracji Ludowej w Warszawie w 1978 roku, w której pokonał świetnego radzieckiego ogiera ADEN – zwycięzcę Preis von Europa G1. W Niemczech w handicapie generalnym (GAG) został oceniony na 102,5kg! W karierze hodowlanej nieduży, ale wyjątkowo dzielny, imponujący zdrowiem i odpornością Pawiment nie zbliżył się niestety do wyników jakie osiągał na torze. Dał jednak kilka bardzo wartościowych koni, z których najlepszymi były ogier JARZĄB (4xI, Próbna, Syreny, Hoppegartener Meile – Berlin, Bukaresztu – Mityng KDL w Moskwie) oraz klacze MONDA (4xI, Zamknięcia Sezonu, Wilanowska) i TRUSKAWKA (9xI).
PAWIMENT xx O Mehari – Pytia / De Corte 1974 POL hod. SK Iwno
2
  • W Hiszpanii pamiętany jest do dziś jako wielki triumfator Copa de Oro de San Sebastian Grupa 1 z 1983 roku. To drugi koń polskiej hodowli, który wygrał najcenniejszą z gonitw zaliczanych do systemu Pattern i drugi, który brał udział w Prix de l’Arc de Triomphe Grupa 1. Zwycięzca Nagród Sofii i Pokoju na Mityngu Krajów Demokracji Ludowej w Berlinie w 1979 roku. W treningu Bogdana Ziemiańskiego był drugi w Derby (do klaczy SINAJA), zdobywając m.in. klasyczne szarfy Rulera i St.Leger. W wieku 4 lat sięgnął po Nagrody Fils du Vent i Sac-a-Papier oraz kończył drugi w Wielkiej Warszawskiej (za ogierem JARABUB). Eksportowany do Skandynawii trzykrotnie wygrywał na torach Szwecji i tyleż samo we Francji. Jedyny koń polskiej hodowli, który brał udział w prestiżowym mityngu w Ascot – w stayerskim (4000 m) Gold Cup Grupa 1 zajął wprawdzie ostatnie – piąte, ale płatne miejsce, prowadząc stawkę od startu do ostatniego zakrętu. W rodowodzie rosłego, kalibrowego i urodziwego, a przy tym rzadkiej karej maści, nieprzeciętnego talentu i żelaznego zdrowia Dżudo znajdziemy inbred (5x4x4) na legendarnego angielskiego derbistę i wielokrotnego czempiona reproduktorów na Wyspach – ogiera HYPERION.
DŻUDO xx O Conor Pass – Dżuni / Antiquarian 1977 POL hod. SK Widzów
3
  • Reprezentant rodu męskiego założonego przez znakomitego na torze i w stadzie ogiera TURYSTA. Syn świetnego ogiera EROTYK i ojciec ostatniego derbisty Czechosłowacji – ogiera BARBAKAN, który boks czołowego zajmował w Czechach. Atletycznej budowy Czubaryk dwulatkiem zwycięsko przeszedł przez grupy i zdobył Nagrodę Ministra Rolnictwa, a w debiucie (Rozpoczęcia Sezonu Letniego) i Mokotowskiej finiszował drugi. Przyszło mu rywalizować w bardzo mocnym roczniku (SKUNKS, AKCEPT, DIAKOWA, KOFEINA, NARZAN, ALADYN, ŚMIGOŃ), a mimo to nie zwykł składać broni i zawsze zajmował płatne miejsce. Trzylatkiem był drugi w Strzegomia (do AKCEPTA), Rulera i Derby (dwukrotnie do SKUNKSA) oraz w Wielkiej Warszawskiej (zwycięża DIAKOWA). W Iwna lepszy był tylko duet SKUNKS – AKCEPT. Na Mityngu KDL w Berlinie pokazał wielką klasę, zdobywając dwa najcenniejsze trofea – Nagrodę Moskwy i Puchar Kongresu (poprawił tu też rekord bieżni legendarnego ogiera ANILIN, uzyskując na 2800 m – 2’56.1″). Jesienią w Preis von Europa Grupa 1 w Kolonii przegrał w walce o pół długości do niemieckiego asa – ogiera NEBOS, czwarty był SKUNKS, a piąty PAWIMENT (biegało 13 koni). To wciąż największy sukces konia polskiej hodowli w krajowym treningu w gonitwie Pattern! W wieku 4 lat wygrywa Czubaryk Nagrody Widzowa (2600 m), Prezesa Rady Ministrów (3200m) i Sac-a-Papier (4000 m), w Golejewka jest drugi do SKUNKSA, a w Budapeszcie w prestiżowej nagrodzie Kincsem Dij mija celownik trzeci, podobnie jak w Nagrodzie Fils du Vent (zwycięża AKCEPT) i Wielkiej Warszawskiej (triumfuje DIXIELAND przed KOMETĄ). Odchodzi ze stajni prowadzonej przez Arkadiusza Goździka i przez dwa kolejne sezony startuje w niemieckim treningu (Heinrich Bollow) w najpoważniejszych próbach. Wygrywa duży handicap w Hanowerze, jest ponownie drugi w Preis von Europa G1 (za GLINT OF GOLD), trzeci w Premio Roma G1, czwarty w Grosser Preis von Düsseldorf G2 (za KÖNIGSSTUHL) oraz w Oleander-Rennen na 3200m w Baden-Baden. Wielokrotnie kończy piąty (a płatne są pierwsze cztery miejsca) w najcenniejszych niemieckich gonitwach Grupy 1, a mimo to suma jego wszystkich wygranych na torach naszych zachodnich sąsiadów wynosi aż 298.740 DM. W handicapie (GAG) otrzymuje 98 kg, a w karierze ma też występy w Nowym Jorku (The Turf Classic G1 na torze Aqueduct) i Anglii (Coral Eclipse G1 na bieżni Sandown). Po karierze zajmuje boks czołowego w macierzystej jednostce (tu najlepszym z jego przychówku był DON CZU), ale kryje również w Strzegomiu, Stubnie (stąd pochodzi wspomniany na wstępie BARBAKAN), Rzecznej czy Łącku oraz w stadninach półkrwi (dając uzdolnione sportowo potomstwo).
CZUBARYK xx O Erotyk – Czeczma / Deer Leap 1976 POL hod. SK Kozienice
4
  • Trenowany przez Stanisława Sałagaja już dwulatkiem zademonstrował nieprzeciętny talent. Wygrał Próbną, następnie Nagrody Dorpata, Ministerstwa Rolnictwa i Mokotowską, a na Mityngu KDL w Karlovych Varach w Nagrodzie Budapesztu lepszym był tylko SOLOZZO. Trzylatkiem kontynuował świetną passę, zwyciężając w Strzegomia, Rulera, St. Leger, Nagrodzie Warszawy na Mityngu KDL w Moskwie oraz Wielkiej Warszawskiej. Drugi mijał celownik w Iwna (za ogierem DYKTATATOR) i w Derby (za SOLOZZO), a w Washington D.C. International Grupa 1 w USA nie zajął płatnej lokaty. Wyróżniony tytułem Koń Roku 1984 w wieku 4 i 5 lat startował w Niemczech (trener Heinz Jentzsch) 17 razy, wygrywając 189.400 DM. Czterolatkiem sięgnął po Preis der Spielbanken des Landes Nordrhein-Westfalen Grupa 3 w Düsseldorfie oraz po Preis von Wallerstein Listed w Monachium, a rok później wygrał Mülheimer Frühjahrs-Steher-Preis na 3200 m. Jego bardzo dobry bilans uzupełniają drugie miejsca w Oleander-Rennen Listed w Baden-Baden, Team Trophy der Volksbanken u. Raiffeisenbanken mit dem Fina Grupa 3 we Frankfurcie oraz Preis der Spielbanken des Landes NRW Grupa 3 w Düsseldorfie. Trzeci plasował się w Grosser Preis der Gelsenkirchener Wirtschaft Grupa 3, Oleander-Rennen Grupa 3 w Baden-Baden oraz Team Trophy der Volksbanken und Raiffeisenbanken Grupa 2 we Frankfurcie. Czwarte miejsca zajmował w Hannen-Grand-Prix ’88 Listed w Kolonii oraz w 92. Quick Hansa-Preis Grupa 2 w Hamburgu. W niemieckim handicapie (GAG) Omen otrzymał notę 95,5 kg. Zinbredowany 4×5 na ogiera HYPERION urodziwy, nieco żeński, ale prawidłowej budowy i świetnego charakteru ogier został użyty w hodowli, a z jego potomstwa pełnej krwi (któremu przekazywał zalety eksterieru, urodę i zrównoważony charakter) najlepszymi byli zwycięzcy pozagrupowych gonitw kategorii B: klacz DOROMIKA (Skarba) oraz ogiery RAMIDES (Deer Leapa) i ULISSES (Nemana). Od córki Omena pochodzi natomiast świetna, ogłoszona Koniem Roku 2003 TULIPA (Prezesa Rady Ministrów, Wielka Warszawska), która w Anglii wygrała 4 gonitwy z płotami i jedną płaską, a w stadzie urodziła 4 źrebięta.
OMEN xx O Dakota – Ombra / Antiquarian 1984 POL hod. POHZ Chojnów
5
  • Trenowany przez Stanisława Dzięcinę dwulatkiem Juror wygrał grupę i Nagrodę Dorpata (wówczas rozgrywaną późną jesienią wyłącznie dla ogierów i na 1400 m), w debiucie w Próbnej był drugi (do og. TRUST), a jego bilans uzupełniły dwie trzecie lokaty – w I grupie (do VILNIUSA) i w Nagrodzie Skarba (za DUM-DUM i AKUMULATIW). Trzylatkiem triumfował w Derby w Pradze (w 22-konnej stawce pokonał KOJAKA), a w Warszawie zdobył St. Leger (od DUM-DUM i ERYDANA). Przyszło mu rywalizować w silnym roczniku (oprócz wymienionych także ADRAR, JAKA BĄDŹ, NIC A NIC, DANGER, JANULA). W Strzegomia był drugi za DUM-DUM ale przed ADDIS ABEBBĄ, w Nagrodzie Doris Day lepszym był DANDELION. W Derby musiał uznać wyższość NEMANA i DUM-DUM. Jesienią startuje w Niemczech i jest dwukrotnie czwarty – najpierw w Grosser Preis von Baden G1 (zwycięża STRAWBERRY ROAD), a następnie w Preis von Europa G1 (triumfuje GOLD AND IVORY). W wieku lat 4 Juror sięga po szarfy w Golejewka, Widzowa i Prezesa Rady Ministrów. Wyjazd do Düsseldorfu na Grosser Preis von Berlin G1 (pierwszy ORDOS) przynosi jedyny w całej karierze wynik bez finansowej zdobyczy – Juror w 9-konnej stawce jest szósty. W stadzie rezydował w Strzegomiu, Stubnie, Mosznej, Golejewku i Widzowie, a także w Stadninie River Chanter państwa Pokrywków. Dał tak dzielne konie, jak trójkoronowana DŻAMAJKA, derbista DURAND, zwyciężczyni Oaks na Słowacji i w Austrii, druga w Prmio Citta di Grosseto Listed JESSI-JANE, a od jego córek pochodzą – zdobywca Potrójnej Korony INTENS, świetny DELANO (Strzegomia, Iwna, Kozienic, Widzowa, Prezesa Rady Ministrów, Korabia), niepozorna DEKLINACJA (Efforty, 2 m. Skarba, Wiosenna, Soliny, Derby, Oaks, SK Krasne, Criterium, 3 m. Wielka Warszawska), DE FACTO (Widzowa), DŻERALD (Skarba), czy skoczny DELLAN (Corsa Siepi dei 4 Anni G3 – płoty Merano, 2 m. Gran Corsa Siepi di Milano G1 – płoty Mediolan).
JUROR xx O Saragan – Jurystka / Negresco 1981 POL hod. SK Moszna
6
  • Trenowany przez Stanisława Dzięcinę był jednym z liderów bardzo mocnego rocznika. W debiucie wygrywa Próbną od ogiera DON FREE, w Ministerstwa Rolnictwa lepszym jest tylko CZUBARYK, któremu szybko rewanżuje się w Mokotowskiej. W wieku 3 lat zwycięża w Rulera od CZUBARYKA, NARZANA i klaczy DIAKOWA, Iwna – bijąc AKCEPTA i CZUBARYKA oraz w Derby, pokonując CZUBARYKA, KOFEINĘ, AKCEPTA, NARZANA, DANDOLO i DIAKOWĘ. Na drodze do skompletowania Potrójnej Korony, w nieco dziwnej rozgrywce St. Leger, staje mu stajenny kolega AKCEPT, ale w pokonanym polu są CZUBARYK i ALADYN. Ten ostatni ponownie jest drugi (łeb w łeb) w St. Leger, ale w Wiedniu – na Freudenau zwycięża Skunks. Jesienią ze swoim stałym dżokejem (Mieczysławem Mełnickim) w siodle staje w szranki Preis von Europa Grupa 1 w Kolonii, gdzie przy wyjściu na prostą traci dobrą pozycję, by kapitalnie finiszować polem. Niestety celownik jest zbyt blisko i Skunks kończy czwarty, tuż za walczącymi o wygraną – niemieckim crackiem NEBOSEM i CZUBARYKIEM (dosiadający go Stanisław Sałagaj na prostej zgubił bat), a przed PAWIMENTEM. Tytuł Koń Roku 1979 dzieli Skunks z Czubarykiem, ale to nie koniec ich spotkań. Czterolatkiem zwycięża w Golejewka (od CZUBARYKA i AKCEPTA) oraz Nagrodzie Sprinterskiej o Puchar Redakcji „Expressu Wieczornego” (od NARZANA), gdzie na dystansie 1600 m kolejny już raz demonstruje swój największy atut – wyjątkowe przyspieszenie. Karierę kończy nieudanym startem w Prezesa Rady Ministrów (na 3200 m), w której jest tylko czwarty (za CZUBARYKIEM, ŚMIGONIEM i AKCEPTEM) i co gorsza doznaje kontuzji. W stadzie Skunks nie błyszczał, ale jego córki okazały się naprawdę wartościowymi matkami, szczególnie koni specjalizujących się w gonitwach z płotami i przeszkodami: JAWNUTA dała JARMIŁA (Aschabada), AGAWA – ARCELINA (Doris Day), SCATOLA (Cardei, 2 m. Wiosenna, Soliny, 3 m. Rzeki Wisły) – używanego w czeskiej hodowli skocznego SCATERA, ESPADA – EKLERERA (dwukrotnie pierwszy w przeszkodowej Cenie PARAMO w Pardubicach), a CHALINIA – triumfatora Wielkiej Pardubickiej CHALCO.
SKUNKS xx O Doryant – Sekunda / Surmacz 1976 POL hod. SK Kozienice
7
  • Wygrał w karierze 11 gonitw, w tym St. Leger i Vederemo-Rennen w Wiedniu, Steher Cup Listed w Baden-Baden, Steher Preis Listed w Mülheim oraz Premio Duca d’Aosta Listed w Mediolanie. Sprzedany do Austrii na bodaj pierwszej aukcji roczniaków (organizowanej jeszcze przez Animex w SK Moszna w 1986 roku). W wieku 2 i 3 lat Dongo trenowany był przez Stefana Bigusa, a w wieku 4-6 lat już w Niemczech przygotowywali go do startów Andreas Wöhler, a następnie Mario Hofer. Tam też wygrał Dongo sumę 179.700 DM, otrzymując w handikapie (GAG) 94,5 kg. Był bardzo dzielnym stayerem – plasował się drugi w Mülheim Frühjahrs-Steher-Preis Listed i Kölner Steher-Preis Listed oraz trzeci w Silbernes Band der Ruhr Listed, Kölner Steher Preis Listed i Oleander-Rennen Grupa 3. Warto wspomnieć, że ojcem matki Dongo jest wyhodowany na Węgrzech zwycięzca Derby w Budapeszcie i Pradze, drugi w Derby w Wiedniu w 1970 roku – świetny NORBERT.nie PARAMO w Pardubicach), a CHALINIA – triumfatora Wielkiej Pardubickiej CHALCO.
DONGO xx O Dakota – Danila / Norbert 1987 POL hod. SK Moszna
8
  • Wraz z Dongo został on sprzedany roczniakiem do Austrii, gdzie w treningu Stefana Bigusa odniósł w karierze 5 zwycięstw, w tym w Derby w Wiedniu (trzecie miejsce zajął wówczas ZEND, a czwarte DONGO), milerskim Spreti-Memorial Listed w Monachium, Amadeo Peyron Listed w Turynie oraz Citta di Grosseto Listed na 1750 m. Ponadto był drugi w Carl-Friedrich Fürst zu Oettingen-Wallerstein-Memorial Listed na 2200 m w Monachium. W niemieckim handicapie (GAG) otrzymał notę 91 kg. W sezonie 1990 sięgnął w Austrii po tytuł „Koń Roku”.
DŻULIO xx O Dakota – Dziarska / Damon 1987 POL hod. SK Moszna
9
  • Jako pierwsza klacz po wojnie wygrała Wielką Warszawską dwukrotnie. Zwyciężyła też w St. Leger w Wiedniu i Nagrodzie Berlina na Mityngu Krajów Demokracji Ludowej w stolicy NRD. Okrzyknięta klaczą 25-lecia! Trenowana przez Stefana Michalczyka juniora, a dosiadana przez Mieczysława Mełnickiego, biegała Demona 3 sezony i w 18 startach zanotowała 14 zwycięstw. Dwulatką była niepokonana. Wygrała czterokrotnie, w tym Nagrody Stolicy, PTWK i Ministerstwa Rolnictwa. Trzylatką zdobyła szarfy Rulera (od og.ZELANT), Iwna, Derby (od kl.GERONA) oraz cenne gonitwy wymienione na wstępie. Na Mityngu w Berlinie była też druga w Nagrodzie Pragi (wygrała TAMAŃ), a na Służewcu trzecia (za TAUROWEM i GERONĄ) w Nagrodzie Kozienic. W wieku 4 lat sięgnęła po sukces w Widzowa, Prezesa Rady Ministrów i Fils du Vent. Na rozegranym w stolicy Polski Mityngu KDL kończyła druga w Nagrodzie Warszawy (do bardzo dobrego GAJERA) i bez miejsca w Nagrodzie Budapesztu. Jesienią po raz drugi zwyciężyła w Wielkiej Warszawskiej (pokonując EPIKURA). Z jej 12 źrebiąt, biegało 11, a wygrywało 10, w tym aż 5 poza grupami. Demona to matka derbisty i cenionego reproduktora ogiera DEMON CLUB (po Club House) oraz używanego wąsko, ale z powodzeniem w hodowli pełnej krwi, a szerzej (też z dobrym skutkiem) w półkrwi ogiera DAMON (po Mehari). Trzy jej córki zwyciężały w gonitwach pozagrupowych – DIANA i DIADEMA (obie po Balustrade) oraz DIAMANTA (po Mehari). W rodowodzie Demony znajdujemy inbred 5×5 na ogiera SUNSTAR, który był bardzo dobrym dwulatkiem, a w wieku lat trzech zdobył angielskie klasyki – 2000 Guineas i Derby St.
DEMONA xx K Masis – Dziwożona II / San II 1961 POL SK Moszna
10
  • Zinbredowanego 4×4 na og.TORNADO Dixielanda trenował Józef Paliński. Dwulatkiem w imponującym stylu (dowolnie o 5 długości) wygrał w debiucie i od razu wyjechał do Wiednia, gdzie w czterokonnym Baron-Gustav-Sprinter-Memorial na 1100 m nie sprostał 3-letniemu super sprinterowi gospodarzy (TOPAIR), ale pokonał swojego rówieśnika DENDRYTA (czwarty). Swoją wyższość nad nim udowodnił jeszcze w Mokotowskiej i Criterium, które bez problemu zdobył w Warszawie. Wiosną doznaje ochwatu, ale szczęśliwie kurowany staje w szranki … St. Leger i jest trzeci za DŻUDO i DENDRYTEM. Sezon kończy imponującą serią sukcesów: w I grupie, Nagrodzie Pink Pearla (bija ogiera CZEMPIŃ), Wielkiej Warszawskiej (na mocno elastycznym torze prowadzi od startu i dusi rywali tempem – dowolnie o 5 długości pokonuje KOMETĘ, CZUBARYKA, AKCEPTA, DENDRYTA, DŻUDO i derbistkę SINAJĘ, czyniąc ten wyścig chyba najczęściej wspominaną przez służewieckich bywalców rozgrywką) i ponownie Criterium. Zostaje Koniem Roku 1980. Czterolatkiem toczy boje z JARABUBEM i DŻUDO. Rozdziela tę parę w Golejewka i Prezesa Rady Ministrów, a bije JARABUBA w Nagrodzie Widzowa. Wygrywa też Nagrodę Kozienic (od SURDUTA). Podróże najwyraźniej mu nie służą, bo w Kincsem Dij w Budapeszcie i Grosser Kaufhof Preis w Kolonii jest bez miejsca, a jesienią mija celownik trzeci w Criterium. Wywodzący się z tej samej linii żeńskiej co DIAKOWA, młodszy półbrat trójkoronowanego DIPOLA, w stadzie okazał się jednym z najlepszych reproduktorów krajowej hodowli w historii. Dał trzech derbistów (BACHUS, LIMAK, SOLOZZO), znakomite klacze (DŻAMINA, DAXI, ZAGARA, TERENCJA, OMBRELIA, AMANDINA, BIBA MOJA MAŁA), zwycięzców klasyków (NAREDO, CORTEZ – w Austrii), dwukrotnie pierwszego w Wielkiej Warszawskiej, użytego w hodowli półkrwi SAN LUISA, konie utalentowane skokowo (ALMANZOR, BAŁAMUT czy półkrwi wkkw-istka BANDEROLA). Stanowił w 8 stadninach państwowych i tylko w jednej nie dał Dixieland zwycięzców gonitw najwyższej rangi. W 1994 roku został czempionem reproduktorów, a w 1988 był w tym rankingu drugi. Jego córki były doskonałymi matkami, a tytułem Koń Roku wyróżniono troje jego potomków (LIMAK 1994, ZAGARA 1997, SAN LUIS 2005).
DIXIELAND xx O Conor Pass – Dostojna / Dorpat 1977 POL SK Widzów
11
  • Pięciokrotnie pierwsza, w tym trzykrotnie w gonitwach pozagrupowych dla klaczy (trzylatką wygrała Wiosenną, Soliny i Driady – dzisiaj SK Krasne), zdobywczyni Austria-Preis w Wiedniu (dwulatką), druga w Norsk Oaks w Oslo i Preis des Versitzenden des Staattsrates w Berlinie (czterolatką) oraz trzecia w Preis von Europa G1 w Kolonii i w Derby na Służewcu (na ciężkim torze po kapitalnym finiszu z końca stawki nieznacznie – szyja i krótki łeb – uległa ogierom DIPOL i ORKISZ). Klacz żeńska, niezwykle urodziwa i wyjątkowo dzielna, a przy tym z międzynarodowymi (Austria, Norwegia, RFN, NRD) sukcesami na koncie. W treningu Stanisława Molendy biegała 2-4 letnią 16 razy. Oprócz 5 zwycięstw ma w dorobku 6 drugich lokat – dwulatką w Skarba, Stolicy i Demony (w Wiedniu lepszym był DIPOL) oraz czterolatką w Widzowa, Norsk Jockey Clubu (tu też lepszy był DIPOL) i trzy trzecie, w tym to wyjątkowo cenne w Kolonii. W wieku 4 lat w Preis von Europa nie zajęła już płatnego miejsca, a na Mityngu KDL w Nagrodzie Budapesztu została na starcie. Doris Day to matka czworga zwycięzców gonitw pozagrupowych: DEAD-HEAT (po Beauvallon) – 6xI, Stolicy, Ministerstwa Rolnictwa, Golejewka, Kozienic, DANGER (po Dakota) – 6xI, Wilanowska, Zamknięcia Sezonu, Pawimenta, DAMA TREFL (po Kayoon) – 4xI, Deer Leapa, a także filigranowa, żeńska, bardzo szlachetna DIONE (po Pyjama Hunt) – 3xI, Próbna, Skarba, Soliny. Wnuk Doris Day – DYKTATOR (Dakota – Dama kier po Balustrade) zajął boks czołowego w Bułgarii, po tym jak tylko w Derby nie zajął płatnego miejsca. A biegał trzy sezony 22 razy, wygrywając 7 gonitw, w tym Nagrody Iwna (bijąc takie cracki jak OMEN i SOLOZZO), Mosznej i dwukrotnie Rzecznej. Przy tym z powodzeniem rywalizował w starciach międzynarodowych (drugi w Nagrodzie Berlina na Mityngu KDL i w Hoppegertener Meile, trzeci w Velkej Cenie Mesta Prahy).
DORIS DAY xx K Mehari – Dora / Turysta 1969 POL hod. SK Golejewko
12
  • Podobnie jak jego klasowa matka trenowany był przez Andrzeja Walickiego i pierwszy rok startów zakończył bez porażki, sięgając w 3 wyjściach po dwa najpoważniejsze trofea – Ministerstwa Rolnictwa i Mokotowską. Trzylatkiem bije rówieśników w Nagrodach Strzegomia oraz Doris Day i wyjeżdża na Derby do Wiednia. Kopiuje dublę NEMANA, zdobywając Błękitną Wstęgę w Austrii i w Polsce, po czym odnosi kolejny sukces w St. Leger. Startuje w Kolonii w Preis von Europa Grupa 1 i jest jedynym koniem w silnej stawce, który w karierze jeszcze nie przegrał. Tym razem jest jednak szósty, a po powrocie na Służewiec dość niespodziewanie przegrywa Wielką Warszawską ze świetnie dysponowanym DŻETEM. Rok później jest pierwszy w Golejewka, Prezesa Rady Ministrów, Kincsem Dij w Budapeszcie i Nagrodzie Berlina podczas Mityng KDL w Karlovych Varach. Karierę kończy startem w USA w Washington D.C. International Grupa 1 – mija celownik ósmy w stawce 12 koni. Korab, który nie tylko jak na tamte czasy dużo podróżował, wykazał się talentem, wszechstronnością, zdrowiem i odpornością, wygrywając 12 z 15 gonitw i raz zajmując drugie miejsce. Nic dziwnego że jest jednym z ledwie dwóch dwukrotnych laureatów tytułu Koń Roku (1985-86).
KORAB xx O Kayoon – Konstelacja / Mehari 1982 POL hod. SK Golejewko
13
  • W treningu Stanisława Molendy biegał 2-4 letnim 13 razy. Dwulatkiem wygrał Nagrody Rozpoczęcia Sezonu Letniego i Ministerstwa Rolnictwa (od ADDIS ABBEBY i ERYDANA), a podczas Mityngu KDL w Warszawie był drugi w Nagrodzie Budapesztu (za og. ART, wyprzedzając JAKĄ BĄDŹ). W Stolicy kończył trzeci (za JAKĄ BĄDŹ i niespodziewanie CHISPAREM). Następny sezon zaczął od dwóch czwartych lokat w Strzegomia (za ogierami DUM-DUM i JUROR oraz klaczą ADDIS ABBEBA) i Doris Day (na miękkim torze lepsze były DANDELION, JUROR i VILNIUS), po czym odniósł największe sukcesy w karierze, sięgając po Błękitną Wstęgę w Wiedniu (w 22-konnej stawce reprezentantów Austrii, Węgier, Danii, Francji, Niemiec i Polski wygrał niezagrożony o 6 ½ długości i poprawił rekord toru Freundenau na 2400 m) i Warszawie (od ogierów DUM-DUM, JUROR i ERYDAN). Czterolatkiem na Mityngu KDL w Budapeszcie był drugi (do ogiera RUMB) w Nagrodzie Moskwy, ale w Nagrodach Pawimenta, Preis von Europa G1 w Kolonii, Wielkiej Warszawskiej i Criterium nie zajmował już płatnych lokat. Ogłoszony Koniem Roku 1984, obdarzony wyjątkowo łagodnym charakterem Neman zdecydowanie lepiej czuł się na szybkiej bieżni. W stadzie (krył w Iwnie, Kozienicach, Łącku, Strzegomiu, Stubnie, Krasnem, a także w dawnym Związku Radzieckim) dał tak dzielne konie, jak ogier REZON (SU)(Grosser Kaufhof Preis Grupa 2 w Kolonii), zdobywczyni Oaks w Austrii w 1996 roku – DIAMOND STAR (AUT), pierwsza w Wiosennej, SK Krasne i Wielkiej Warszawskiej – BELLA DONNA, triumfator przeszkodowej Gran Premio di Merano Grupa 1 – OCEAN oraz HIPODROM (Aschabada), TAMBURYN (Aschabada) czy MISS NEMAN (CZE)(Slušovicke Oaks).
NEMAN xx O Dakota – Narew / Mehari 1981 POL hod. SK Golejewko
14
  • Mimo poważnych problemów z kopytami przygotowywany do startów przez Józefa Siwonię Hipoliner biegał w wieku od 2 do 7 lat i w 32 wyścigach zwyciężał aż 17 razy, 8 razy był drugi i 2 razy trzeci. Dwulatkiem toczył boje z REALINĄ, DŻASPEREM i BLAGIERKĄ – wygrał Próbną i Nemana. Trzylatkiem sięgnął Hipoliner po Starohajske kryterium w Bratysławie (bijąc ogiery DE ROBERTO i RYAN), ale występ w Derby na Słowacji nie był udany. W Warszawie zdobył klasyczną szarfę Rulera oraz Nagrodę Iwna. W Derby lepszym był KAMERDYNER, a w Wielkiej Warszawskiej przedstawiciele starszych roczników – NIGHT EXPRESS i SAN LUIS. W każdym z 6 sezonów zwyciężał poza grupami. W naszej części Starego Kontynentu (Słowacja, Austria) był przeciwnikiem, który zawsze budził respekt i pretendował do wygranej. W Bratysławie zwyciężył również w Velkej Majovej Cenie i Cenie Scottish Rifle’a, a drugi kończył w Velkej Cenie Slovenska. W Ebreichdorfie wygrał Magna Euro Preis, a w Kincsem Preis i Central European Challenge Cup Classic mijał celownik drugi. Na Służewcu trzykrotnie bił rywali w Prezesa Rady Ministrów (obecnie Prezesa Totalizatora Sportowego), dołączając tym samym do takich sław jak TURYSTA, SURMACZ i SZARLATAN, dwukrotnie zdobywał Nagrody Kozienic i Golejewka. Wygrał również tak wymarzoną przez trenera i dżokeja (Anton Turgaev) Wielką Warszawską, do której wcześniej nie miał szczęścia. Wart podkreślenia jest fakt, że tylko trzykrotnie nie zajmował Hipoliner płatnej lokaty. Dwukrotnie wyróżniono go tytułem „Koń Roku” – w sezonach 2006 i 2009. Jest używany w hodowli – jego potomstwo cieszy się dobrą marką w Kazachstanie, który to kraj jest obecnie jednym z głównych importerów polskich folblutów.
HIPOLINER xx O Belenus – Hipozetta / Who Knows 2003 POL hod. Polska Korporacja Inwestycyjna SA
15
  • O trenowanym przez Konstantego Chatizowa Pink Pearlu tak pisze Andrzej Szydlik: „To był wielki crack wczesnych czasów powojennych. Już od samego początku kariery toczy twarde boje z nieodłącznym „cieniem” – Arrasem. W 5 startach w wieku 2 lat odnosi 4 zwycięstwa, przegrywając z nim raz. Rewanżuje się szybko w Produce, pokonując konkurenta aż o 5 długości. Z ogromnym więc zainteresowaniem oczekiwano ich pojedynków w wieku 3 lat. Pink Pearl doznaje porażki w Iwna, wygrywa Fils du Vent, w Derby nie startuje – wygrywa je Arras, którego rekord na dystansie 2400 m (2’30”) trwał, trwał i trwał… w sumie 36 lat. Przed ogromnymi sukcesami międzynarodowymi Pink Pearl wygrywa St. Leger. Pierwsze zwycięstwo odnosi w Derby w Pradze (Arras był drugi). Szczyt jego wyścigowej klasy następuje podczas Mityngu w Budapeszcie. Zgarnia dwie najpoważniejsze nagrody: Moskwy dla 3-letnich ogierów i klaczy, która przez wiele lat odgrywała rolę Derby międzynarodowych i tak zwany Puchar dla 3-letnich i starszych ogierów i klaczy”. W uzupełnieniu warto dodać, że w Nagrodach Fils du Vent i St. Leger w pokonanym polu zostawił Pink Pearl ogiery BEN BUTTALL i SKARBNIK (zwyciężył jesienią w Wielkiej Warszawskiej). Matka Pink Pearla (zinbredowanego 5×5 na ogiery BEND OR i ST.SIMON) jest półsiostrą pierwszej w Oaks 1934 roku klaczy KADMEA (po Harlekin), a trzecia matka jest jednocześnie trzecią matką zdobywcy Potrójnej Korony w Anglii w 1918 roku – ogiera GAINSBOROUGH, który odegrał niepoślednią rolę w hodowli pełnej krwi. Półbrat Pink Pearla to trójkorownowany RUCH, a siostra – pierwsza w Wiosennej DONNA NERA dała zwyciężczynię Wielkiej Warszawskiej klacz DONNA AQUI i założyła cenną linię żeńską, z której pochodzą m.in. flyer DON FREE, średniodystansowiec DON CZU, dzielna DONNA KAYA (Stolicy, Efforty, Krasne), silna DONNA GRAFIA (Wiosenna, 2 m. Derby), szybki, użyty w hodowli DON GRAF, czy świetny w skokach przez przeszkody DON JUGG. Sam Pink Pearl przez 4 sezony (1954-57) zajmował boks czołowego w Stadninie Koni Iwno, a w 1958 roku został sprzedany na Węgry.Trenowany przez Stanisława Molendę Erotyk dwulatkiem zwycięsko przemaszerował przez grupy, debiutując na początku sierpnia. Nagrody Skarba, Stolicy i Ministerstwa Rolnictwa przegrywa z DERMOTEM, ale sezon kończy sukcesem w Mokotowskiej (drugi jest JURIS). W następnym roku jest trzeci w Rulera (za ogierami TATARAK i DERMOT), drugi w Iwna (za KARAMBOLEM), po czym zwycięża w Derby (za nim kończą JURIS, TATARAK i KARAMBOL), St. Leger (ponownie bije JURISA i TATARAKA) oraz Wielkiej Warszawskiej (od TATARAKA i KARAMBOLA). W St. Leger w Wiedniu jest piąty (bez miejsca). Trzeci rok startów ma nadal bardzo udany – odnosi sukcesy w Golejewka, Fils du Vent, Wojska Polskiego (gonitwa z warunkami) i jest drugi w Nagrodzie Warszawy (Mityng KDL we Wrocławiu). Karierę kończy drugim triumfem w Wielkiej Warszawskiej, w której w 1969 roku startowało aż trzech derbistów – Erotyk pokonał TRABANTA (drugi) i KADYKSA (czwarty). Zinbredowany 4×5 na og.SWYNFORD zwycięzcę angielskiego St. Leger. W stadzie (w Kozienicach i Rzecznej) już w pierwszym roczniku daje Erotyk trójkoronowanego CZERKIESA. SEFORA wygrywa Wiosenną, Przedświta i Nagrodę Belgradu na Mityngu KDL, a bliski krewniak Czerkiesa – CZUBARYK robi międzynarodową karierę. Derby wygrywa wąsko użyty w hodowli OTMAR, a BORYNA jest pierwszy w Nagrodzie Aschabada. Jest również Erotyk ojcem dzielnych końskich sportowców – BROM, CZUBCZYK czy brat Sefory – SKYLAB.
PINK PEARL xx O Pilade – Rosa Nera / Nektar 1948 POL hod. Stanisław Janasz
16
  • Trenowany przez Stanisława Molendę Erotyk dwulatkiem zwycięsko przemaszerował przez grupy, debiutując na początku sierpnia. Nagrody Skarba, Stolicy i Ministerstwa Rolnictwa przegrywa z DERMOTEM, ale sezon kończy sukcesem w Mokotowskiej (drugi jest JURIS). W następnym roku jest trzeci w Rulera (za ogierami TATARAK i DERMOT), drugi w Iwna (za KARAMBOLEM), po czym zwycięża w Derby (za nim kończą JURIS, TATARAK i KARAMBOL), St. Leger (ponownie bije JURISA i TATARAKA) oraz Wielkiej Warszawskiej (od TATARAKA i KARAMBOLA). W St. Leger w Wiedniu jest piąty (bez miejsca). Trzeci rok startów ma nadal bardzo udany – odnosi sukcesy w Golejewka, Fils du Vent, Wojska Polskiego (gonitwa z warunkami) i jest drugi w Nagrodzie Warszawy (Mityng KDL we Wrocławiu). Karierę kończy drugim triumfem w Wielkiej Warszawskiej, w której w 1969 roku startowało aż trzech derbistów – Erotyk pokonał TRABANTA (drugi) i KADYKSA (czwarty). Zinbredowany 4×5 na og.SWYNFORD zwycięzcę angielskiego St.Leger. W stadzie (w Kozienicach i Rzecznej) już w pierwszym roczniku daje Erotyk trójkoronowanego CZERKIESA. SEFORA wygrywa Wiosenną, Przedświta i Nagrodę Belgradu na Mityngu KDL, a bliski krewniak Czerkiesa – CZUBARYK robi międzynarodową karierę. Derby wygrywa wąsko użyty w hodowli OTMAR, a BORYNA jest pierwszy w Nagrodzie Aschabada. Jest również Erotyk ojcem dzielnych końskich sportowców – BROM, CZUBCZYK czy brat Sefory – SKYLAB.
EROTYK xx O Turysta – Eroika / Aquino 1965 POL hod. SK Golejewko
17
  • W treningu Stanisława Molendy biegała Bostella 2-3 let. 11 razy. Była 6xI, w tym w Próbnej i Nagrodach Cardei (pokonując szybką BRETANIĘ), Soliny (przed silną DAGLEZJĄ), St. Leger (bijąc ogiera NORD i klacz DAGLEZJA), Robert Pferdemenges Rennen w Kolonii (obecnie gonitwa ta ma rangę Listed) i St. Leger w Wiedniu. Trzykrotnie mijała celownik druga – w Skarba (za IDRYSEM, a przed TARTAREM), Ministerstwa Rolnictwa (ponownie za IDRYSEM, a przed TARTAREM) i Oaks (za DALILĄ, a przed DAGLEZJĄ), a raz trzecia – w Stolicy (za duetem IDRYS – TARTAR). Tylko raz pozostała bez miejsca – w Derby (na ciężkiej bieżni triumfowała DAGLEZJA przed DURANGO). Wygrała 138.000 zł, 60.000 ATS i 20.000 DM. W jej rodowodzie znajdziemy inbred 3×3 na og. PILADE. Urodziwa, prawidłowej budowy, dysponująca przyspieszeniem i preferująca nośna bieżnię Bostella w stadzie dała tylko 4 źrebięta, z których najlepiej biegała BOEMA (po Torpid) – zwyciężczyni 4 gonitw, trzecia w Criterium (za Pawimentem i Irandą), matka ogiera BACHUS (po Dixieland) – zwycięzcy Derby, Rulera i Skarba. Inna córka Bostelli – BIRIULKA (po Antiquarian) wygrywała dwukrotnie i jest matką drugiego w St. Leger i trzeciego w Derby ogiera BERYL (po Dixieland) oraz czwartego w Wielkiej Warszawskiej ogiera BERIAN.
BOSTELLA xx K Taurów – Boresza / Turysta 1968 POL hod. SK Golejewko
18
  • O trenowanym przez Stanisława Molendę, a dosiadanym przez Jerzego Jednaszewskiego Epikurze tak pisze Andrzej Szydlik: „To był koń, który już w padoku potrafił prezentować swoją siłę. Rewelacyjna kariera 2-letnia robiła wrażenie. Pięć startów i tyleż zwycięstw, w tym Tygodnika „Stolica” i Ministerstwa Rolnictwa, więc nic dziwnego, że upatrywano w nim mocnego faworyta na Derby. Pierwszy start (Rulera) przegrywa do bardzo szybkiego Haracza, a później nie ma na niego siły. Najpierw zdobywa Nagrodę Specjalną, później Iwna, Derby i Kozienic, po której ma fantastyczny występ w Nagrodzie Moskwy na Mityngu w Warszawie. Nie sposób zapomnieć tu o niepowtarzalnym aplauzie publiczności, jaki towarzyszył jego victorii. Na jesieni podróżuje do Wiednia po laur w St. Leger. Sezon kończy udziałem w Wielkiej Warszawskiej, ale drogę do zwycięstwa zamyka mu fenomenalna Demona”. Uzupełniając, warto dodać, że wiosenny sezon 1965 miał Epikur bardzo intensywny, bo zaliczył 4 starty w dwutygodniowych odstępach, a Nagrodę Kozienic zdobył niosąc 2 kg nadwagi ledwie trzy tygodnie po Derby. W Nagrodzie Moskwy zwyciężył o 8 długości od rosyjskiego ogiera ANSZŁAG, jednak w wyścigu o Puchar był… tylko czwarty. Trzy tygodnie po tej nie ma co ukrywać porażce, triumfuje w Wiedniu. Epikur uważany był za najbardziej klasowego spośród synów Turysty, a obok Pink Pearla, Dorpata, De Corte, Demony i Taurowa za najlepszego konia wyścigowego lat 50-tych i 60-tych.
EPIKUR xx O Turysta – Epifora / Pilade 1962 POL hod. SK Golejewko
19
  • Tak pisze o niej Andrzej Szydlik: „Ta świetna klacz konkurowała z końmi bardzo silnego rocznika (Akcept, Czubaryk, Skunks, Kofeina, Narzan czy Śmigoń). Już w wieku 2 lat pokazała swój niezwykły talent. W pięciu startach cztery zwycięstwa, w tym piękny, niezapomniany sukces w Nagrodzie Bukaresztu na Mityngu w Warszawie. Wygrywa również najważniejszy wyścig dla samych klaczy – Nagrodę Efforty. Rok 1979 ma znakomity. Zwycięża w Aschabada i Oaks. Czuje się tak mocna, że nie boi się nawet dystansu 1400 m i w Nagrodzie Syreny jest druga za szybkim Orskiem. Natomiast w Berlinie jest główną rozgrywającą w dwóch gonitwach dla klaczy – pierwsza w Nagrodzie Berlina i druga w Nagrodzie Pragi. Ale na jesieni czeka ją wielkie wyzwanie. Jako jedyna klacz w 12-konnej stawce Wielkiej Warszawskiej stawia czoła samym ogierom. To było niesłychanie błyskotliwe i zaskakujące zwycięstwo. Sezon kończy piękną wygraną w Pradze”. Uzupełniając ten lapidarny opis warto przypomnieć, że trener Mieczysław Żuber miał w owym czasie trzy kapitalne klacze: córkę dzielnej Kokainy – przystojną KOFEINĘ (Próbna, Skarba, 2 m. Stolicy, 4 m. Pokoju, Ministerstwa Rolnictwa), córkę klasowego Doryanta – wszechstronną, rzetelną BARMANKĘ (Cardei, 2 m. Efforty, Soliny, Rzecznej, Rzeki Wisły, 3 m.Wiosenna) oraz DIAKOWĘ. Dwulatkami wszystkie pokazały talent i potencjał. W wieku 3 lat Barmanka wspierała Kofeinę w wygranych w Wiosennej i Soliny, podczas gdy Diakowa rywalizowała z ogierami w Strzegomia, Rulera i Aschabada, a w Derby liderowała Kofeinie. Dopiero wygrany z miejsca do miejsca Oaks, gdzie na zdecydowanie miękkiej, elastycznej, wyraźnie sprzyjającej jej bieżni pokazała Diakowa swoją prawdziwą klasę (Kofeina była trzecia), którą potwierdziła w Berlinie na Mityngu KDL, a później także w Wielkiej Warszawskiej i Pradze, gdzie zwyciężyła na milę.
DIAKOWA xx K Isztopirin – Daria / Deer Leap 1976 POL hod. SK Rzeczna
20
  • Z debiutu potomek pary nagrodzonej tytułami „Koń Roku” (Dixieland 1980, Sonora 1982) wygrał Próbną, po czym na Mityngu KDL w Karlovych Varach, na ciężkiej bieżni deklasuje konkurencję z OMENEM na czele w Nagrodzie Budapesztu. W Warszawie w Ministerstwa Rolnictwa musi jednak ustąpić pierwszeństwa swojemu wielkiemu przeciwnikowi. W wieku 3 lat znowu przegrywa z OMENEM w Strzegomia, Rulera i Iwna (tu wyprzedza go jeszcze zwycięski DYKTATOR). Derby należą jednak już niepodzielnie do podopiecznego trenera Józefa Palińskiego. Solozzo bija OMENA, DŻAMINĘ i JURNEĘ (a także DYKTATORA, DIETMARA i DON CZU) oraz poprawia o pół sekundy rekord Arrasa, uzyskując czas 2’29.5″. Zwycięża jeszcze w Korabia, ale w Kolonii (Preis von Europa Grupa 1) wypada słabo. Czterolatkiem (w treningu Andrzeja Walickiego) najlepszy wyniki notuje w Bratysławie, gdzie łatwo sięga po sukces w Wielkiej Nagrodzie Słowacji. Na Mityngu KDL w Warszawie jest trzeci w Nagrodzie Moskwy (zwycięża DIETMAR). Wyjazd do Ostendy na Grand Prix Rose nie przynosi finansowej zdobyczy. Sezon kończy wygraną w Korabia i drugą lokatą w Wielkiej Warszawskiej (za DIETMAREM). W czwartym roku twardych pojedynków zwycięża w Widzowa, Prezesa Rady Ministrów i prestiżowej Kincsem Dij w Budapeszcie, a ponadto jest czwarty w Golejewka. Bez wątpienia urodziwy, stylowy Solozzo był koniem klasowym – szybkim, wytrzymałym i dysponującym przyspieszeniem. Wcześnie dojrzały, biegał nierówno, na co z pewnością miały wpływ kłopoty z kopytem. W jego rodowodzie znajdziemy inbred 5×5 na ogiera OWEN TUDOR (po Hyperion), który zdobył angielskie Derby w 1941 roku (na torze w Newmarket).Dwulatką podopieczna trenera Andrzeja Walickiego nie zrobiła furory, ale zgłosiła akces do czołówki silnego rocznika (m.in. PAWIMENT, DERSŁAW, SWING, ORSK). Wygrała obie grupy, była raz trzecia, a w Nagrodzie Efforty nie zajęła płatnego miejsca. W wieku lat trzech pokazała jednak prawdziwą klasę. Wygrała grupę i Nagrody Wiosenną oraz Soliny. W Derby pokonała PAWIMENTA i DERSŁAWA, a także SWINGA, pomagającą jej NAPAJEDLĘ, CYNIKA czy ORSKA. W Oaks nie miała kłopotu z DAMILLĄ, SPILETTĄ i TANINĄ). Na Służewcu zwyciężyła również w Nagrodzie 1.Dywizji Kawalerii Wojska Polskiego na 2400m. W 1977 roku wraz z PAWIMENTEM, NEGROSEM i SMUŻKĄ wzięła udział w prestiżowym mityngu w angielskim Yorku. W jaskini lwa polskie konie nie zajęły premiowanych lokat, ale Konstelacja wypadła zdecydowanie najlepiej – piąta w Yorkshire Oaks. W Preis von Europa w Kolonii również nie udało się jej powiększyć stanu posiadania, ale w stadzie zapisała przepiękną kartę. Jest drugą, obok Demony, derbistką, która dała konia dekorowanego Błękitną Wstęgą (Korab w 1982 roku). Z jej 11 źrebiąt, biegało 9, a zwyciężało 8, w tym także KSIĘŻYC (Iwna, St. Leger, Wielka Warszawska, Prezesa Rady Ministrów) i KARINA (Oaks, Kozienic). Córki Konstelacji były wyśmienitymi matkami: KWADRA dała KOMAŃCZĘ, KARINA skocznego KIEJSTUTA, KRÓLOWA NOCY – KRÓLOWĄ GWIAZD, a KORONA – KORNELIĘ. Z synów Konstelacji KOSMOS startował z powodzeniem w skokach przez przeszkody i WKKW oraz został użyty w hodowli półkrwi, a KRATER zajmował boks czołowego w hodowli pełnej krwi.
SOLOZZO xx O Dixieland – Sonora / Dakota 1984 POL hod. SK Widzów
21
  • Dwulatką podopieczna trenera Andrzeja Walickiego nie zrobiła furory, ale zgłosiła akces do czołówki silnego rocznika (m.in. PAWIMENT, DERSŁAW, SWING, ORSK). Wygrała obie grupy, była raz trzecia, a w Nagrodzie Efforty nie zajęła płatnego miejsca. W wieku lat trzech pokazała jednak prawdziwą klasę. Wygrała grupę i Nagrody Wiosenną oraz Soliny. W Derby pokonała PAWIMENTA i DERSŁAWA, a także SWINGA, pomagającą jej NAPAJEDLĘ, CYNIKA czy ORSKA. W Oaks nie miała kłopotu z DAMILLĄ, SPILETTĄ i TANINĄ). Na Służewcu zwyciężyła również w Nagrodzie 1.Dywizji Kawalerii Wojska Polskiego na 2400 m. W 1977 roku wraz z PAWIMENTEM, NEGROSEM i SMUŻKĄ wzięła udział w prestiżowym mityngu w angielskim Yorku. W jaskini lwa polskie konie nie zajęły premiowanych lokat, ale Konstelacja wypadła zdecydowanie najlepiej – piąta w Yorkshire Oaks. W Preis von Europa w Kolonii również nie udało się jej powiększyć stanu posiadania, ale w stadzie zapisała przepiękną kartę. Jest drugą, obok Demony, derbistką, która dała konia dekorowanego Błękitną Wstęgą (Korab w 1982 roku). Z jej 11 źrebiąt, biegało 9, a zwyciężało 8, w tym także KSIĘŻYC (Iwna, St. Leger, Wielka Warszawska, Prezesa Rady Ministrów) i KARINA (Oaks, Kozienic). Córki Konstelacji były wyśmienitymi matkami: KWADRA dała KOMAŃCZĘ, KARINA skocznego KIEJSTUTA, KRÓLOWA NOCY – KRÓLOWĄ GWIAZD, a KORONA – KORNELIĘ. Z synów Konstelacji KOSMOS startował z powodzeniem w skokach przez przeszkody i WKKW oraz został użyty w hodowli półkrwi, a KRATER zajmował boks czołowego w hodowli pełnej krwi.
KONSTELACJA xx K Mehari – Kasjopea / Aquino 1974 POL hod. SK Golejewko
22
  • Trenowana przez Stanisława Dzięcinę Iranda ma w rodowodzie inbred 5x5x5 na znakomitego dwulatka og. BLENHEIM (w linii męskiej wnuk og.SWYNFORD), który w swoim jedynym starcie w wieku 3 lat zwyciężył w Derby w Epsom!. Dwulatką Iranda wygrała grupy, by w Nagrodzie Stolicy uznać wyższość (szyja) ogiera HEFAJSTOS. Iranda rewanżuje się w Ministerstwa Rolnictwa (wygrywa o ¾ długości) i kończy sezon 1975. Rok później bardzo łatwo wygrywa w Strzegomia (na 1800 m), pewnie w Rulera, wysyłana Soliny (tu pokonuje SMUŻKĘ). W Derby silnie wysyłana zachowuje przewagę szyi nad finiszującą SMUŻKĄ, która w Oaks okazuje się lepsza o ½ długości. Wyjazd do Oslo na Norsk Oaks przynosi Irandzie trzecie miejsce za dobrej klasy rywalkami hodowli amerykańskiej i angielskiej. Na Służewcu wygrywa jesienią Wielką Warszawską, a w Criterium lepszy jest tylko dwuletni PAWIMENT. Zwykle dosiadał jej Stanisław Sałagaj, ale do najcenniejszych sukcesów prowadzili ją Czesław Rajewski (Ministerstwa Rolnictwa), Jan Filipowski (Derby) i Wojciech Ryniak (Wielka Warszawska). W stadzie urodziła 8 źrebiąt, z których biegało 7, a zwyciężało 6. Wszystkie, podobnie jak Irandę, trenował Stanisław Dzięcina. Poza grupami wygrywały IBRALA (Cardei, Soliny), IRLANDIA (Cardei) i INSOM (Dorpata), a córki Irandy z powodzeniem przedłużyły linię. Wystarczy wspomnieć, że Iranda jest czwartą matką INFAMII (Derby, Oaks) i trójkoronowanego ogiera INTENS. Przygotowywany do startów przez Konstantego Chatizowa dwulatkiem trzykrotnie nie pozwolił się pokonać, zdobywając m.in. odpowiednik dzisiejszej Mokotowskiej. W wieku 3 lat zwyciężył w Derby, St. Leger, Wielkiej Warszawskiej i Nagrodzie Przychówka (2200 m) i tylko fakt, że nie rozgrywano wówczas Nagrody Rulera pozbawił go szansy na tytuł trójkoronowanego. Ponadto był drugi w Iwna i Nagrodach Moskwy oraz Puchar KDL na Mityngu w Berlinie, gdzie dwukrotnie pokonał go tylko bardzo dobry czeski SYMBOL. Czterolatkiem jest trzeci w Widzowa i drugi w Prezesa Rady Ministrów, a na Mityngu w Moskwie wygrywa Nagrodę Warszawy i kończy drugi w Pucharze KDL. Karierę torową zamyka trzecią lokatą w Wielkiej Warszawskiej. Stanowi klacze w Golejewku, Widzowie, Mosznej, Iwnie i Strzegomiu, dając m.in. tak dzielne konie jak derbiści – bracia HUMBUG i HUBERT. W jego rodowodzie znajdziemy inbred (5×5) na ogiery ST.SIMON I CYLLENE, a De Corte podobnie jak jego ojciec San II (od jego córek pochodzą m.in. Ironia, Demona i Gerona) okazał się niezwykle cennym ojcem matek właśnie: Dorada dała DARGINA, Pytia – PAWIMENTA, Sewilla (swego czasu rekordzistka toru na 1400 m – 1’24.5″) – SERBIĘ (matkę klaczy SINAJA i SONORA), a Syrakuza – ogiera SYRAKUZ (Rulera, Syreny, Criterium).
IRANDA xx K Deer Leap – Intrada / Dorpat 1973 POL hod. SK Moszna
23
  • Przygotowywany do startów przez Konstantego Chatizowa dwulatkiem trzykrotnie nie pozwolił się pokonać, zdobywając m.in. odpowiednik dzisiejszej Mokotowskiej. W wieku 3 lat zwyciężył w Derby, St. Leger, Wielkiej Warszawskiej i Nagrodzie Przychówka (2200m) i tylko fakt, że nie rozgrywano wówczas Nagrody Rulera pozbawił go szansy na tytuł trójkoronowanego. Ponadto był drugi w Iwna i Nagrodach Moskwy oraz Puchar KDL na Mityngu w Berlinie, gdzie dwukrotnie pokonał go tylko bardzo dobry czeski SYMBOL. Czterolatkiem jest trzeci w Widzowa i drugi w Prezesa Rady Ministrów, a na Mityngu w Moskwie wygrywa Nagrodę Warszawy i kończy drugi w Pucharze KDL. Karierę torową zamyka trzecią lokatą w Wielkiej Warszawskiej. Stanowi klacze w Golejewku, Widzowie, Mosznej, Iwnie i Strzegomiu, dając m.in. tak dzielne konie jak derbiści – bracia HUMBUG i HUBERT. W jego rodowodzie znajdziemy inbred (5×5) na ogiery ST.SIMON I CYLLENE, a De Corte podobnie jak jego ojciec San II (od jego córek pochodzą m.in. Ironia, Demona i Gerona) okazał się niezwykle cennym ojcem matek właśnie: Dorada dała DARGINA, Pytia – PAWIMENTA, Sewilla (swego czasu rekordzistka toru na 1400m – 1’24.5″) – SERBIĘ (matkę klaczy SINAJA i SONORA), a Sy rakuza – ogiera SYRAKUZ (Rulera, Syreny, Criterium).
DE CORTE xx O San II – Dossa Dossi / Spike Island 1951 POL hod. SK Golejewko
24
  • Dwulatkiem startuje 4 razy i tyleż razy zwycięża. Oprócz grup ma na koncie sukcesy w Nagrodzie Sofii podczas Mityngu KDL w Warszawie oraz Nagrodzie Przychówka (1200 m). Trenowany przez Konstantego Chatizowa, pięknie umaszczony, prawidłowy i emanujący spokojem Dorpat był koniem, który robił wrażenie. W wieku 3 lat przegrywa do ogiera SUDAN Nagrodę Iwna, ale w Derby bierze srogi rewanż (w pokonanym polu oprócz SUDANA są też DURBAN, DONNA NERA czy DOTTI). W Nagrodzie Moskwy na Mityngu KDL w Warszawie staje do walki z wybornym rosyjskim crackiem CHARKOWEM i zwycięża (o 2 dł.), a dwa tygodnie później w rywalizacji o Puchar, po nieczystej jeździe (ewidentny crossing w końcowej fazie gonitwy dżokeja Nasibowa), obustronnych protestach (dżokej Walenty Stasiak nie wytrzymał nerwowo i „w rewanżu” uderzył batem przez plecy radzieckiego jeźdźca) jest drugi o długość. Dorpat zdobywa też St. Leger, ale nie zostaje trójkoronowanym, bo… nie rozgrywano w sezonie 1953 Nagrody Rulera. Czterolatkiem Dorpat staje w szranki trzykrotnie, ale nie zajmuje płatnego miejsca (m.in. w Widzowa i Pucharze KDL w Berlinie). W stadzie błyszczy. Jest czempionem reproduktorów w sezonach 1963, 1965 i 1966. Zinbredowany 5×5 na ogiera ST.SIMON i klacz CANTERBURY PILGRIM, która dała takie sławy jak CHAUCER i SWYNFORD (znakomici ojcowie matek) rezydował Dorpat w Mosznej, Widzowie i Strzegomiu, dając kontynuatorów rodu – ogiery CROSS (Wielka Warszawska, ojciec świetnych sportowców – ARCUS, BRYNÓW i BURGRAF), COSMOS i AZAN (ojciec wyróżniających się koni sportowych – ERYWAŃ, EWARYST, IKAR, IWAN), zwycięzców klasyków (SALWADOR, MILEPORA, IRIONA, SAROLTA, BRETANIA), ale przede wszystkim znakomite matki, z których Dostojna dała DIPOLA i DIXIELANDA, a Intrada – IRANDĘ.
DORPAT xx O Ettore Tito – Acquasparta / Sans Crainte 1950 POL hod. SK Golejewko
25
  • Zinbredowany 3×3 na ogiera DAKOTA oraz 5x5x5 na ogiera BOLD RULER Iryklon biegał w czeskim treningu. Na dystansach milerskich i średnich radził sobie bardzo dobrze i w wieku od 2 do 9 lat w 39 startach wygrywał siedmiokrotnie, w tym Memorial Prof. V. Michala, Velka kvetnova cena oraz KMET Cup Mile w Pradze, a przede wszystkim w Premio del Giubileo Listed w Mediolanie. Ponadto plasował się drugi w czeskim odpowiedniku 2000 Gwinei (o szyję zwyciężył AGE OF JAPE), milerskim Premio Bereguardo Listed, trzeci w Velkej Cenie Prahy i Premio del Giubileo Listed (zwyciężył CIMA DE TRIOMPHE) oraz czwarty w Premio del Piazzale Listed (wygrał ESTEJO) i Premio Ambrosiano Grupa 3. Suma jego wygranych w przeliczeniu na czeskie korony to blisko 3 miliony!
IRYKLON xx W Nowogródek – Imma / Beaconsfield 2006 POL hod. SK Moszna
26
  • Dwukrotna triumfatorka Wielkiej Warszawskiej (1991-92), powtórzyła wyczyn TURYSTY (1947-48), DEMONY (1964-65), EROTYKA (1968-69), a po niej taka sztuka udała się jeszcze tylko ogierowi SAN LUIS (2004-05). Kliwię trenował Andrzej Walicki, a imponująca niezmiennie „olimpijskim wręcz spokojem” klacz biegała 3 sezony 16 razy. Wygrała 11 gonitw, była 3xII, 1xIV i 1xV. Dwulatką debiutowała we wrześniu, przeszła „z tarczą” przez obie grupy i była krótko druga w Nemana (do SILENCIO). Trzylatką zwycięża w Soliny, Derby (po dyskwalifikacji SUSY) i Wielkiej Warszawskiej (bijąc takie konie jak SUSY, AKSUM, SILENCIO i NOVARA). W Oaks, w walce musi uznać wyższość SUSY, chociaż podobnie jak rywalizacji o Błękitną Wstęgę jest lepsza od TABAKIERKI. W Chicago, w General Casimir Pulaski Invitational plasuje się piąta. Rok później zwycięża w Golejewka, ale w Widzowa mija celownik tylko czwarta. Następnie sięga po szarfy Prezesa Rady Ministrów i Kozienic (drugi jest derbista MOKOSZ). W St. Leger tuż przed słupem zaskakuje ją MOKOSZ, który tym samym zostaje trójkoronowanym. Triumfem w Wielkiej Warszawskiej (od CZABABY, MODELKI i MOKOSZA) pieczętuje Kliwia zasłużony tytuł „Koń Roku 1992”.
KLIWIA xx K Pyjama Hunt – Knieja / Dakota 1988 POL hod. SK Krasne
27
  • W Polsce ogłoszono go Koniem Roku 1999, po tym jak zwyciężył w klasycznym St. Leger i był drugi w Derby (do stajennego kolegi – ogiera COUNTRY CLUB). W następnym sezonie w Nagrodzie Golejewka ustanowił rekord służewieckiej bieżni na 2000 m – 2’02.2″, a także finiszował drugi w niemieckim Mülheim w 65. Buchmacher Kottkamp Silbernes Band der Ruhr-Längstes Flachrennen in Deutschland – 5. R. TOP 6 – Wette Listed na 3400 m. Do startów przygotowywał go Sławomir Walotek. Największy sukces (już w treningu Anglika Toma George’a) odniósł jednak podczas najsłynniejszego z płotowo-przeszkodowych festiwali świata – w angielskim Cheltenham, gdzie w marcu 2002 roku w 27-konnej stawce wygrał płotowy wyścig Royal Sun & Alliance Novices’ Hurdle Grupa 1 na 4200 m. Takim rezultatem „w jaskini lwa” nie może pochwalić się żaden inny koń polskiej hodowli. Był najdrożej sprzedanym koniem (130.000 złotych) na jesiennej aukcji koni w treningu organizowanej na Służewcu przez Polturf w 2001 roku.
GALILEO xx W Jape – Goldika / Dakota 1996 POL hod. SK Moszna
28
  • Zinbredowany (5x5x4) na ogiera NORTHERN DANCER Tunis wygrał już w karierze 517.663 EUR i to z pewnością nie jest jego ostatnie słowo! Dwulatkiem biegał w Polsce (tr Małgorzata Łojek) 2 razy: 1xI, 1xIII, a w sezonach 2017-18 zaliczył dotychczas 14 startów we francuskich płotach: 5xI, 7xII, 1xIII, 1xIV. W kolekcji zwycięstwa w Grupie 2 (Prix Amadou), dwukrotnie w Grupie 3 (Prix Aguado, Prix d’Indy) oraz w Prix Stanley Listed. Drugi plasował się: dwukrotnie w Grupie 1 (Grande Course de Haies des 3 Ans i Prix Alain du Breil), raz w Grupie 2 (Prix Georges De Talhouet-Roy Royal Palm Beachcomber), dwukrotnie w Grupie 3 (Prix de Pepinvast i Prix Questarabad) i raz w Listed (Prix Robert Lejeune). Trzeci kończył w swoim debiucie w Auteuil, a czwarty w General de Saint-Didier Grupa 3 w Compiegne. Sprzedany do Francji w 2016 roku na aukcji koni w treningu organizowanej na Służewcu przez Cartrans (za najwyższą cenę – 100.000 złotych) pozostaje w tamtejszym treningu (Guillaume Macaire), niezmiennie dostarczając nam powodów do dumy. W jego rodowodzie znajdziemy innego wybitnego wychowanka Stadniny Koni Iwno – ogiera PAWIMENT.
TUNIS xx O Estejo – Tracja / Llandaff 2014 POL hod. SK Iwno
29
  • Trenowany i dosiadany przez ikonę czeskiego turfu – Josefa Vanę trzykrotnie (w latach 2009-2011) zwyciężał Tiumen w Wielkiej Pardubickiej – jednej z najtrudniejszych gonitw przeszkodowych na świecie. Jest jedynym koniem polskiej hodowli, który potrafił wygrać ten słynny (rozgrywany od 1874 roku!) wyścig i jednym z ośmiu (wśród nich jest podopieczna polskiego trenera Grzegorza Wróblewskiego – klacz ORPHEE DES BLINS 2012-14), które zwyciężały trzykrotnie. Po hat-tricku zaliczył jeszcze Tiumen trzy starty w Wielkiej Pardubickiej, zajmując miejsca – trzecie, nie kończąc gonitwy i szesnaste. W całej karierze ma na koncie sukcesy w gonitwach z płotami (2xI) i z przeszkodami – typu cross country (5xI), a suma jego wygranych w przeliczeniu na czeskie korony przekroczyła 7.300.000! Niepozorny wałach pochodzi z rodziny klaczy TIRANA hodowli Jana Bronikowskiego, słynącej z koni utalentowanych zarówno wyścigowo (TOSKAŃCZYK, TITANIC, TOSKANELLA, TOSKANO, TOTUS, TURNUS, TREBIA, TORYT, TIJA), jak i sportowo (TIMUR, TYRAS, TENOR, TIKSI, TORREADOR), czy ogierów używanych w krajowej hodowli koni półkrwi (TOLEDO, TEXAS).
TIUMEN xx W Beaconsfield – Toskanella / Demon Club 2001 POL hod. SK Moszna
30
  • Znakomity stipler, który największe sukcesy odnosił (w czeskim treningu – Čestmir Olehla) we Włoszech, gdzie dwukrotnie wygrał Grande Steeple Chase di Milano Grupa 1, a pierwszy mijał celownik również w Gran Premio Merano Grupa 1. W maju 2005 roku zajął siódme (płatne) miejsce w Grand Steeple-Chase de Paris Grupa 1 na centralnym paryskim torze Auteuil. Rywali bił również na bieżniach Czech i Słowacji, a suma jego wygranych (5xI w gonitwach z płotami i 9xI z przeszkodami) w przeliczeniu na czeskie korony przekroczyła 13.600.000! Po karierze dwuletniej (tr Anna Nieora) w Polsce (biegał 7 razy: 1xIII, 1xIV, 3xV) został sprzedany na jesiennej aukcji koni w treningu (Polturf) za 4.000 złotych. Zinbredowany 2×3 na ogier CONOR PASS i 3×5 na ogiera DORPAT Masini, powrócił do kraju i zajął boks czołowego, ale w stadzie nie odnosi sukcesów.
MASINI xx O Dixieland – Mansarda / Miami Prince 1999 POL hod. SK Widzów
31
  • Na aukcji roczniaków organizowanej przez Polturf w SK Golejewko w 2001 roku Kolorado kosztował 22.000 złotych. Trenowany w Czechach (Čestmir Olehla) świetnie radził sobie w gonitwach skakanych (32 starty), zwyciężając aż w 20 z nich, w tym Gran Steeple Chase di Milano Grupa 1 i Gran Premio Merano Forst Grupa 1, a także w Premio Staffe d’Oro Grupa 3 i Steeple-Chase Di Primavera Grupa 3 we Włoszech. Wygrał też Zlaty Pohar Listed w Pardubicach, a sukcesy odnosił również na Słowacji (Bratysława), gdzie m.in. dwukrotnie mijał pierwszy celownik w przeszkodowej gonitwie Velka starohajska steeplechase.
KOLORADO xx W Enjoy Plan – Kalifornia / Lord Hippo 2000 POL hod. SK Golejewko
32
  • W norweskim treningu (Nils Peter Bogen) aż pięciokrotnie (!) zwyciężał w Svenskt Grand National na torze Stromsholm w Szwecji, gdzie bił konkurencję w latach 1989-92 oraz w sezonie 1995. Takim wynikiem nie może pochwalić się żaden inny triumfator tej trudnej przeszkodowej próby. Ponadto odnosił płotowe, ale przede wszystkim przeszkodowe sukcesy na torach Niemiec (Brema, Magdeburg, Mannheim, Baden-Baden, Hanower), wygrywając Preis von Rhein Listed, Markgraf Berthold Listed, Iffezheimer Jagdrennen Listed, Altes Badener Jagdrennen Listed, Grosser Preis der Niedersächsischen Wirtschaft Listed oraz dwukrotnie Grosser Preis der Spielbank Hannover Listed.
SERAFIN xx W Frombork – Secesja / Antiquarian 1984 POL hod. SK Widzów
33
  • W Polsce (trener Małgorzata Łojek) biegał dwulatkiem, wygrywając gonitwę i został sprzedany do Czech (trener Grzegorz Wróblewski), gdzie rozpoczął rywalizację w gonitwach z płotami, a następnie z przeszkodami. Dotychczas (w wieku 2-5 lat) biegał 23 razy, a suma jego wygranych to 121.620 EUR, 18.950 złotych i 30.000 Kč. Był 7xI, w tym w płotowym Gran Criterium d’Autunno Grupa 1 we włoskim Merano oraz Criterium d’Inverno Grupa 2 w Pizie, a także w przeszkodowym Premio Ezio Vanoni Grupa 2 w Merano. Sukcesy odnosił na bieżniach Polski (Warszawa, Wrocław), Czech (Pardubice) i Włoch, a płatne lokaty zajmował również we Francji. Przypominający typem swojego ojca Santo Cerro szczególnie dobrze czuje się na szybkiej bieżni, a najchętniej rozgrywa wyścigi, prowadząc w dystansie.
SANTO CERRO xx W Sorbie Tower – Santa Caterina / In Camera 2013 POL hod. SK Krasne
34
  • Zinbredowany 5x5x5 na legendarnego angielskiego ogiera ST. SIMON. Trenowany przez Konstantego Chatizowa i Stanisława Kowalskiego, a dosiadany przez Walentego Stasiaka, Stanisława Pasternaka i Mariana Jednaszewskiego biegał w wieku 2-4 lat 18 razy, wygrywając 8 gonitw, w tym dwulatkiem Nagrody Produce Kruszyny, Borowna i Fanshave, a trzylatkiem Rulera, Derby i St. Leger. Czterokrotnie zajmował miejsce drugie (m.in. Prezydenta Rzeczypospolitej, Jubileuszowa), pięciokrotnie trzecie (w tym Produce, Jubileuszowa, Wielka Warszawska) i tylko raz (!) pozostał bez finansowej zdobyczy. Suma jego wygranych wyniosła 259.993 zł. Niezapomniane były jego pojedynki z rówieśnikiem – ogierem ŁEB W ŁEB, a także z rok starszym, klasowym JAWOREM II. Był pierwszym trójkoronowanym koniem na torze mokotowskim od czasu założenia wyścigów konnych w Warszawie w 1841 roku! Jak podaje profesor Witold Pruski w książce „Wyścigi i hodowla koni pełnej krwi angielskiej oraz czystej krwi arabskiej w Polsce w latach 1918 -1939″, przed uzyskaniem niepodległości w 1917 roku Potrójną Koronę zdobył tylko ogier LIEGE (Sorrento – Letticia po Tarporley) hodowli Karola Martina w Jahubcu w powiecie humańskiem na Ukrainie, który skompletował ją na emigracji, na torze w Odessie. W Derby 1934 roku Mat ustanowił rekord bieżni na 2400 m – 2’31.0″, poprawiony 4 lata później przez ogiera KSZYK w Wielkiej Warszawskiej (2’30.0”). Po karierze Mat zajął boks czołowego, ale niczym szczególnym w hodowli się nie zapisał.
MAT xx O Mah Jong – Garonna / King’s Idler 1931 POL hod. SK Kozienice
35
  • Jeremi – zinbredowany 5×5 na angielskiego ogiera GALOPIN (ojciec og. ST.SIMON) – faktycznie został wyhodowany przez Ryszarda Zoppiego w Kozienicach, chociaż formalnie jego hodowcą był wspomniany wyżej leśniczy z tego miasta. Niepokonany na torze w 8 startach, do których przygotowywał go trener Leon Chatizow, wygrał sumę nagród 140.203 zł. Dosiadali go legendarni dżokeje Edward Gill i Walenty Stasiak. Dwulatkiem zwyciężył Jeremi w czterech gonitwach mniejszego znaczenia. Poważnym minusem okazała się słabość jego ścięgien, a mimo to po sukcesach w Rulera i ostatnim na torze mokotowskim Derby (1938 r.) stanął Jeremi na starcie St. Leger (3000 m), który to wyścig wygrał w rekordowym czasie 3’11.0″, przy końcówce 29″! Gonitwa ta zamknęła jego torową karierę (kontuzja) i ogier trafił do hodowli. Tak opisał go profesor Witold Pruski – „Był urodziwy, słusznego wzrostu, prawidłowo na ogół zbudowany, o dobrym ustawieniu kończyn, głęboki, o długich liniach, suchy, szlachetny, a ujmowała mu nieco urody duża łysina zachodząca poniżej i szerzej nozdrzy”. Handikaper Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce – Zygmunt Narewski oszacował klasę Jeremiego najwyżej ze wszystkich polskich koni okresu międzywojennego, bo na 65,5 kg, podczas gdy FORWARD miał 64, ŁEB W ŁEB – 63,5, JAWOR II – 63, a WISUS – 62,5 kg. Z opinią tą nie zgadzał się jednak profesor Pruski. Do dzisiaj pozostaje J
JEREMI xx O Bafur – Igła / Manton 1935 POL hod. Mieczysław Czarnecki
36
  • Pierwszy trójkoronowany po wojnie i zarazem pierwszy w historii toru służewieckiego. Zinbredowany na ogiery DARK RONALD (3×5), ST. SIMON (4×5) i BEND OR (5×5) trenował pod okiem Józefa Dorosza, a w klasykach dosiadał go Kazimierz Jagodziński. Trzylatkiem w Wielkiej Warszawskiej (na 2400 m) musiał uznać wyższość kapitalnego TURYSTY, ale rok później dołożył do swojej bogatej kolekcji sukces w tej najważniejszej z porównawczych, dystansowych gonitw sezonu, mając w siodle Mariana Jednaszewskiego (ojca Jerzego). Biegał w wieku od 2 do 5 lat 24 razy, wygrywając 4.325.000 złotych w starej walucie. Dwulatkiem zaliczył aż 8 startów, z których wygrał 3, w tym Nagrodę Borowna (późniejszą Mokotowską), a drugi kończył w Przychówku (jeszcze na 1200 m). Po roku, oprócz zdobycia trzech klasyków, potrafił pokonać rywali w Produce. Czterolatkiem oprócz Wielkiej Warszawskiej wygrał Nagrody Kozienic i Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej, a w wieku 5 lat zwyciężył w Nagrodach Wojska Polskiego i Jubileuszowej. Ogółem był 12xI, 7xII (w tym w Nagrodach Albigowej – dwukrotnie, Prezydenta Rzeczypospolitej i Państw Dekoracji Ludowej), 3xIII (m.in. Torów Wyścigowych w Polsce, Prezydenta Rzeczypospolitej), 1xIV (dwulatkiem) i tylko raz pozostał bez miejsca (czterolatkiem w Nagrodzie Armii Polskiej). Ruch to starszy półbrat tak dzielnych koni jak PINK PEARL i DONNA NERA (oba po Pilade). Boks czołowego zajmował w Golejewku (1952-54) i Widzowie (1955), gdzie dał tylko po 7 źrebiąt. Z tych najlepszym był NARRAGANSET (od matki po Felstaed) 53 – pierwszy w Wielkiej Warszawskiej w 1956 roku – tym samym, w którym Ruch został zgładzony.
RUCH xx O Avanti – Rosa Nera ex Rosenmädchen / Nektar 1945 POL hod. Roma Jeżewska
37
  • Zinbredowany (5x5x5) na ogiera BAY RONALD (ojciec og. DARK RONALD) syn kapitalnego dwulatka – ogiera SKARB, w pierwszym roku startów sięgnął po sukces w Próbnej, a także Nagrodach – swojego ojca, Sofii podczas Mityngu Krajów Demokracji Ludowej w Warszawie oraz Ministerstwa Rolnictwa. W głównej próbie dla koni najmłodszej kategorii wiekowej na Mityngu KDL (Nagroda Pokoju) pozostał na starcie, a w Nagrodzie Przychówka kończył trzeci. Trenował go Aleksander Falewicz. W wieku trzech lat przygotowywany przez Mirosława Stawskiego bił SOLALI rówieśników w Rulera, SK Iwno, Derby i St. Leger, a na Mityngu KDL w Moskwie był dwukrotnie drugi – w milerskiej Nagrodzie Bratysławy i pocieszeniowej Nagrodzie Diospuszty. Suma jego wygranych to 201.000 złotych i 5.380 rubli. Po karierze torowej został użyty w Strzegomiu (1963-65 i 1976-79) i Rzecznej (1967-73). Krył również na Węgrzech (1974-75). Solali przekazywał potomstwu przede wszystkim tak pożądaną w polskiej hodowli wczesność dojrzewania. Jego przychówek to szczególnie dobre dwulatki, a wśród nich na wyróżnienie zasługują IDRYS (Stolicy, Ministerstwa Rolnictwa, Mokotowska i Iwna; Mistrz Polski w WKKW w parze z Piotrem Piaseckim w 1976 roku), DERMOT (Stolicy, Ministerstwa Rolnictwa), użyty w hodowli koni półkrwi wszechstronny DENDRYT (Stolicy, Strzegomia, Villarsa, 1.Dywizji Kawalerii Wojska Polskiego – płoty) oraz klacze NOSTALGIA (Efforty) i DRACHMA (Wiosenna). Solali okazał się również ojcem zdolnych koni sportowych (zwłaszcza w WKKW) i to zarówno pełnej (DAJAK, HALAWA, wspomniany IDRYS), jak i półkrwi (DESOTA, KORDELAS).
SOLALI xx O Skarb – Solina / Avanti 1958 POL hod. SK Kozienice
38
  • Był pierwszym zdobywcą Potrójnej Korony, który w tym samym roku sięgnął po sukces w Wielkiej Warszawskiej. Trenowany przez Józefa Palińskiego, mimo nieprawidłowej postawy przednich kończyn, wykazał się niebywałą wręcz dzielnością. Dwulatkiem pokonał świetną DORIS DAY w rozgrywanej w Wiedniu (na torze Freundenau na Praterze) Nagrodzie Demony, w Próbnej był drugi, a w Nagrodzie Stolicy (obecnie Dakoty) nie zajął płatnego miejsca. Trzylatkiem w duecie z dżokejem Stanisławem Dzięciną triumfował seryjnie w Nagrodach Sezama (I grupa), Rulera, Iwna, Derby, St. Leger i Wielkiej Warszawskiej, nie znajdując na Służewcu pogromcy. Na piaskowej bieżni w Moskwie podczas Mityngu KDL plasował się trzeci i drugi w najpoważniejszych sprawdzianach, czyli Nagrodzie Moskwy i Pucharze KDL. Czterolatkiem zwyciężył na Służewcu w Nagrodach Widzowa i Norsk Jockey Clubu oraz kończył drugi w Prezesa Rady Ministrów i trzeci w Pucharze KDL podczas rozgrywanego w Warszawie międzynarodowego mityngu. W 17 startach był 9xI, 4xII, 2xIII i tylko dwa razy nie zajmował premiowanego miejsca – m.in. w Preis von Europa G1 w Kolonii. W stadzie okazał się niezwykle pożytecznym reproduktorem. Dał potomstwo dzielne tak wyścigowo (m.in. szybki BANDOLET, wszechstronny NIL, dzielna ALPINA, solidny ASEB, dobry VIOLIPOL, rzetelny BARMAN oraz specjaliści od przeszkód – DOLMEN i TRZOS, które święciły triumfy w Skandnawii oraz za naszą południową i zachodnią granicą), jak i sportowo (skoczek DALMIERZ i wukakawiści – KOŁACZ, MESKALINA, NASTRÓJ i NAKIJA), a jego córki były wartościowymi matkami (ALPINA dała zwycięzcę Rulera ALPINUSA, KODINA – Przeszkodowego Konia Roku w Czechach, uznanego przez holenderską Księgę KWPN urodziwego KREATORA, VANIPOLA – zaliczanego do czołówki rocznika w Austrii VINOSA).
DIPOL xx O Antiquarian – Dostojna / Dorpat 1969 POL hod. SK Widzów
39
  • Trenowany przez Macieja Janikowskiego Czerkies biegał w wieku 2-4 lat 11 razy, wygrywając 10 gonitw. Dwulatkiem zwycięsko przeszedł przez grupy i zdobył Nagrody Stolicy oraz Mokotowską. Rok później triumfował w Strzegomia (na 2000 m), Rulera, Derby (2400 m – 2’30”) i St. Leger – w rekordowym czasie 3000 m – 3’10”, a czterolatkiem sięgnął po szarfy w Nagrodach Widzowa i Prezesa Rady Ministrów – w tej gonitwie wyrównał należący do ogiera DORYANT rekord toru na 3200 m – 3’23”, ale doznał też kontuzji ścięgna, która zakończyła jego karierę. Tylko raz schodził z bieżni pokonany – w Nagrodzie Iwna o łeb uległ ogierowi CZESTRAM, ale pokonał późniejszego zwycięzcę St. Leger w Wiedniu i Wielkiej Warszawskiej – ogiera KASJAN. Użyty w hodowli (stanowił m.in. w Golejewku, Mosznej i Iwnie) nie nawiązał w stadzie do swoich wyjątkowych wyników wyścigowych. Z jego przychówku najlepiej radziły sobie ogiery KALAMBUR (3xI, Rozpoczecia Sezonu Letniego, Hcp Otwarcia, Hcp Moszny) i ZORES (5xI, w tym Kuriera Polskiego i Pink Pearla). Matka Czerkiesa jest tez babką CZUBARYKA i jego rok starszego brata CZUBCZYKA (2x), który był brązowym medalistą Mistrzostw Polski w WKKW (Artur Bober) w 1986 roku i uczestnikiem Mistrzostw Świata w Lumühlen w 1982 roku, a z rekordzistką Polski w skoku na wysokość klaczą pełnej krwi VIA VITAE (Dar es Salam – Via Doria po Aquino) dał bardzo dobrego skoczka wałacha VIACZYK. Z kolei półsiostra CZUBARYKA i CZUBCZYKA – CZILLA (po Szafir) jest matką cenionego w hodowli koni sportowych ogiera CZYNEL (po Club House).
CZERKIES xx O Erotyk – Czeremcha / Merry Minstrel 1971 POL hod. SK Kozienice
40
  • Siódmy zdobywca polskiej Potrójnej Korony (Rulera, Derby, St. Leger) dwulatkiem wygrał Próbną oraz Nagrody Dorpata i Budapesztu na Mityngu KDL w Warszawie (pokonując klacz KARINA). W Nagrodzie Ministerstwa Rolnictwa o krótki łeb lepsza od Krezusa okazała się klacz ŚWITEZIANKA. Trzylatkiem ustanowił w Derby rekord służewieckiego toru na 2400 m – 2’28.0″, w Berlinie na ostatnim Mityngu KDL zdobył w 1989 roku Nagrodę Moskwy, a w Polsce sięgnął jeszcze po szarfę Korabia, a wiosną był drugi (do ogiera OREGON) w Nagrodzie Iwna. Trenowany przez Mirosława Stawskiego Krezus został ogłoszony Koniem Roku 1989. Jesienią wystartował w Niemczech (piąty w International Siemens Trophy w Monachium Listed), gdzie pozostał w treningu (Theo Grieper) na kolejne dwa sezony, wygrywając jeszcze trzylatkiem handikap na 1850 m. Suma wygranych Krezusa u naszych zachodnich sąsiadów wyniosła 274.450 DM, a w handicapie (GAG) dzielny, szlachetny i urodziwy ogier uzyskał 94 kg. Nazywany był królem płatnych miejsc, a przyszło mu rywalizować m.in. ze znakomitym LOMITASEM, czy derbistami niemieckimi – MONDRIAN, TEMPORAL. Krezus był drugi w Preis von Europa G1 (zwyciężył MONDRIAN), trzeci w Grosser Preis der Berliner Bank G1 (triumfował LOMITAS) oraz w Grosser Preis der Dortmunder Wirtschaft G3, a także czwarty w Aral-Pokal G1, Grosser Preis von Baden G1 (wygrał LOMITAS), Idee Hansa Preis G2, Preis der Dortmunder Wirtschaft G3, Robert Pferdemenges-Rennen Listed i Internationale Fidelio Software Trophy Listed. Padł w skutek nieszczęśliwego wypadku w 1992 roku w macierzystej stadninie, w której zdążył pokryć klika klaczy.
KRESUS xx O Pyjama Hunt – Kresyda / Dersław 1986 POL hod. SK Golejewko
41
  • Trenowany przez Piotra Czarnieckiego Mokosz biegał w wieku 2-3 lat 12 razy, wygrywając 6 gonitw, w tym Letnią, Rulera, Iwna, Derby i St. Leger (tu pokonał klasową KLIWIĘ). Czterokrotnie zajmował miejsce drugie (Dakoty, Skarba, Mokotowska, Kozienic), a dwa razy był czwarty (Ministerstwa Rolnictwa, Wielka Warszawska). W wieku od 4 do 8 lat biegał w Niemczech (trenowali go Hubertus Fanelsa, Christian Sprengel, Jutta Schultheis, Georg Ording i Tasja Boes) 23 razy, zwyciężając tylko raz – w handicapie II kategorii na 2100 m w Hanowerze. Ponadto był 1xIII i 4xIV, a suma jego wygranych wyniosła skromne 14.500 DM. W handicapie niemieckim (GAG) otrzymał przeciętną notę 74 kg.
MOKOSZ xx O Unoaprile – Mabell / Behistoun 1989 POL hod. SK Rzeczna
42
  • Jedyna trójkoronowana klacz w polskiej historii. Zwyciężczyni aż 4 z 5 klasyków sezonu wyścigowego 2000 – Rulera, Derby (w rekordowej – 20-konnej obsadzie!), Oaks i St. Leger oraz najważniejszej z dystansowych porównawczych prób – Wielkiej Warszawskiej, a także Nagrody Iwna, co dało jej tytuł „Koń Roku”. Czterolatką wygrała Nagrody Golejewka i Kozienic (kontuzja po tym wyścigu zamknęła jej torową karierę), a w Bratysławie pokonała GALILEO w Velkej cenie Slovenskiej. Jej syn – DŻERALD (po Roulette) wygrał dwulatkiem Próbną i Nagrodę Skarba. Dżamajkę – zwyciężczynię 11 gonitw (w 13 startach!) – trenował Bogdan Strójwąs, a z wyjątkiem zwycięskiego debiutu zawsze dosiadał dżokej Tomasz Dul.
DŻAMAJKA xx K Juror – Dżamira / Rutilio Rufo 1997 POL hod. SK Widzów
43
  • Dwulatkiem długo dochodził do formy. W Próbnej nie zajął płatnego miejsca, potem był dwukrotnie trzeci, by w październiku i listopadzie odnieść dwa zwycięstwa. W wieku lat trzech trener Andrzej Walicki posłał go boju w Nagrodzie Strzegomia, która zapoczątkowała serię sukcesów. Wygrał ją, prowadząc od startu i stopniowo wzmacniając tempo od klaczy DOREEN i SOTNIA oraz ogiera NEMUNAS. W Rulera pilnował faworyzowanego DZAMIRONA, by pokonać go pewnie o 2 długości. Trzeci w milerskim klasyku NEMUNAS zdobył szarfę Iwna, w której Dancer Life był czwarty (za ogierami AHWAR i BLUE SEVEN). W Derby zwycięża pewnie od NEMUNASA, DON VALENTINO i BLUE SEVEN w czasie 2’28”, a w St.Leger demonstruje kapitalny finisz i szyję wyprzedza ogiera DAWTON. W drodze po Potrójną Koronę towarzyszy mu dżokej Janusz Kozłowski. DAWTON bierze rewanż w Wielkiej Warszawskiej i mija celownik przed Dancer Life’m, ale bohaterem wyścigu jest internacjonał CAITANO. Sezon 2002 kończy Dancer Life w Bratysławie w Central European Breeders’ Cup Classic, gdzie jest drugi do rok starszego, trenowanego w Czechach moszniańskiego ogiera ZAGON. Eksportowany do Anglii startował na Wyspach 30 razy (w wieku 4-10 oraz 13 lat), wygrywając dwukrotnie w gonitwach z płotami, raz z przeszkodami i raz w gonitwie point-to-point.
DANCER LIFE xx O Professional – Dyktatorka / Kastet 1999 POL hod. Marian Pokrywka
44
  • Przygotowywany do startów przez Andrzeja Walickiego Dżesmin biegał w Polsce w wieku 2 i 3 lat 11 razy. Dwulatkiem wygrał Próbną oraz Nagrody Dakoty i Mokotowską, a w Skarba i Ministra Rolnictwa kończył drugi (do ogierów CONTI POWER i REPRINT, które były jego głównymi oponentami w pierwszym sezonie startów). Rok później zwyciężał w Rulera (od MOŚCI PANNY i CONTI POWERA), Derby (w pokonanym polu SODANA, NIGHT EXPRESS, TETRIKS, MOŚCI PANNA, NEBBIA), Kozienic (bijąc SAN LUIS, JEMEN, TETRIKS i DŻANGARA) i St. Leger (przed SAN LUIS, NEBBIA, JAM HETMAN) oraz kończył drugi w Iwna (za og. TETRIKS) i trzeci w rekordowo szybkiej Wielkiej Warszawskiej (za parą SAN LUIS i IMOLA, a przed NIGHT EXPRESS, NITISARA, NEBBIA). Sprzedany do Anglii, biegał tam w wieku 4-10 lat aż 53 razy (trenowali go Richard Guest, Richard Fahey i David O’Meara), odnosząc 4 zwycięstwa – trzykrotnie w handicapach na 2400-2500 m i raz w płotach.
DŻESMIN xx O Professional – Dżakarta / Aprizzo 2002 POL hod. Marian Pokrywka
45
  • Już w torowym debiucie ustanowił rekord służewieckiej bieżni na 1000 m – 0’58.4″. W Nagrodzie Mokotowskiej był drugi, przegrywając walkę o tytuł „Zimowego faworyta na Derby” z ogierem SAVIGNON, ale sezon zakończył wygraną w Nagrodzie Nemana. Trzylatkiem maszerował od zwycięstwa do zwycięstwa, poprzez Nagrody Strzegomia, Rulera, Iwna, Derby, Kozienic i St. Leger. W Warszawie nie zaznał w tym roku goryczy porażki, natomiast jesienny start w Berlinie na torze Hoppegarten w Preis der Deutschen Einheit G3 nie przyniósł finansowej zdobyczy. San Moritz został ogłoszony Koniem Roku 2007. Po kontuzji powrócił w szranki i biegał jeszcze w wieku 4-6 lat, wygrywając m.in. płotową Nagrodę Czada. Do największych sukcesów przygotowywał go trener Andrzej Walicki, a w ostatnim sezonie startów Maciej Jodłowski. Po karierze wyścigowej zajmował boks czołowego w macierzystej stadninie i angloarabskim dziale SK Janów Podlaski. Został też uznany w niemieckich związkach hodowlanych: brandenburskim, saksońskim, bawarskim i wittenberskim.
SAN MORITZ xx O Roulette – Santa Monika / Who Knows 2004 POL hod. SK Widzów – Krzysztof Tyszko
46
  • Niepokonany dwulatkiem w 3 wyjściach wygrał Nagrodę Nemana. Rok później w Strzegomia był czwarty, w Iwna piąty (pokaleczony w gonitwie), a w klasycznej Nagrodzie Rulera kończył łeb w łeb z ogierem MAŁY KAPRAL. Derby wygrał dowolnie, prowadząc przez znaczną część dystansu, a jego przewaga nad rówieśnikami wyniosła na celowniku aż 12 długości! W St. Leger (dowolnie o 9 długości) ustanowił służewiecki rekord na 2800 m – 2’53.8″, a w Wielkiej Warszawskiej (dowolnie o 5 długości) na 2600 m – 2’40.3″. W 9 startach zwyciężał 7 razy, zawsze plasując się na płatnym miejscu. Wyróżniony tytułem „Koń Roku 2011”. Trenował Intensa Krzysztof Ziemiański (syn Bogdana i wnuk Stanisława), a dosiadali Artur Dul (syn Tomasza) i czeski dżokej Tomaš Lukašek.
INTENS xx O Belenus – Inicjatywa / Juror 2008 POL hod. Roman Piwko
47
  • Zinbredowany 4×4 na og. NORTHERN DANCER i 5×5 na og. PRINCEQUILLO Age of Jape w gonitwach płaskich (biegał 2-4 let. 14 razy w Polsce, Czechach i na Słowacji) tylko dwa razy był drugi – z debiutu w Próbnej i w bratysławskim Zlatym Poharze w 2010 roku (tu pokonał go utytułowany RYAN). Na Służewcu wygrał Nagrodę Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w Pradze sięgnął po tytuł trójkoronowanego, zdobywając również Cervnovy Pohar, w Bratysławie gromił konkurencję w Cenie trojrocnych zrebcov, Derby i St. Leger, a czterolatkiem również w Velkiej majovej cenie i Velkiej Cenie Slovenskej. W płotach ma na koncie 4 wygrane, w tym w Gran Corsa Siepi di Grosseto Listed oraz Gran Corsa Siepi d’Italia Grupa 1 w Merano, a jego bogatą kolekcję uzupełniają dwa sukcesy na pardubickich przeszkodach. Trenowali go Andrzej Walicki, František Holčak i jego syn Radek, a dzielny ogier po karierze zajął boks czołowego w Czechach. Dwulatkiem na jesiennej aukcji koni w treningu (organizowanej w 2008 roku przez Cartrans) osiągnął najwyższą cenę – 185.000 złotych. Zdobył tytuły „Koń Roku 2009” zarówno w Czechach, jak i na Słowacji.
AGE OF JAPE xx O Jape – Age Of Gold / Belmez 2006 POL hod. POL-KAUFRING Sp. z o.o.
48
  • Sprzedany roczniakiem do Czech (tr Čestmir Olehla) kosztował na aukcji Polturfu w Golejewku w 2001 roku 35.000 złotych. Zinbredowany 4×5 na amerykańskiego ogiera BOLD RULER biegał gonitwy płaskie we Włoszech, Niemczech, na Słowacji i w Czechach. W 23 startach był 12xI, 5xII, 1xIV, 1xV, a płatnych miejsc nie zajmował tylko we włoskim debiucie dwulatkiem (Merano), Badener Steher Cup Listed w Baden-Baden (szósty), Pardubickim St. Leger (siódmy) oraz praskiej Cenie Prezidenta Republiky, której nie ukończył z powodu złamania nogi (musiał zostać zgładzony). Tankred jest jedynym (jak dotąd) zdobywcą Potrójnej Korony na Słowacji: Velka Jarna Cena – Slovenske Derby – Saint Leger, gdzie wygrał również tak cenne wyścigi, jak Starohajske kriterium, Jarna mila, Velka cena Slovenska i dwukrotnie Zlaty Pohar oraz sięgnął po tytuł „Koń Roku 2003”. W walce o czeskie Derby kończył drugi (o pół długości), podobnie jak w innych prestiżowych praskich nagrodach – St. Leger i Velka Cena Ceskeho Turfu (tu przegrał ledwie o szyję).
TANKRED xx O Who Knows – Tabaka / Pyjama Hunt 2000 POL hod. SK Golejewko
49
  • Nominacja za szczególne osiągnięcia w hodowli
EFFORTA xx K Harlekin – Ententa / King’s Idler 1938 POL hod. Kazimierz Wodziński
50
  • Pod Janem Kowalczykiem zdobywał Mistrzostwo Polski w skokach przez przeszkody czterokrotnie – w latach 1969, 1970, 1973 i 1974, a srebrnym medalem nagradzano jego jeźdźca w 1972 roku.
BLEKOT xx W Dar es Salam – Blume / Jawor II 1960 POL hod. SK Kozienice
51
  • Via Vitae biegała trzy sezony, ale bez sukcesów. Pod Wiesławem Dziadczykiem zasłynęła ustanowieniem rekordu Polski w skoku na wysokość – w 1969 roku w Radomiu skoczyła 205 cm, ale w tym samym sezonie podczas CHIO w Olsztynie wygrała konkurs Potęgi Skoku, pokonując mur o wysokości 220 cm. W Mistrzostwach Polski w skokach potrafiła zdobyć brązowy medal w 1974 roku, a w 1970 roku wygrała konkurs podczas CSIO w Rotterdamie. Znakomicie skakał również jedyny syn klaczy Via Vitae – VIACZYK (po wyróżniającym się w sporcie og. CZUBCZYK), który pod Jarosławem Płatosem brał udział w Finale Pucharu Świata w Goeteborgu w 1990 roku, a pod jego bratem Zbigniewem zdobył brązowy medal MP Juniorów w 1990 roku.
VIA VITAE xx K Dar es Salam xx – Via Aquia xx 1960 POL SK Kozienice
52
  • Mistrz Polski w skokach przez przeszkody w 1972 roku (Marian Kozicki), srebrny medalista z 1971 roku i brązowy z 1970 roku. Dwukrotny olimpijczyk – w Meksyku (1968) był indywidualnie najlepszy z polskiej ekipy (35 miejsce), a wystartował też w Monachium (1972). Biegał (w treningu Andrzeja Walickiego) trzy sezony (2-4 letnim) 21 razy, wygrywając trzykrotnie. Ponadto był 3xII, 7xIII i 2xIV. Srebro drużynowo i 6 miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku to największe sukcesy Nortona dosiadanego przez Wiesława Hartmana. Dwukrotnie para ta startowała w Mistrzostwach Europy (1979 i 1983), 16 razy na CSIO i 11 razy na CSI. W Mistrzostwach Polski w skokach przez przeszkody rywalizowali 6 razy, zajmując miejsca: 3xII (1976, 1978, 1980), 1xIII (1983), 1xIV (1979), 1xV (1977). W Pucharze Narodów Norton był zawsze pewnym koniem do składu – startował 16 razy, nie licząc ME i IO. Matka Nortona jest jednocześnie trzecią matką NIEWIAŻY, a zarówno jego ojciec, jak i ojciec matki dały dzielne sportowo potomstwo.
BRONZ xx W Merry Minstrel – Branża / Skarb 1961 POL hod. SK Kozienice
53
  • Biegał (w treningu Andrzeja Walickiego) trzy sezony (2-4 letnim) 21 razy, wygrywając trzykrotnie. Ponadto był 3xII, 7xIII i 2xIV. Srebro drużynowo i 6 miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku to największe sukcesy Nortona dosiadanego przez Wiesława Hartmana. Dwukrotnie para ta startowała w Mistrzostwach Europy (1979 i 1983), 16 razy na CSIO i 11 razy na CSI. W Mistrzostwach Polski w skokach przez przeszkody rywalizowali 6 razy, zajmując miejsca: 3xII (1976, 1978, 1980), 1xIII (1983), 1xIV (1979), 1xV (1977). W Pucharze Narodów Norton był zawsze pewnym koniem do składu – startował 16 razy, nie licząc ME i IO. Matka Nortona jest jednocześnie trzecią matką NIEWIAŻY, a zarówno jego ojciec, jak i ojciec matki dały dzielne sportowo potomstwo.
NORTON xx W Effort – Nekanda / Good bye 1969 POL hod. SK Golejewko
54
  • Nie biegał. Srebro w drużynie i ósme miejsce indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku zdobywał Bremen dosiadany przez Mariana Kozickiego, ale jego stałym jeźdźcem był Bohdan Sas-Jaworski. Para ta zdobyła srebro w JMP w 1983 roku oraz dwukrotnie medal brązowy (1979 i 1981), a ponadto wygrała konkursy Grand Prix na CSIO w Olsztynie (1981), Sopocie (1983) i Plowdiw (1984). Trzynastokrotnie startował Bremen w Pucharze Narodów, a pod Jarosławem Płatosem zajął szóste miejsce na Mistrzostwach Europy Juniorów w 1977 roku. Z tej samej linii żeńskiej co Bremen pochodzą – półbrat BROM (po Erotyk), filigranowy medalista MP w skokach BRODWAY (po Kayoon), BRZASK, a także uznany przez związek holsztyński BARNAUŁ.
BREMEN xx W Kemal – Brema / Dar es Salam 1970 POL hod. SK Kozienice
55
  • Dajak biegał w wieku 4 lat 2 razy w gonitwach z przeszkodami na torze w Sopocie, zajmując drugie miejsce (łeb w łeb) w Wielkiej Bałtyckiej i pozostając bez finansowej zdobyczy. W latach 1981-82 dosiadany przez Krzysztofa Rafalaka był złotym medalistą Mistrzostw Polski w WKKW. W 1981 zdobył brązowy medal zespołowo na Mistrzostwach Europy w WKKW w Horsens, a rok później był piąty z drużyną na Mistrzostwach Świata w Luhmühlen. W 1983 roku na Mistrzostwach Europy w Frauenfeld zajął indywidualnie 9 miejsce. Ojciec Dajaka to trójkoronowany SOLALI, a matka DAJNA (2xI) jest siostrą niezłego DEDALA (5xI, Próbna, 2 m. Przedświta, 3 m. Intryganta). Rok młodsza siostra Dajaka – DAMILLA wyróżniała się zarówno na bieżni (a w roczniku miała takie sławy jak KONSTELACJA, PAWIMENT czy DERSŁAW) – wygrała Nagrody Efforty i Rzecznej, była druga w Wiosennej, Soliny, Oaks (trzykrotnie lepsza była tylko KONSTELACJA) i Rzeki Wisły, a trzecia w Berlina na Mityngu KDL i w Wielkiej Warszawskiej, jak i w stadzie matek SK Rzeczna. Syn Damilli – DEMOKRYT (najlepszy potomek dzielnego Akcepta) zaliczał się do czołówki rocznika 1983 (5xI, Próbna, Hcp Mortimera, Sac-a-Papier, Hcp Turysty), a córka DIGESTA (po Conor Pass) była jedną z lepszych dwulatek sezonu 1987 – 2xI, Rozpoczęcia Sezonu Letniego, Cardei.
DAJAK xx W Solali – Dajna / Deer Leap 1973 POL hod. SK Rzeczna
56
  • Klacz (w treningu Stanisława Molendy) biegała 2-3 letnią 12 razy: 2xI (raz łeb w łeb), 1xII, 2xIII, 4xIV. W 1984 roku zdobyła złoty medal Mistrzostw Polski w WKKW dosiadana przez Bogusława Jareckiego. W 1988 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu para ta zajęła 12 miejsce indywidualnie i czwarte drużynowo. Jej ojciec dał tak dzielne sportowo konie jak BAGUR i ISLAND (skoki przez przeszkody) czy ARMATOR, folblutka HORTENSJA, VARDIM i uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku CHUTOR (WKKW).
NIEWIAŻA xx K Kadyks – Niedzica / Mehari 1976 POL hod. SK Golejewko
57
  • Biegał 2-4 letnim 21 razy: 1xI, 2xII, 2xIII, 4xIV (trener Jan Krajewski). Jeden z najlepszych koni pełnej krwi angielskiej w skokach przez przeszkody lat 80-tych, dosiadany przez Zbigniewa Ogórka i Grzegorza Kubiaka, pod którym odnosił największe sukcesy. Wielokrotny medalista Mistrzostw Polski (1988-89 złoty, 1986 – srebrny, 1987 – brązowy). Jego dzielny wyścigowo ojciec – CROSS był jednym z najlepszych synów DORPATA, a boks czołowego zajmował z powodzeniem w stadninach pełnej i półkrwi. W hodowli koni sportowych piękna kartę zapisał również ojciec matki Arcusa – DEER LEAP.
ARCUS xx O Cross – Arkada / Deer Leap 1978 POL hod. SK Rzeczna
58
  • W treningu Jana Krajewskiego biegał Skarbiec 2-3 letnim 8 razy: 2xI, 1xII, 1xIII, 1xIV. Dosiadany przez Zbigniewa Kościeńskiego zdobywał medale Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody – dwukrotnie złoty (1990-91) i dwukrotnie srebrny (1987-88). Para ta wygrywała również w Halowych Mistrzostwach Polski (1993-94). W 1994 roku pod Eugeniuszem Koczorskim zdobył Skarbiec brązowy medal Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody. Świetnym skoczkiem był również półbrat Skarbca – SKYLAB (po Erotyk), którego dosiadał Bohdan Sas-Jaworski.
SKARBIEC xx W Parysów – Skarbola / Jongleur 1980 POL hod. SK Kozienice
59
  • Dwulatkiem w 6 startach zwyciężał dwukrotnie, w tym w Nagrodzie Skarba, a ponadto był drugi w Ministerstwa Rolnictwa (do ogiera ATARAX) i czwarty w Stolicy. Trenowany przez Mariana Lipowicza (ojca Zenona) Polonez w wieku lat 3 w 6 wyjściach zwyciężał dwa razy. W klasycznej Nagrodzie Rulera (1600 m) na ciężkim torze w walce o ½ długości pokonał ATARAXA, a jesienią na dystansie 3200 m sięgnął po wygraną w Nagrodzie Łeb w łeb. W Derby (zwyciężył ATARAX) kończył piąty, a w Wielkiej Warszawskiej (triumfował CROSS) – dziesiąty. Rok później startował 8 razy, ale nie potrafił odnieść sukcesu. Był jednak 3 razy drugi, w tym w Nagrodzie Golejewka, raz trzeci i raz czwarty (w Widzowa). Po karierze trafił do hodowli koni półkrwi i stał się jednym z jej filarów. W Nowielicach i Stubnie dał szereg znakomitych koni sportowych. W ujeżdżeniu MYTROP i ERB, w skokach przez przeszkody SZAMPAN, HARMONIA, HERA i JORGA, a w WKKW – KOPER, FRAKCJA, OPTYK, FANT, FINEZJA, HARMONIA, KADRYL, SANDER czy STROIK. Ojciec Poloneza – AQUINO to jeden z filarów powojennej hodowli koni w Polsce. Matka – PUTNIA jest również babką PAWIMENTA, a jej ojciec PINK PEARL to bez wątpienia jeden z najlepszych koni wyścigowych lat 50-tych.
POLONEZ xx O Aquino – Putnia / Pink Pearl 1963 POL hod. SK Iwno
60
  • W treningu Stanisława Molendy biegał Kadyks długo i wytrwale (2-5 letnim 24 razy), chociaż na jego wyniki w starszym wieku z pewnością wpływ miały krwotoki, jakich doznawał. Preferował surowe rozgrywki i często dyktował tempo od startu. Wygrał 11 gonitw, w tym dwulatkiem Nagrody Stolicy i Mokotowską, trzylatkiem – Iwna, Derby, St.Leger i wiedeński St.Leger (tu stoczył zażarty bój z derbistą austriackim BRABANTEM i był lepszy o krótki łeb), a w starszym wieku – Fils du Vent, Tempete i Demony. Był drugi w Nagrodzie Moskwy podczas Mityngu KKDL we Wrocławiu oraz w Nagrodach Widzowa i Fils du Vent. Trzeci kończył w Nagrodzie Warszawy (Mityng KDL w Budapeszcie) i Prezesa Rady Ministrów, czwarty w Ministerstwa Rolnictwa i Derby w Wiedniu (był to jego debiut w sezonie 1969!), a piąty w Nagrodzie Przyjaźni w Berlinie. Płatnych miejsc nie zajmował jedynie w Nagrodzie Golejewka i dwukrotnie w Wielkiej Warszawskiej, a w Nagrodzie 20-lecia Powstania NRD w Berlinie pozostał na starcie. Jak widać nie straszne były mu podróże, które w owych czasach nie były przecież tak komfortowe jak dziś. Był koniem niezwykle walecznym (już dwulatkiem wygrał grupę łeb w łeb, a w Stolicy o krótki łeb pokonał w walce OHARA). Zinbredowany 3×2 na og. PILADE Kadyks, w stadzie przedłużył ród swojego dzielnego ojca og. TAURÓW, łącząc najlepsze cechy dwóch świetnych linii żeńskich (TARANTELLA hodowli Eryka Kurnatowskiego i QUARRY hodowli Ludwiki Czartoryskiej). Po 4 sezonach w macierzystej stadninie, został skierowany do hodowli koni półkrwi. W pełnej krwi okazał się cennym ojcem matek – MOGUNCJA (4xI, w tym w Nagrodzie Driady, druga w Cardei i Efforty, czwarta w Wielkiej Warszawskiej i Ministerstwa Rolnictwa) dała „wukakawistkę” MESKALINĘ, TELIMENA (4xI, 3 m.Wiosenna) – filigranową TABAKIERĘ (czempionka dwulatków w 1982 roku, 7xI, Ministerstwa Rolnictwa, Efforty), która urodziła tak dobre konie jak TYTOŃ, TABAKA, TABAKIERKA, TYTANIA i TANTRA, a KUMARYNA (3xI) – wyśmienitą KNIEJĘ i użyte w hodowli koni półkrwi ogiery KESAR i KUMYS. W sporcie z potomków Kadyksa wyróżniły się pełnej krwi klacze: NIEWIAŻA, HORTENSJA, MESKALINA, MADERA, a także półkrwi wałachy ARMATOR, BAGUR, CHUTOR, GRAFIT, JASKIER i VARDIM oraz posadowski ogier ISLAND. Z kolei od córki Kadyksa pochodzi świetny posadowski skoczek – ogier ORKISZ.
KADYKS xx O Taurów – Kwadryga / Pilade 1966 POL hod. SK Golejewko
61
  • Przygotowywany do startów przez Józefa Palińskiego i Mieczysława Mełnickiego biegał w wieku 3-5 lat. 23 razy, wygrywając 8 gonitw, w tym Nagrody Kozienic (w rekordowym czasie 2000 m -2’03.5″), Sygneta i Golejewka. W dorobku ma również udane starty międzynarodowe – drugi w Cena Ceskoslovenskeho Turfu w Pradze, czwarty w Imperial Dij w Budapeszcie. Tylko w Derby (piąty) i trzykrotnie w Wielkiej Warszawskiej nie zajmował Barnauł płatnego miejsca. Jego babka – BRANKA (matka dzielnego flyera – ogiera BRONX) jest siostrą utalentowanego skoczka, jakim był BRZASK (po Jongleur). Od półsiostry Branki – klaczy BREMA pochodzą tak dobre konie sportowe jak medalista olimpijski w drużynie BREMEN czy BROM. Barnauł został uznany przez związek holsztyński i był w Niemczech cenionym reproduktorem. Jego ojciec – CLUB HOUSE dał wyróżniającego się w sporcie wałacha CHORAŁ i wartościowego dla krajowej hodowli koni półkrwi ogiera CZYNEL.
BARNAUŁ xx O Club House – Barmanka / Doryant 1985 POL hod. SK Kozienice
62
  • Trachit jest zinbredowany 4×5 na legendarnego niemieckiego ogiera ALCHIMIST (wygrał m.in. Deutsches Derby, Grosser Preis von Berlin, Grosser Preis von Baden-Baden), którego ród przedłużył znakomity BIRKHAHN, a rozsławiła również kapitalna córka – SCHWARZGOLD. Biegał w wieku od 2 do 4 lat trenowany przez Jerzego Bieleckiego (dwulatkiem) i Krzysztofa Ziemiańskiego. W 29 startach był 7xI (na dystansach 1200-1800m), 6xII, 4xIII, 7xIV, a jego posezonowy handicap w wieku 3 i 4 lat wyniósł 70,5 i 71 kg. Bardzo urodziwy, w zdecydowanie sportowym typie ogier, został użyty w SK Nowielice. Jako reproduktor (w Danii zmieniono mu imię na STRAVINSKY) został uznany przez wiodące związki hodowlane koni sportowych w Holandii (KWPN), Danii, Szwecji, Niemczech i Wielkiej Brytanii. Okazał się koniem pojętnym i chętnym do współpracy – w ujeżdżeniu startował do klasy Św. Jerzego (PSG) i Intermediare II. Jego ojciec (zwycięzca Robert Pferdemenges-Rennen Listed na 2200 m w Kolonii) dał dzielne konie wyścigowe (ŚWITEZIANKA, DAGHARA, POTOMAK, MISTYFIKATOR, DZIKI STEP, czy świetny przeszkodowiec w Niemczech TOPAZ), konie odnoszące sukcesy w WKKW (HAZARD, OZON, NOCNY PAN, NOSSIS, NICEFOR). W hodowli koni sportowych używany był syn og.Revlon Boy – DIVISOR, a od jego córek pochodzą m.in. zwycięzcy gonitw poza grupowych – bracia SURINAM i SANDOMIERZ. Półbrat Trachita – TYMBARK (po Pawiment) zwyciężał w Polsce czterokrotnie, plasował się drugi w Rulera i Iwna oraz z powodzeniem startował w Niemczech w gonitwach przeszkodowych. Ojciec matki – dzielny TAURÓW (Mokotowska, Kozienic, Moskwy) dał tak dobre konie, jak derbista KADYKS, zwyciężczyni z Wiednia, Kolonii i Warszawy – BOSTELLA, czy pierwsza w Oaks, wartościowa matka stadna – DEJANIRA, a także zdobywca Wielkiej Wrocławskiej EMANUEL.
TRACHIT xx O Revlon Boy – Tykwa / Taurów 1988 POL hod. SK Iwno
63
  • Jego ojciec BABANT wygrał Spreti-Rennen Grupa 3 i dał tak dobre konie wyścigowe, jak użyte w hodowli CISÓW i KESAR (oba wygrywały Wielką Warszawską), zdobywcy klasyków – SUSY (Oaks) i SILENCIO (St.Leger), czy szybka CHERONEA (Syreny) oraz skoczne NOBLEMAN (trzykrotny zwycięzca przeszkodowej Wielkiej Wrocławskiej), CYGARET i DYTYRAMB. Od córek Babanta pochodzą m.in. DELATOR, JONTEK, JAZZMAN czy SKALEŃ. Kreator biegał w Polsce 2-3 letnim 17 razy: 1xI, 5xII, 2xIII, 3xIV, a trenował go Andrzej Walicki. Sprzedany na aukcji koni w treningu w 1995 roku (Polish Prestige) za 4300 zł z bardzo dobrym skutkiem rywalizował na bieżniach naszych południowych sąsiadów (tr František Holčak) w wyścigach z płotami i z przeszkodami (4-8 letnim). Zwyciężał 15 razy, w tym dwukrotnie w prestiżowym stiplu – Cenie PARAMO w Pardubicach. Ogłoszono go Przeszkodowym Koniem Roku w Czechach. Kreator został uznany w Holandii (KWPN), a z jego linii żeńskiej pochodzą m.in. triumfator płotowego Svenskt Champion Hurdle – KETGUT oraz używane w krajowej hodowli koni KASTET (ojciec dzielnego og.ZAGON i ojciec matki trójkoronowanego og.DANCER LIFE) i KIRPAN.
KREATOR xx O Babant – Kodina / Dipol 1992 POL hod. SK Krasne
64
  • Zinbredowany (4×5) na klacz SOMETHINGROYAL – matkę takich sław jak ogiery SECRETARIAT i SIR GAYLORD, urodziwy, elegancki i dobrze ruszający się Scyris wykazał się na torze wyjątkowym zdrowiem i odpornością. Dwulatkiem biegał w Polsce (trener Bogdan Ziemiański) i w 3 wyjściach była 1xI, 1xII. Sprzedany na aukcji koni w treningu (Polish Prestige) w 2002 roku za 75.000 złotych wyjechał do Czech. W treningu Františka Holčaka biegał 3-8 letnim w Czechach, na Słowacji i w Austrii 50 razy. Wygrał 34 wyścigi, w tym trzykrotnie Central European Breeders’ Cup Sprint oraz Austria Preis. Suma jego wygranych w przeliczeniu na czeskie korony przekroczyła 5.450.000. W Bratysławie ustanowił Scyris trzy rekordy toru na 1000 m, 1200 m i 2200 m. W Czechach był wybierany Koniem Roku, a po karierze zajął boks czołowego. Uzyskał również licencję w niemieckich związkach: oldenburskim, westfalskim i reńskim.
SCYRIS xx O In Camera – Scytia / Euro star 2000 POL hod. SK Widzów

7. GRUPA KONI HODOWLANYCH – Konie polskiej hodowli zasłużone dla hodowli europejskiej lub światowej

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • Ogier zasłużony dla hodowli koni sportowych. Reproduktor stulecia. Założyciel najwybitniejszej linii hodowlanej koni sportowych w Niemczech. Świat zawdzięcza mu współczesne konie sportowe. Dziadek słynnego Ramiro Z a przez niego pradziadek Ratiny Z.
RAMZES xo O Rittersporn xx – Jordi / Shagya 532 XXXVII 1937 POL hod. hrab. Hanna Plater Zyberk, Wojcieszków
2
  • Jego rodzicami są wschodniopruski Traum pochodzący z rodu trakeńskiego Pilgera i trakeńskiej Poprawki wywodzącej się z rodu ogiera Dumpfross znakomitego reproduktora dla rasy trakeńsko- wschodniopruskiej. Babka Poprada ze strony matki klacz Polana pochodzi z cennej rodziny klaczy Lorelei urodzonej w 1910 roku. W 1966 roku Poprad rozpoczyna pod Piotrem Wawryniukiem swoją wielką karierę sportową ze startami na dwóch olimpiadach, zdobywa medal w Mistrzostwach Polski, uczestniczy w wielu konkursach na hipodromach Europy. Jego udziałem były liczne Puchary Narodów w których wystąpił aż 18-krotnie najwięcej w powojennej historii. Wkrótce na podbój hipodromów ruszają jego synowie Arion, Czaprak i Lampart. W latach 1985 i 1986 Poprad zajmuje I miejsce jako ojciec koni sportowych. Poza wybitnymi synami pozostawił Poprad liczną stawkę doskonałych klaczy matek wśród których były cenne matki koni sportowych.
  • Hodowli SK Liski, uczestnik IO Meksyk’68, IO Monachium’72, I miejsce w pucharze narodów Olsztyn’71, Mistrz Polski Seniorów w skokach 1971 Warszawa, a rok wcześniej wicemistrz Olsztyn. Jeździł go Piotr Wawryniuk. Wywarł trwałe piętno na hodowli konia wielkopolskiego i trakeńskiego w Polsce. Przez wiele lat czołowy ogier w macierzystej stadninie. Zostawił po sobie wiele znakomitego potomstwa takiego jak: Aspirant, Kutyna, Abbazja, Czaprak, Arion, Doryda. Pochodzi z linii trakeńskiego ogiera Pilger i rodziny klaczy Lore.
  • Zafascynowani jego karierą hodowlaną Amerykanie kupili go w wieku 20 lat. Podczas ceremonii powitania na amerykańskim lotnisku widniał napis w języku polskim „Ameryka wita Poprada”. – p.Antoni Pacyński
  • Jedyny złoty medalista ME w WKKW! Dosiadany przez Mariana Babireckiego, 5 medali mistrzostw Polski seniorów, w tym 3 złote! Do tego 8 miejsce na IO Rzym’60 wkkw. Hodowli SK Liski, po ogierze Polarstern od siwej Venus. Wspaniały profesor, który nie dawał sobą pomiatać podczas jazdy.
POPRAD x wlkp. O Traum x wschpr. – Poprawka x 1961 POL SK Liski

8. GRUPA KONI HODOWLANYCH – Konie zasłużone dla hodowli w pozostałych Księgach Stadnych ras krajowych

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • Reprezentant linii og. Goraj, którą de facto przedłużył, pozostawiając po sobie dobrych synów, z których og. Tok z klaczą Nalewka, dał znakomitego ogiera Nalewajko, który krył w rezerwacie popielniańskim, a następnie w grupie stajennej w Popielnie. Obecnie jest to jedna z najliczniej reprezentowanych linii męskich, a „krew” ogiera Gordyj, dzięki ogierowi Nalewajko, rozprzestrzeniła się w największym stopniu w populacji koników polskich.
GORDYJ kn O Goraj – Grażyna 1943 POL Białowieża
2
  • Czynny w hodowli 60 lat i jest reprezentowany przez 6 pokoleń. Duża siła genetyczna pozwala Atlantykowi na dalsze przedłużanie jego wartości hodowlanej. Wśród sześciu pokoleń linii ogiera Atlantyk znajduje się wiele cennych hodowlanych klaczy i ogierów do najcenniejszych reproduktorów rodu Atlantyka należą : Atlas po Atlantyk, Arkan po Atlas, Armand po Arkan, Marino po Armand, Galamer po Marino.
ATLANTYK z/sztum O Amant duński belg – Brudna sztum. 1955 POL SO w Kwidzynie i Braniewie / hod. Państwowa Ferma Koni, Sztumska Wieś woj. pomorskie
3
  • Był synem wybitnego ogiera 2807 Gustaw i klaczy 4835 Tyrrena ex Tancerka po NN. Zbonitowano go na 82 punkty, jego wymiary wynosiły: 155 – 200 – 24 cm.
  • Tyrański obok Bezpiecznego, Elorycznego, Elornego i Generalskiego oraz Gespura to najcenniejsze konie nie licząc dużej ilości klaczy matek jakie pozostawił po sobie Gustaw. Ogiery te walnie przyczyniły się do wyrównania pogłowia koni sokólskich pod względem typu, a także znacząco wpłynęły na jakość spodu – zwłaszcza przedniej nogi.
TYRAŃSKI z/sok O Gustaw ex Steyer – Tyrrena ex Tancerka / NN 1955 POL SK Kobylin / PSO Kętrzyn
4
  • Do hodowli dała 20 klaczy i 15 ogierów o dużym znaczeniu hodowlanym. Największymi osiągnięciami rodziny klaczy Lepluga są cenne zwycięstwa w ogólnokrajowych wystawach i czempionatach hodowlanych. W 1993 roku czempionką na Krajowej Wystawie Hodowlanej w Warszawie została LOKATA ur 1981 /Brokat – Lola/. W 2001 roku podczas I czempionatu Koni Zimnokrwistych w Kętrzynie I miejsce wśród klaczy 6 letnich i starszych zajęła LOTA ur 1993r /Bukiet – Lotnia/. W 2002 roku na II Czempionacie Koni Zimnokrwistych w Kętrzynie ogier LOTRAM /Bertram – Lota/ uzyskał tytuł Czempiona Ogierów Jednorocznych. W 2002 roku na XVII Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Poznaniu I miejsce wśród klaczy zimnokrwistych zdobyła LOARA córka znakomitego Ruma i klaczy Lotnia ur 1995 roku, a w 2003 r powtórzyła sukces na Regionalnej Wystawie klaczy w Kętrzynie. Z kolei klacz LAMA /Gourmet – Lota/ zdobyła Viceczempionat klaczy rocznych podczas Ogólnokrajowego Młodzieżowego Czempionatu w Kętrzynie w 2004 roku.
LEPLUGA z/sztum K Lewkonia sztum. – Samson belg. / Lola sztum. NN 1959 POL SK Nowe Jankowice
5
  • 28 lipca 1965 roku został zakwalifikowany do kategorii I. Na pierwszy punkt trafił w roku 1964 do miejscowości Szczuki, a ostatnim przystankiem w jego karierze hodowlanej były Krynki w 1981 roku. O jego ogromnej popularności świadczy fakt, że przez 17 lat użytkowania w hodowli pokrył 1355 klaczy.
ARMATOR z/sok O Aiglon – Zorza / NN 1961 POL Pan Jan Wirkowski zam. Olsza, gm. Dąbrowa Białostocka, pow. sokólski
6
  • Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli linii og. Wicek. Jako ogier tabunowy od 1965 roku przebywał w rezerwacie popielniańskim do chwili padnięcia, tj. do roku 1985. Pozostawił po sobie 12 synów wpisanych do księgi koników polskich, z których najwybitniejszymi były: og. Odmęt, ur. 1967 r. od klaczy Oda, kryjący w SK Racot i og. Liściak, ur. 1969 r. od klaczy Leszczyna, który przez 18 lat do 23 roku życia kierował tabunem w rezerwacie w Popielnie.
HAJDAMAKA kn O Kamień – Hańczora / Gordyj 1963 POL SK Popielno
7
  • Był w doskonałym typie konia sztumskiego o suchej tkance poprawnych kończynach, pokrój jego wraz z ruchem był oceniony bardzo wysoko na 85 punktów, w hodowli koni sztumskich czynny był przez 9 sezonów pokrył 829 klaczy dał 33 synów i 7 wnuków z których 11 odznaczonych medalami Ministerstwa Rolnictwa na Wystawach Hodowlanych.
JORDANEK z/sztum O Jean de Blanchampagne fr.ard. – Certa / Cyprjan 1963 POL  
8
  • 25 sztuk potomstwa, ostatnie w wieku 27 lat. Z urodzonego potomstwa 11 klaczy i 4 ogiery wpisane zostały do księgi koników polskich. Jej znakomitą karierę w rezerwacie w Popielnie kontynuowała z powodzeniem córka Trawa, ur. 1969 r. po Nalewajko, która urodziła 23 źrebaki 18 wpisano do księgi i także dożyła 33 lat, a następnie wnuczka Turówka, ur. 1987 po Liściak, która nadal żyje w rezerwacie.
TARKA kn K Oszczep – Tarnina / Bajko 1963 POL Rezerwat popieliński
9
  • W latach 1980-2003 czołowy ogier w SO Klikowa, SK Siary i SK Gładyszów. Najsławniejszy i najbardziej rozpoznawalny koń huculski w Polsce, charakterystyczny ze względu na swą urokliwa srokata maść. Wielokrotny złoty medalista Krajowej Wystawy Zwierząt Hodowlanych i czempion wystaw krajowych i regionalnych. Zasłużony dla hodowli reproduktor, ojciec niemal 200 sztuk potomstwa, w tym 82 klaczy oraz 26 ogierów hodowlanych wpisanych do ksiąg stadnych, m.in. Szafir, Semen, Fason, Nasir, Jasmon, Fant oraz Lubas i Agat, sławiące rasę poza granicami Polski. Jego imię można znaleźć w rodowodach ponad 50% koni tej rasy. Ogier o przyjaznym usposobieniu i zrównoważonym charakterze, niezwykle wszechstronny w użytkowaniu wierzchowe, zaprzęgowe, woltyżerka, prace polowe, które to cechy przekazywał na potomstwo.
JAŚMIN hc O Zefir – Dziewanna / Hroby V-22 1976 POL SK Siary
10
  • Matka 14 źrebiąt, w tym 4 ogierów i 7 klaczy wpisanych do ksiąg stadnych, z których najbardziej znaczące w hodowli to ogier Wabigon po Ocel i klacze: doskonała Westa po Rewir i multiczempionka Wiosna po Rewir . Ostatnie źrebię urodziła w wieku 23 lat później już nie kryta . Złota medalistka II Krajowej Wystawy Zwierząt Hodowlanych w Warszawie. Klacz bardzo urodziwa, pięknie umaszczona i świetna użytkowo – zarówno pod siodłem, jak i w zaprzęgu. W 1995 r. uczestniczyła w pokazach konnych podczas Mistrzostw Świata w Powożeniu Zaprzęgami Parokonnymi Poznań-Wola . W 2001 r. podczas Dni Huculskich, jako prowadząca zaprzęg, wzięła udział w biciu rekordu w liczbie koni w zaprzężonych do jednego pojazdu 32 konie . Razem z półbratem, ogierem Jaśmin, przyczyniła się do popularyzacji koni huculskich i rozpoczęcia boomu na tę rasę.
JAGÓDKA hc K Gurgul  Zefir – Zagadka / Cukor-Gurgul 5 1977 POL SK Siary / SKH „Gładyszów” Sp. z o.o.
11
  • Reprezentantka linii kl. Traszka, jedna z najwybitniejszych klaczy hodowli zwierzynieckiej, która w rezerwacie dożyła 33 lat. Rodziła nieprzerwanie od 1986 do 2009 roku, urodziwszy w sumie 24 sztuk potomstwa. Pozostawiła po sobie wiele bardzo dobrych klaczy i ogierów, z których w RPN Zwierzyniec do hodowli zakwalifikowano 5 ogierów i 6 klaczy. Jednym z najwybitniejszych jej synów był og. Trzmiel, ur. 1987 r. po Moloch, który krył zarówno w grupie rezerwatowej, jak i stajennej w Zwierzyńcu, a karierę zakończył w rezerwacie PAN Popielno, gdzie padł w wieku 25 lat.
TRZMIELINA kn K Mohacz – Tuba / Luzak 1983 POL Roztoczański Park Narodowy
12
  • Klacz Geografia w swojej karierze hodowlanej urodziła 16 źrebiąt w tym 15 hodowlanych, 4 uznane ogiery i 11 licencjonowanych klaczy. W hodowli reprezentowana jest przez cztery pokolenia.
GEOGRAFIA z/sztum K Goliat – Malwina / Midar 1989 POL Rojewski Rafał, Sadłuki / hod. Majewski Klemens, Kołoząb pow. sztumski
13
  • Założyciel rodu w hodowli koni sztumskich. Pięć sezonów zajmował boks czołowego reproduktora w macierzystej stadninie. Obecnie wpływa na hodowlę koni zimnokrwistych w województwie pomorskim przez 8 wnuków i 4 synów,z których największą rolę w hodowli koni sztumskich odgrywa ogier ILION – sztum. kaszt. ur.1996 r. /od Ironia po Bukiet/ hod. SK Nowe Jankowice własności SO Starogard Gdański z czwórką doskonałych synów z średnią bonitacją 83 punkty.Synami tymi są: ATOS /od Arica po Bistor/, HARY /od Hera po Bistor/, TALENT /od Terma po Telex/ i MILANO /od Milusia po Miły/. Wszystkie 4 ogiery mają prawo stanowić klacze objęte ochronnym programem zasobów genetycznych koni w typie sztumskim. Ogier Rum swoimi sukcesami hodowlanymi zasługuje na miano ogiera stulecia w hodowli koni zimnokrwistych.
RUM z/sztum   Tombeur de Lagrange – Reda / Bedo reń-niem.zimn 1991 POL SO Kętrzyn / SK Nowe Jankowice
14
  • Pierwsze dwa źrebaki dała po ogierze Wabigon w latach 1995-1996, a następnie nieprzerwanie od 1996 była w stadzie Jasmona rodząc łącznie aż 16 źrebiąt – ostatnie w 2016 roku w wieku 26 lat! Przez wszystkie te lata, będąc czynną w hodowli, służyła jako koń wierzchowy dla potrzeb letnich obozów jeździeckich i rajdów konnych po Bieszczadach, co świadczy o jej zdrowotności, długowieczności i wszechstronnym użytkowaniu .
POLANKA hc K Ousor Wakat – Parta / Elf 1991 POL Polana w hodowli Stanisława Myślińskiego
15
  • W szczytowym sezonie 2000 r. pokrył 62 klacze. Brał on także udział w pokazach i wystawach hodowlanych: w 1999 roku zdobywa I lokatę na Okręgowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Szepietowie, a w 2000 roku zostaje czempionem na Krajowej Wystawie Zwierząt Hodowlanych w Warszawie.
RULONEK z/sok O Rolltan – Ansa / Amis 1991 POL Jerzy Zajkowski z Kopciówki, pow. sokólski
16
  • W latach 2000-2017 ogier czołowy w rodzimej stadninie. Ojciec ponad 130 sztuk potomstwa, w tym 43 klaczy i 13 ogierów wpisanych do ksiąg stadnych, w tym: Wermut, Oktawian-O, Olgierd-O, Orzeł-O. Czempion międzynarodowy ze Stadl-Paura Austria, 2009, wielokrotny zwycięzca wystaw ogólnopolskich i regionalnych, zarówno w klasach hodowlanych, jak i użytkowych. Ogier z najwyższą kategorią ELITA, o charakterystycznej urodzie konia prymitywnego, męskim wyrazie, dobrym charakterze i pożądanych cechach użytkowych.
LOTNIK hc O Ousor  Ousor VIII-50 – Lotna / Hawrań 1998 POL ZDIZ PIB Odrzechowa

9. POZOSTAŁE NOMINACJE:

Lp. Osiągnięcie Nazwa konia Rasa Płeć Rodowód Ur. Kraj Właściciel / Hodowca
1
  • Reprezentując LZS Liski zdobyła 5 medali MPS-B pod Stefanem Grodzickim. Para ta wystartowała również na IO w Monachium’72 w konkurencji skoki. Po zakończonej karierze sportowej Biszka została matką stadną w SK Liski.
BISZKA xx K Aquino II – Bufforta 1959 POL SK Golejewko
2
  • Nominacja Agencji Jeździeckiej A.A. BOBER / BoberTeam
  • Wymieniony jako udane, sportowe potomstwo ogiera EROTYK
CZUBCZYK xx W Erotyk – Czeczma / Deer Leap 1975 POL SK Kozienice
3
  • 2014 – ME Dzieci Juniorów i Młodzieży w zaprzęgach jednokonnych – brązowy medal drużynowo – Książ POL, Weronika Bogacz KJ Start Soborzyce
  • 2014 – ME Dzieci Juniorów i Młodzieży w zaprzęgach jednokonnych – brązowy medal ind. kat. dzieci Książ POL, Weronika Bogacz KJ Start Soborzyce
BOHUN kuc   Gniewko – Blanka hc / Sonet hc 2008 POL hod. Józef Moździeń
4
  • 2014 – ME Dzieci Juniorów i Młodzieży w zaprzęgach jednokonnych – brązowy medal drużynowo – Książ POL, Szymon Gielec bez przynależności klubowej
INDYGO kuc   Irytek – Ice-Road’s Emily / Llanweneth Don 2006 POL hod. Liliana Gajdzińska

 

Reklama

Monitoring stajni
Smarthorse