Andrzej Kopczyk, Jerzy Gawarecki, Wiesław Niewiński
Tak jak w ubiegłych latach w całym kraju odbyły się wystawy – sprzedaże młodych ogierów ras zimnokrwistych pretendujących do wpisania do księgi hodowlanej.
Jeszcze kilka lat temu wszystkie ogiery były wpisywane tylko do jednej księgi stadnej – polskiego konia zimnokrwistego. Obecnie są wpisywane do dwóch ksiąg: księgi polskiego konia zimnokrwistego, w której wyodrębniono polskiego konia zimnokrwistego i dwa typy – konia sokólskiego i sztumskiego (objęte programem ochrony zasobów genetycznych), oraz od 2013 r. do księgi arden polski. Cieszy fakt, że w tych rejonach kraju, w których dominowała hodowla koni ras szlachetnych, Komisja Księgi Stadnej koni rasy polski koń zimnokrwisty coraz częściej ma możliwość oceniać stawki bardzo dobrych ogierów. Hodowcy, kupując dobry materiał hodowlany w tradycyjnych regionach hodowli koni zimnokrwistych – Podlasie, Pomorze, Zachodniopomorskie – hodują coraz lepsze konie.
W artykule opisaliśmy najważniejsze wystawy – sprzedaże ogierów w kraju z krótką charakterystyką najlepszych ogierów.
WOJEWÓDZKI ZWIĄZEK HODOWCÓW KONI W WARSZAWIE zorganizował 2 aukcje – w Józefinie pod Warszawą i w Kozienicach dla hodowców z oddziału w Radomiu. Pod względem liczby prezentowanych koni większa była aukcja w Kozienicach, natomiast w Józefinie konie były bardziej wyrównane i do hodowli nie zakwalifikowano zaledwie 3 spośród 33 zaprezentowanych. Średnia bonitacja całej stawki wyniosła 80,8 pkt, a dziesiątki najlepszych 82,1 pkt. Łącznie była to stawka dużych, kalibrowych, dobrze odchowanych ogierów, kilka okazało się zbyt mocno zapasionych. Widać prawidłowy typ konia zimnokrwistego z dobrymi kłodami, tak istotnymi w tej rasie, połączonymi harmonijnie z typową głową i szyją. Niestety było też sporo ogierów z wadami kończyn, jak szpotawość, szablastość czy lekko sztorcowe pęciny. Pod względem rodowodów część ogierów to mieszańce z belgami, ardenami, perszeronami itp. Należy podkreślić dobre przygotowanie koni do prezentacji.
Czempionem został gniady CENT o wymiarach 165-225-28, oceniony na 83 pkt, syn jankowickiego Wiometa od Centra po Bras. Ogier urodzony na Podlasiu u Wojciecha Święćkowskiego, zaprezentowany przez nowego właściciela Andrzeja Mikulaka z Wólki Rakowskiej. I i II wiceczempiona wybrano z dużej liczby 82-punktowych ogierów. I wiceczempionem został jasnokasztanowaty Goner (Hekspert – Liliana po Markus d’Oosthof z.fr.) o wymiarach 164-225-28, urodzony na Mazowszu, a zaprezentowany przez Zbigniewa Włodkowskiego z Ciechanowa. II wiceczempion to kasztanowaty Neptun (Freddy ard.szw. – Newada po Synek z), także hodowli mazowieckiej, o prawie identycznych wymiarach – 165-230-28, wyhodowany i przedstawiony przez Waldemara Karasińskiego z Sobolewa.
Na 54. aukcji wystawie w Kozienicach oddział radomski przedstawił rekordową liczbę 53 ogierów, niespotykaną dotychczas w tym rejonie. Z tej stawki 3 ogiery nie zostały przedstawione do oceny, nie zakwalifikowano do hodowli 6 sztuk, natomiast 44 uzyskały licencję hodowlaną. Zakwalifikowane ogiery mają średnią bonitację 80,9 pkt, dziesiątka najlepszych 82,8 pkt, średnie wymiary tej stawki to 160,7-217,1-27,7. Należy dodać, że była duża grupa 8 ogierów 83- i 84-punktowych, a więc bardzo dobrych, ale było też 8 ogierów zbonitowanych na 79 pkt i co ważniejsze – 6 niezakwalifikowanych, które należało wyselekcjonować wcześniej i nie psuć całości obrazu dobrej stawki na aukcji.
Czempionem wybrano zbonitowanego na 84 pkt gniadego og. JOGUŚ (Sir z – Jaskierka po Wiert z)urodzonego u Andrzeja Fliszkiewicza, zaprezentowanego przez Jacka Hernika z Dąbrowy Kozłowskiej. Joguś, o wymiarach 163-220-28, wyróżnił się doskonałą kłodą, piękną głową i szyją, dobrymi kopytami i ruchem. W rodowodzie po stronie ojca występuje zimnokrwisty niemiecki og. Gourmet oraz konie z SK Nowe Jankowice, po stronie matki w większości jest rodowód sztumski. I i II wiceczempiona wybrano z licznej stawki ogierów 83-punktowych. Jako najlepszego z nich komisja wskazała brudnokasztanowatego Aspiranta (Los z – Askona z po Bosfor z) o wymiarach 167-230-28, hod. Stanisława Ogrodzińskiego z Woli Magnuszewskiej. II wiceczempionem został sztumski Polimer (Talon – Poli po Mestwin), urodzony w woj. warmińsko-mazurskim, wówczas wł. Grzegorza Kacperczyka z miejscowości Bartodzieje. Wymiary ogiera to: 162-225-29.
Omawiając aukcję w oddziale radomskim, należy podkreślić dobrą organizację, atmosferę oraz dużą liczbę nagród pozyskanych przez pracowników związku, a wręczonych wszystkim uczestnikom imprezy.
NA TERENIE STADA I STADNINY KONI BIAŁKA 25 września Lubelski Związek Hodowców Koni zorganizował wystawę – sprzedaż ogierów. Do kwalifikacji przedstawiono 26 ogierów, które uzyskały średnią bonitację 80,7 pkt, średnia dziesiątki najlepszych ogierów – 82,3 pkt, średnie wymiary całej stawki – 161,8-220-27,2. Ocenę ogierów przeprowadziła komisja w składzie: Wiesław Niewiński – przewodniczący, Andrzej Kopczyk i Jacek Hebda.
Ogiery kwalifikowane były w czterech grupach: polski koń zimnokrwisty (z), zimnokrwiste w typie sokólskim (z/sok.) i sztumskim (z/sztum.) oraz importy. Do programów ochrony zasobów genetycznych uznano 4 ogiery sokólskie i 2 ogiery sztumskie, 19 ogierów pkz i 1 ogiera importowanego rasy perszerońskiej wpisano do księgi z prawem krycia w rasie polski koń zimnokrwisty. Czempionem wystawy został og. HERKULES z (Inburg – Hellada po Major), nr kat. 16, wyhodowany na Mazowszu przez Wiesława Hakowskiego, właścicielem i wystawcą jest Artur Grochowski z Dratowa, woj. lubelskie. Został zbonitowany na 85 pkt, na które w pełni zasłużył, wymiary 165-226-28,5. Ogier w modelowym typie nowoczesnego konia zimnokrwistego (15 pkt), o ładnej głowie osadzonej na szerokiej, umięśnionej szyi (5 pkt) harmonijnie połączonej z kłodą, głęboka i prawidłowa kłoda o dobrej przedniej partii, o dobrej górnej linii zakończonej dobrą partią zadu na prawidłowych kończynach i o niezłym ruchu szczególnie w kłusie. Tytuł wiceczempiona przypadł og. Buser z (Saler – Busa po Hokus), nr kat. 7, hod. SK Nowe Jankowice, o wymiarach 166-228-30, oceniony na 83 pkt. Duży kościsty ogier w bardzo dobrym typie rasowym i płciowym (15 pkt), ładna głowa z szyją, prawidłowa i głęboka kłoda, na dobrej przedniej nodze, dobry posuwisty i wydajny ruch w stępie, jego słabszą stroną jest mało precyzyjna budowa tylnych kończyn. Na pochwałę zasługują pracownicy związku za bardzo dobrze i sprawnie przeprowadzoną wystawę ogierów, a także wystawcy za ich przygotowanie do prezentacji przed komisją oceny.
OŚRODEK JEŹDZIECKI W BORKOWIE k. DALESZYC został wybrany przez OZHK w Kielcach na kwalifikację ogierów ras zimnokrwistych hodowców i wystawców z woj. świętokrzyskiego, która odbyła się 27 września. Do oceny przedstawiono 31 ogierów, zakwalifikowano do hodowli 25 – średnia bonitacja 80,3 pkt, średnia 10 najlepszych 81,6 pkt, średnie wymiary ocenianej stawki 161,9-216,4-27,4. Do programów ochrony zasobów genetycznych uznano 4 ogiery w typie sztumskim. Czempionem wystawy został og. BOSTON z/sztum. (Sułtan z/sztum. – Bolatra z po Lotram z), nr kat. 7, wymiary 166-223-29, oceniony na 83 pkt, wyhodowany na Pomorzu przez Jana Domarosa z Maszewka. Ogier w bardzo dobrym typie sztumskim(15 pkt), urodziwy, z ładną głową i szyją (5 pkt), o dobrej głębokiej kłodzie, dobrych kończynach, z dobrym ruchem w kłusie, słabszą stroną są zawężone kopyta. Właścicielem i wystawcą jest Józef Rychta z Niemienic, woj. świętokrzyskie. Wiceczempionem został og. Gracjan (Baster z – Gęstwina z po Boletto ard.szw.), nr kat. 22, hod. Roberta Kawulaka z Markus, woj. warmińsko-mazurskie. Oceniony na 82 pkt, wymiary 163-223-29,5, w bardzo dobrym typie rasowym (15 pkt), z bardzo ładną głową z szyją (5 pkt), dobrą prawidłową, głęboką kłodą o dobrej górnej linii, dobrym ruchu kłusie, jego słabszą stroną jest niedokładność budowy tylnych kończyn. Zdaniem komisji stawka zaprezentowanych ogierów była gorsza niż w roku ubiegłym. Wystawa została dobrze zorganizowana i przeprowadzona.
NA AUKCJI W ZABAJCE NA PODKARPACIU zgromadzono łącznie 25 ogierów, z czego 6 z terenu Małopolskiego Związku w Krakowie i 19 z OZHK w Rzeszowie. Ogólnie biorąc, stawka w tym roku nie była najlepsza ze względu na 6 ogierów niezakwalifikowanych i 7, które uzyskały minimalne 79 pkt – łącznie to ponad 50% całej stawki. Średnia bonitacja ogierów wyniosła 80,8 pkt, dziesiątki najlepszych – 82,2 pkt, średnie wymiary to 161-213,6-27,6. Do oceny przedstawiono także 4 ogiery importowane: 3 perszerony i 1 ardena szwedzkiego. Poza jednym perszeronem pozostałe nie zostały zakwalifikowane do hodowli. Jedną z przyczyn był ich młody wiek – te rasy znacznie później dojrzewają, w wieku niecałych 2,5 roku nie mogły zaprezentować się dobrze.
Czempionem aukcji z bonitacją 84 pkt został ciemnogniady BRENDON urodzony w woj. warmińsko-mazurskim, zakupiony przez Andrzeja Pelca z Czarnej. To syn ardena francuskiego Rubis 144 od Brendy z.belg. po Biko van Groenenberg, o wymiarach 168-222-30. Z kolejnych trzech ogierów o bonitacji 83 pkt należało wybrać I i II wiceczempiona, jednak właściciel dwóch ogierów – Iweta i Baltica – nie doprowadził ich przed komisję, stąd I wiceczempionem został urodzony na Pomorzu og. Armagedon o rodowodzie ardeńskim (Bissmarck – Akvelina po Akke) i wymiarach 159-208-29, wł. Marcina Biśty z Rzeszowa. II wiceczempion to 82-punktowy og. Genek (Cesar du Point du Jour z.belg. – Gita z po Breton z), o wymiarach 167-217-29, również wł. Andrzeja Pelca.
Od lat aukcja w Zabajce ma swój specyficzny koloryt, gromadzi bardzo dużo publiczności oraz handlujących sprzętem i akcesoriami końskimi – tworzy się swoisty jarmark. Należy podkreślić bardzo uroczystą oprawę wręczania nagród i pucharów dla hodowców najlepszych ogierów oraz złotych i srebrnych odznak PZHK dla zasłużonych hodowców.
58. WYSTAWA – SPRZEDAŻ ogierów rasy polski koń zimnokrwisty i ogierów w typie sokólskim pochodzących z woj. podlaskiego odbyła się 7 października w Janowie na terenie Zespołu Szkół Rolniczych.
Do kwalifikacji przedstawiono 53 młode ogiery rocznika 2014, spośród których licencje hodowlaną otrzymały 52, o średniej bonitacji 80,9 pkt i średnich wymiarach 161,4-214,7-26,9. Konie zaprezentowano w dwóch grupach: ogiery rasy polski koń zimnokrwisty i ogiery w typie sokólskim spełniające warunki programu zachowawczego zasobów genetycznych w hodowli koni sokólskich. Do hodowli zakwalifikowano 33 ogiery zimnokrwiste o średniej bonitacji 80,8 pkt i średnich wymiarach 162-212,6-27,4.
Czempionem tej grupy został urodzony 10.03.2012 r. kasztanowaty og. WIREK z (Folder – Watana po Rewir), hod. Krzysztofa Turolskiego z woj. warmińsko-mazurskiego, wł. Marcina Szarejki z woj. podlaskiego. Ojciec jest synem szwedzkiego ardena Jeneralen, a ojciec matki to syn cennego w hodowli szwedzkiego ardena Rolltan. Babka ze strony matki kl. Willa jest córką og. Selen, syna francuskiego ardena Tombeur de Lagrange. Analiza jego rodowodu wykazuje duże zaawansowanie w krew ardeńską. Wirek został zbonitowany na 84 pkt, przedstawia bardzo dobry typ rasowy z doskonałą budową głowy i szyi i prezentuje bardzo dobry ruch w kłusie, oceniony na 9 pkt. Mimo dość wczesnej daty urodzenia robi jeszcze dość źrebięce wrażenie. Stawka 19 ogierów w typie sokólskim o średnich wymiarach 160,5-218,3-26 i średniej bonitacji 81,1 pkt została prawidłowo wybrana w wyniku preselekcji i robiła duże wrażenie – zwracała uwagę swoim typem rasowym i prawie doskonałą budową głowy z szyją, dając odczucie dużej urody.
Czempionem ogierów sokólskich wybrano kasztanowatego og. URAL (Pazmus z/sok. – Umowna z/sok. po Atlas z), urodzonego 10.06.2012, hod. i wł. Stanisława Krahela z Miedzianowa, woj. podlaskie. Ogier Ural o wymiarach 156-215-26,5 został zbonitowany na 84 pkt, jego mocne strony to doskonały typ – 15 pkt, wzorcowa głowa z szyją – 5 pkt oraz bardzo dobry ruch w kłusie – 8 pkt. W ocenie komisji stawka 52 ogierów zakwalifikowanych do hodowli przedstawiała bardzo dobry typ rasowy z bardzo dobrą budową głowy z szyją, a u ogierów typu sokólskiego bardzo często bliski ocenie doskonałej. Posiadały dobrą kłodę i ogólnie robiły dobre wrażenie, zadowalająco przedstawiały jakość kopyt oraz ruch w stępie i kłusie. Słabą stroną tej stawki ogierów jest precyzja budowy kończyn, szczególnie tylnych.
WYSTAWA – SPRZEDAŻ OGIERÓW RAS ZIMNOKRWISTYCH W SO KĘTRZYN odbyła się 10 października. Oceniano 4 grupy koni ras zimnokrwistych: polski koń zimnokrwisty, polski koń zimnokrwisty w typie sokólskim i w typie sztumskim oraz ogiery ardeńskie, kwalifikowane do wpisu do księgi ardena polskiego, która na podstawie umowy zawartej przez PZHK z francuskim Związkiem Hodowców Koni Rasy Ardeńskiej (UECRA) jest prowadzona w Polsce od 2013 r. Międzynarodowa komisja w składzie: Marc Bardin, Jacques Leplomb – przedstawiciele francuskiej księgi ardeńskiej, Wiesław Niewiński – przewodniczący Księgi Stadnej Rasy Polski Koń Zimnokrwisty, Jerzy Gawarecki oraz Andrzej Kopczyk – członkowie Komisji Księgi Stadnej PKZ, dokonała wspólnej oceny ogierów ardeńskich. Ogiery oceniano punktacją ardeńską oraz oceną bonitacyjną dla koni zimnokrwistych. Konie uznane do krycia w rasie arden polski mogą być następnie wpisane do krycia w rasie polski koń zimnokrwisty.
Do oceny stanęło 12 ogierów rasy ardeńskiej, w tej grupie zaprezentowano ardeny francuskie, szwedzkie oraz ardeny polskie (konie urodzone w kraju). Tytuł czempiona zdobył og. GALIUS (Pacha de Lagrange ard.fr. – Galekta z po Lotus du Dol ard.fr.), nr kat. 34, urodzony 30.06.2012, o wymiarach 163-220-28,0, oceniony w skali francuskiej na 36 pkt, w polskiej ocenie uzyskał 84 pkt. Ogier w bardzo dobrym typie ardena polskiego, o dużej urodzie, którą odziedziczył po ojcu, dobry tkankowo, ładna głowa z szyją ocenioną na 5 pkt, dobra głęboka kłoda o bardzo dobrej partii przedniej i zadu, z długą, lekką, miękką górną linią – oceniona na 13 pkt, kłoda osadzona na bardzo dobrym fundamencie, suche kończyny o dobrej tkance i dobrych kopytach, elastyczny naturalny i wydajny ruch w stępie i kłusie oceniony na 16 pkt. Ogiera wyhodował Roman Szultka, właściciel Stadniny Koni w Dolinie Brdy – Konarzynki, woj. pomorskie. Nie jest to pierwszy sukces tego ogiera, latem w czempionacie młodzieżowym w Kętrzynie uzyskał tytuł czempiona ogierów 2-letnich. Tytuł wiceczempiona w grupie ogierów ardeńskich przypadł og. Sydon (Mars de la Croix ard.fr. – Sidonie Terre Massin ard.fr. po Jasmin de la Croix ard.fr.), nr kat. 28, o wymiarach 160-215-30, w bardzo dobrym typie ardeńskim, wyhodowanemu w Stadninie Koni w Zajączkach przez Waldemara Sekścińskiego. Oceniony wysoko – w skali ardeńskiej 35,5 pkt, w ocenie polskiej 83 pkt. Ładna ardeńska głowa z szyją, dobra, prosta, dobrze związana kłoda, dobra przednia noga oraz kopyta, słabszą stroną jest lekka szablastość tylnych kończyn, bardzo dobry wydajny ruch w stępie i kłusie oceniony na 16 pkt.
Po zakończeniu pracy komisji międzynarodowej członkowie komisji księgi, do których dołączył Michał Masłowski, rozpoczęli ocenę koni w grupie polski koń zimnokrwisty w typie sokólskim i sztumskim. Oceniono 5 ogierów sztumskich oraz 1 sokólskiego. Czempionem ogierów sztumskich został SAM (Joker z/sztum. – Smerfetka z/sztum. po Honor I z), nr kat. 3, hod. i wł. Romana Kulmaczewskiego, o wymiarach 160-228-27, który uzyskał 81 pkt. Ogier w dobrym typie sztumskim, o ładnej głowie z szyją, niezłej kłodzie, z dobrym ruchem, wydajnym i posuwistym w stępie, nieco gorszy w kłusie, na słabszej lekko szpotawej przedniej nodze, został zakwalifikowany do krycia klaczy w programie ochrony zasobów genetycznych.
W stawce ogierów rasy polski koń zimnokrwisty do oceny stanęło 16 koni. Czempionem został og. ARAMIS (Esben z.belg. – Abelita z po Boletto ard.szw.), nr kat. 15, hod. Waldemara Sekścińskiego z SK Zajączki, o wymiarach 162-215-29,5, zbonitowany na 83 pkt. Ogier w nowoczesnym typie polskiego konia zimnokrwistego, o ładnej samczej głowie osadzonej na szerokiej, umięśnionej szyi harmonijnie związanej z kłodą, dobrze ruszający się w stępie i kłusie, słabszą stroną jest nieprecyzyjna budowa przednich kończyn. Wiceczempionem został og. Gruzin (Lewar z/sok. – Greta z po Belizar), nr kat. 19, wyhodowany i przedstawiony przez Jana Boruckiego z Franknowa, duży, kalibrowy, o wymiarach 169-215-29, oceniony na 83 pkt, w dobrym typie rasowym, o dobrej kłodzie, na prawidłowym spodzie wspartym na dobrych kopytach, dobrym, wydajnym ruchu w kłusie i nieco gorszym stępie.
Kolejną poddaną ocenie była grupa 4 ogierów importowanych, które uzyskały prawo wpisu do księgi PKZ. Stawka ogierów PKZ i PKZ w typie sokólski i sztumskim uzyskała średnią ocenę bonitacyjną 80,9 pkt, średnie wymiary to 163,6-220-28, średnia najlepszych dziesięciu ogierów 81,8 pkt. Trzeba pochwalić organizatorów za dobrze przygotowaną wystawę pod względem organizacyjnym oraz hodowców i wystawców za bardzo dobre przygotowanie ogierów do wystawy pod względem pielęgnacji i prezentacji.
NA TERENIE SO STAROGARD GDAŃSKI 15 października odbyła się 61. wystawa – sprzedaż młodych ogierów zimnokrwistych pochodzących z woj. pomorskiego.
Na dość pokaźną liczbę 71 ogierów przedstawionych do kwalifikacji licencję hodowlaną otrzymało 67 o średniej bonitacji 81,1 pkt i średnich wymiarach 161,4-214,3-27,4. Cztery ogiery nie otrzymały licencji w wyniku znacznych zmian w punktacji bonitacyjnej. Dziesiątka najlepszych zakwalifikowanych uzyskała średnią bonitację 83,5 pkt przy średnich wymiarach 163,4-216,5-28,0. Ogiery były przedstawione w trzech grupach: 1) sztumskie spełniające warunki programu zachowawczego zasobów genetycznych w hodowli koni sztumskich, 2) rasy polski koń zimnokrwisty wyhodowane na podłożu koni sztumskich, 3) importowane – ardeny. Do hodowli zakwalifikowano 40 ogierów sztumskich spełniających warunki objęcia programem zachowawczym – średnia bonitacji 80,8 pkt, średnie wymiary 160,7-213,8-27,0. Z tej grupy do programu uznano 31 ogierów, 9 nie uzyskało możliwości krycia klaczy objętych programem ze względu na wymiary, budowę kończyn, jakość kopyt i ruchu. Uważam, że w przyszłości selekcjonerzy Pomorskiego Związku Hodowców Koni powinni zaostrzyć bonitację dla ogierów typu sztumskiego. Jakość ogierów rasy PKZ jest na tyle dobra, że nie musi być uzupełniana słabymi ogierami typu sztumskiego, których nie można zakwalifikować do Programu Zachowawczego Zasobów Genetycznych w Hodowli Koni Sztumskich.
Czempionem w grupie ogierów sztumskich został og. ENEJ (Greczyn z/sztum. – Elbastra z po Baster z/sztum.), hod. Wiesławy Gadomskiej z pow. kwidzyńskiego, wł. Ryszarda Miklaszewicza z pow. wejherowskiego, o wymiarach 164-215-27,5 i bonitacji 84 pkt. Ogier w doskonałym typie, o bardzo ładnej głowie z szyją i bardzo dobrym ruchu w stępie i kłusie, jego słabą stroną jest budowa przednich kończyn. Do hodowli zakwalifikowano 25 ogierów rasy polski koń zimnokrwisty wyhodowanych na podłożu koni sztumskich. Średnia bonitacja tej grupy wynosi 81,4 pkt, a średnie wymiary to 162,6-215,1-27,9. Czempionem został og. AL BOR (Balgor z – Akacja z po Lotram z), hod. i wł. Witolda Świątka Brzezińskiego z pow. bytowskiego. Ogier o bonitacji 85 pkt, wymiarach 167-215-28,5, przedstawia doskonały typ rasowy z doskonałą głową z szyją, bardzo dobrym ruchem w stępie i kłusie, dobrą budową kończyn i jakością kopyt. Stawka 65 ogierów hodowli krajowej została uzupełniona 2 ogierami z importu rasy ardeńskiej hod. francuskiej i szwedzkiej, o średniej bonitacji 83 pkt i wymiarach 159,5-212,5-27,7. Ogiery pochodzące z woj. pomorskiego od lat cieszą się uznaniem hodowców koni zimnokrwistych z całego kraju, o czym świadczy 48 umów kupna-sprzedaży podpisanych w dniu wystawy – sprzedaży.
KWALIFIKACJA OGIERÓW RASY POLSKI KOŃ ZIMNOKRWISTY w Kujawsko-Pomorskim Związku Hodowców koni odbyła się 16 października, tradycyjnie w gospodarstwie Szarnoś należącym do SK Nowe Jankowice. Komisja oceny – w składzie mgr inż. Wiesław Niewiński, przewodniczący Komisji Księgi Stadnej Polskiego Konia Zimnokrwistego, mgr inż. Jerzy Gawarecki, dyrektor Stada Ogierów w Kętrzynie i mgr inż. Andrzej Kopczyk, dyrektor Pomorskiego Związku Hodowców Koni w Malborku – kwalifikowała do księgi głównej stawkę18 ogierów. Prezentację otworzyło 6 ogierów hodowli prywatnej, w tej grupie wyróżnił się siwy og. Grom (Nikodem z – Garonia z po Pralin ard.szw.), nr kat. 1, wł. Adama Opackiego z Podzamku Golubskiego, hod. Kamila Lempiecho z woj. zachodniopomorskiego, o wymiarach 164-220-28, oceniony na 83 pkt bonitacyjne. Ogier w bardzo dobrym typie i dużej urodzie, z dobrym, elastycznym ruchem, słabszą jego stroną były mało precyzyjne przednie kończyny o miękkich pęcinach. Średnia ocena prezentowanej grupy to 80,6 pkt.
Stadnina Koni Nowe Jankowice przedstawiła 12 rosłych kalibrowych ogierów w bardzo dobrym typie rasowym, profesjonalnie zaprezentowanych przez pracowników SK. Walkę o tytuł czempiona wygrał og. LABEL (Elbadel z.niem. – Likra z po Bramin II z), nr kat. 8, o wymiarach 163-220-28, zbonitowany na 84 pkt, w tym 15 pkt za typ, 5 pkt za głowę z szyją. Bardzo dobry typ nowoczesnego ogiera zimnokrwistego o bardzo ładnej samczej głowie osadzonej na dobrze umięśnionej szyi, łączącej się harmonijnie z dobrze ożebrowaną głęboką kłodą, o dobrej górnej linii i partii zadu, z niezłym ruchem szczególnie w kłusie, kłoda osadzona na dobrym, prawidłowym fundamencie, słabszym punktem był ruch w stępie – dobry, posuwisty, lecz trochę mało wydajny. Wiceczempionem został og. Wiraf (Rafael z – Wita z po Butler z), nr kat. 12. Ogier duży kościsty, dobrze zbudowany, o mocnej, głębokiej, dobrze związanej kłodzie, ładnej głowie z szyją, na dobrym fundamencie oraz z dobrym ruchem w stępie i kłusie (16 pkt), o wymiarach 162-225-29, oceniony na 84 pkt. Grupa nowojankowickich ogierów uzyskała średnią ocenę 82,5 pkt. W trakcie oceny zakwalifikowano 9 ogierów do krycia w programie ochrony zasobów genetycznych polskiego konia zimnokrwistego w typie sztumskim, 3 hodowli prywatnej i 6 z grupy stadninowej. Stawka 18 wystawianych ogierów uzyskała średnią bonitację 81,9 pkt, 10 najlepszych ogierów 83,4 pkt, średnie wymiary grupy to 163,4-223,2-28,3.
Z roku na rok coraz lepszą stawką stają się ogiery hodowli prywatnej, dobrze przygotowane pod względem pielęgnacyjnym i dobrze prezentowaną przed komisją. Wystawa – sprzedaż ogierów w SK Nowe Jankowice jak co roku cieszyła się dużym zainteresowaniem hodowców z całego kraju, którzy licznie przybyli w celu zakupu ogierów oraz porównania własnych dokonań z materiałem hodowlanym SK Nowe Jankowice.
Dwie najmniejsze aukcje zorganizowano w Mikołajowie w OZHK w Łodzi oraz w Gorzowie Wielkopolskim dla hodowców z Pomorza Zachodniego i Wielkopolski.
W MIKOŁAJOWIE z 13 ogierów wpisanych do katalogu oceniono 10, a zakwalifikowano do hodowli 8, ze średnią bonitacją 80 pkt i wymiarami 162,6-218-28,5. Najlepszy był 82-punktowy gniady MAGNAT (Inbrug z – Malorita z po Lotram z) urodzony na Pomorzu, wł. Tomasza Okońskiego z miejscowości Miedze. Z tą samą bonitacją ogólną drugie miejsce zajął importowany ogier belgijski Chris van de Kromhoef (Zeus van Rupelmonde z.belg. – Sandra van de Fleming z.belg.), o wymiarach 160-215-32, zakupiony przez Marka Piestrzeniewicza z Dobrych Nowin. Kwalifikacja przebiegła sprawnie i w dobrej atmosferze.
W GORZOWIE WLKP. przedstawiono komisji 6 ogierów z woj. zachodniopomorskiego i 3 z wielkopolskiego. Do hodowli łącznie zakwalifikowano 7 ze średnią bonitacją 80,1 pkt i wymiarami 163,5-213-27,8. Zwyciężył z 82 pkt jasnokasztanowaty GRAVIS (Wigor z – Gabi z po Bizon z/sztum.) o wymiarach 163-225-28, wł. Dawida Chrzanowskiego z Kołobrzegu. Wiceczempionem został kary Ekran (Jorkas z.sztum – Elza z po Dosyt z) o rodowodzie sztumskim i wymiarach 162-205-27,5, zbonitowany na 81 pkt, wł. Romana Mazurka z Paprotna Nowego.
Ten rok jest rekordowy pod względem liczby ogierów wpisanych do ksiąg. Z jednej strony cieszy zainteresowanie hodowców doprowadzaniem młodych ogierów do ksiąg, co wiąże się z utrzymywaniem dobrego materiału żeńskiego w czasach, gdy opłacalność hodowli jest coraz gorsza, a pogłowie koni innych ras spada w zastraszającym tempie. Z drugiej strony nadprodukcja ogierów prowadzi do coraz mniejszej opłacalności tego działu hodowli. Komisja Księgi Stadnej Polskiego Konia Zimnokrwistego widzi potrzebę zaostrzenia selekcji młodych ogierów w 2015 r., celem doprowadzenia do wpisu do ksiąg tylko najlepszych ogierów.
Na zakończenie podajemy państwu tabelaryczne zestawienie wszystkich aukcji w kraju.