Kuce felińskie w zawodach ogólnopolskich w skokach przez przeszkody w latach 1996-2002

Elżbieta Wnuk, Ryszard Kolstrung

Kuce felińskie to populacja rasowa wyhodowana przez zespół pod kierunkiem profesora Ewalda Sasimowskiego w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Felinie – stąd pochodzi ich nazwa. Początkowo ich hodowla opierała się na kojarzeniu klaczy arabskich, koników polskich, koników biłgorajskich oraz kuców różnych ras z ogierami walijskimi, a otrzymane z tych kojarzeń potomstwo to pierwsze kuce felińskie. Później, ze względu na ciekawe maści – srokatą i tarantowatą, użyto do hodowli również ogiery huculskie, pochodne szetlanda oraz mniejsze ogiery małopolskie.

Od połowy lat 80. przez kilkanaście lat Akademia Rolnicza w Lublinie rozpowszechniała kuce felińskie wśród hodowców prywatnych poprzez system dzierżaw. Obecnie występują one na terenie całej Polski, najliczniej oczywiście w okolicach Lublina. Populacja liczy ok. 800 osobników.

Hodowlane (licencjonowane) kuce felińskie zostały wpisane do Rejestru Kuców i Koni Małych (PZHK 2002) w specjalnie dla nich utworzonym dziale III i zgłoszone do Polskiej Księgi Kuców.

Kuce felińskie to konie o dosyć szlachetnej i proporcjonalnej budowie, wykazujące wielką różnorodność maści. Pogłowie jest jeszcze niezbyt wyrównane w typie ze względu na krótki okres hodowli i znaczne zróżnicowanie pokrojowe ras wyjściowych. Preferowana wysokość w kłębie wynosi 125-134 cm, ale zdarzają się osobniki zarówno niższe – 115 cm, jak i wyższe – 140 cm.

Kuce te są bardzo wszechstronne użytkowo. W użytkowaniu wierzchowym sprawdzają się zarówno w rekreacji, hipoterapii, jak i w różnych dyscyplinach sportu jeździeckiego. Są one również doskonałymi końmi do zaprzęgu – do bryczki, lekkich sań, ale też jako konie robocze w gospodarstwach rolniczych i ogrodniczych, w razie potrzeby sprzęgane w zaprzęgi 3- lub 4-konne.

Ogier Gracjan kf-115 (Polaris xo - Gracjanka kf po Szarak wal) pod Martą Smolińską

Sport jeździecki staje się w ostatnich latach bardzo popularny również wśród najmłodszych miłośników koni, w związku z czym wzrasta także zapotrzebowanie na kuce (dla przykładu w latach 2001 i 2002 w zawodach brało udział około 260 kuców). Od początku istnienia zawodów dla kuców w Polsce kuce felińskie stanowią widoczną grupę, zarówno pod względem liczebności, jak i uzyskiwanych wyników.

W roku 1996 w pierwszych ogólnopolskich zawodach dla kuców i małych koni brało udział 41 koni reprezentujących 8 ras, część z tych koni nie miała określonej przynależności rasowej, wystąpiły tu 3 kuce felińskie (7,3%). W roku 2002 na zawodach można było oglądać aż 267 kuców i małych koni, reprezentujących 19 ras (również znaczna część koni nierasowych), kuców felińskich było 25, co stanowiło 9,4%.

Jest to fragment artykułu, aby przeczytać pełny tekst zapraszamy do zakupu kwartalnika „Hodowca i Jeździec” Rok IV nr 4 (11) 2006.
Pismo dostępne jest w Okręgowych / Wojewódzkich Związkach Hodowców Koni, Biurze PZHK, za pośrednictwem prenumeraty oraz w wybranych sklepach jeździeckich.

Reklama

Monitoring stajni
Smarthorse