W wielu krajach rozwiniętych pod względem hodowli koni wierzchowych wieloetapowe kwalifikacje ogierów przedstawianych do uznania (a później sama próba) są wydarzeniem wśród hodowców. Tam spotykają się wszyscy, zarówno pracownicy związku jak i hodowcy, oraz ci, którzy chcą wiedzieć co w hodowlanej trawie piszczy. Z ciekawością oglądany jest przychówek młodych ogierów. Wszyscy porównują, dyskutują, czasem nawet się kłócą. Kwalifikacje obejmują wiele elementów, aby z uwagą przeselekcjonować zgłoszony materiał i starać się nie dopuścić do rozrodu osobników słabych. Dlaczego przyszłe ogiery sprawdzane są tak wszechstronnie? Aby ograniczyć do minimum przypadkowość. Kwalifikacje te obejmują nie tylko restrykcyjne badania lekarskie, wnikliwą ocenę rodowodu, ruch luzem i w ręku, ale także wolne skoki, którym poddawane są wszystkie osobniki z predyspozycjami do ujeżdżenia. W tym ostatnim przypadku wiadomo, że nikt nie punktuje możliwości i nie podnosi drążka ostatniej przeszkody do maksimum, ale na pewno ocenia pracę krzyża, jego giętkość czy siłę zadnich kończyn. Nierozerwalnie ze skokami w korytarzu związany jest ruch luzem i jego ocena. Tylko od Komisji i jej oka zależy „wyłapanie” ogiera, który początkowo imponuje, ale tak naprawdę jego ruch spowodowany jest emocjami związanymi bardziej z nowym otoczeniem, miejscem, a nie rzeczywistymi możliwościami.
Polskie ogiery do tej pory kwalifikowano do ZT na podstawie oceny eksterieru oraz prezentacji pod siodłem. Dlatego trudno się dziwić, że niektóre z nich nie najlepiej wypadały na samej próbie, gdzie kilkakrotnie oceniane są skoki luzem i pod jeźdźcem. Aby podnieść wymagania selekcyjne i oszczędzić wydatków właścicielom, od 2006 wprowadzono ocenę wolnych skoków i ruchu luzem podczas kwalifikacji. Poniżej przedstawiamy szczegółowe warunki nowej kwalifikacji.
Zwiększone zostaną także wymagania podczas ich prezentacji pod siodłem. Do tej pory obowiązywała prezentacja tylko w dwóch chodach – stępie i kłusie, obecnie obowiązuje kolejny chód – galop.
Ponadto wszystkie ogiery zostaną zbadane weterynaryjnie pod względem ogólnego stanu zdrowia (w tym sprawdzenie szczepień przeciwko grypie w paszporcie hodowlanym).
Ponadto wszystkie ogiery muszą mieć potwierdzone pochodzenie na podstawie badań markerów genetycznych ogiera i jego rodziców, wykonane przez laboratorium w Poznaniu lub w Chorzelowie.
Wszystkie ogiery zachodnie, które zostaną zakwalifikowane na 100-dniowy trening także muszą posiadać wyniki badań markerów genetycznych ogiera oraz rodziców z laboratorium kraju pochodzenia. Ponadto muszą uzyskać w polskim laboratorium potwierdzenie zgodności markerów genetycznych w celu zidentyfikowania zwierzęcia.
Szczegóły kwalifikacji ogierów małopolskich do ZT 2006
(warunki ogólne kwalifikacji są identyczne dla naboru ogierów innych ras wierzchowych w sierpniu)
Kwalifikacja ogierów rasy małopolskiej na 100-dniowy trening wierzchowy, zakończony próbą dzielności odbędzie się w dniach 28 lutego-1 marca 2006 r. w SO Bogusławice. Wydłużenie czasu kwalifikacji związane jest z wprowadzeniem oceny skoków i ruchu „luzem” jako dodatkowego elementu kwalifikacji.
Właściciele ogierów powinni zgłosić je do Polskiego Związku Hodowców Koni w nieprzekraczalnym terminie do 14 lutego 2006 r. (listownie, faksem lub e-mailem) oraz wpłacić 100 zł na konto Stada Ogierów w Bogusławicach (73 8985 0004 0050 0506 4682 0001) na częściowe pokrycie kosztów kwalifikacji. W przypadku ogierów zakwalifikowanych na 100-dniowy trening kwota ta zostanie zaliczona na poczet kosztów treningu). W zgłoszeniu ogiera do PZHK należy podać nazwę i numer identyfikacyjny ogiera (z paszportu), dane właściciela (imię, nazwisko, adres, numer telefonu kontaktowego) z adnotacją, że jest to zgłoszenie ogiera do ZT.
Zgłoszenie ogiera po tym terminie będzie możliwe po wpłaceniu dodatkowych 100 zł na konto Polskiego Związku Hodowców Koni (44 1060 0076 0000 4010 2017 7912).
W przypadku nie zgłoszenia ogiera do Polskiego Związku Hodowców Koni lub nie wpłacenia 100 zł na konto Stada Ogierów w Bogusławicach ogier nie zostanie dopuszczony do kwalifikacji.
28 lutego wszystkie ogiery muszą zostać dowiezione do miejsca kwalifikacji najpóźniej do godz. 11.00. Pierwszym elementem oceny w tym dniu będzie badanie weterynaryjne ogólnego stanu zdrowia (w tym sprawdzenie szczepień przeciwko grypie w paszporcie hodowlanym). Następnie ogiery muszą zostać zaprezentowane komisji pod siodłem, nie w dwóch jak dotychczas chodach, czyli stępie i kłusie, ale również galopie. Po zaliczeniu tych dwóch prób ogiery zostaną zmierzone (trzy podstawowe pomiary). Drugiego dnia wszystkie ogiery, które zostały zakwalifikowane przez komisję w pierwszym dniu, zostaną poddane ocenie na płycie i w ruchu w ręku na trójkącie (stęp i kłus). Ostatnim elementem kwalifikacji będzie ocena w skoków i ruchu „luzem”.
Termin testu połówkowego: 25.04. 2006
Termin próby dzielności: 8-9.06. 2006
Warunki kwalifikacji
- do kwalifikacji można przedstawić ogiery rocznika 2002 oraz rocznika 2003 urodzone do 31 maja;
- posiadanie paszportu konia z wpisanym szczepieniem bazowym przeciwko grypie jest obowiązkowe !!!
- najpóźniej do 50-go dnia próby (tzw. test połówkowy) ogiery muszą mieć potwierdzone pochodzenie na podstawie badań markerów genetycznych ogiera i jego rodziców, wykonane przez laboratorium w Poznaniu lub w Chorzelowie.
Brak badań bądź niezgodność pary rodzicielskiej spowoduje, że ogier zostanie wycofany z treningu. W takiej sytuacji właściciel ogiera nie może domagać się od zakładu treningowego lub PZHK zwrotu kosztów poniesionych w związku z treningiem ogiera. W przypadku ogierów sprowadzonych z zagranicy należy przesłać do PZHK kserokopię paszportu hodowlanego, wydanego przez rodzimy związek hodowlany (potwierdzony przez dany OZHK/WZHK za zgodność z oryginałem) oraz dokument z laboratorium w Poznaniu lub Chorzelowie, potwierdzający zgodność markerów genetycznych ogiera z wynikiem badań tych markerów wykonanych w zagranicznym laboratorium; - ogiery muszą zostać zbonitowane na minimum 78 pkt. w czasie oceny na płycie i w ruchu w ręku na trójkącie (stęp i kłus).;
- prezentacja pod siodłem.
Ogiery będą prezentowane komisji indywidualnie. W skład komisji oceniającej umiejętności ogiera w pracy pod siodłem wchodzi kierownik zakładu treningowego i minimum jeden członek komisji kwalifikującej ogiery do ZT. Ogier pokazywany będzie w krytej ujeżdżalni, gdzie miejsce do prezentacji pod siodłem jest ograniczone szrankami. Minimalne wymiary krytej ujeżdżalni, na której ogier jest prezentowany to 20 x 40 m. Ogier wprowadzany jest w szranki przez jeźdźca. W czasie dosiadania ogiera dozwolona jest pomoc jednej osoby. Jeździec prezentuje ogiera w stępie swobodnym na długiej wodzy oraz w kłusie roboczym anglezowanym na liniach prostych i kołach o średnicy 20 m. Prezentacja w galopie polega na poprawnym zagalopowaniu z lewej i prawej nogi, z przejściem do kłusa, stępa i zatrzymaniem. Komendy zlecające wykonanie żądanych figur (np. wolta w prawo czy zmiana kierunku) ma prawo wydawać wyłącznie członek zespołu kwalifikującego. Na placu treningowym dozwolone jest przebywanie jeszcze jednego ogiera. Jeźdźcy prezentują ogiery w strojach treningowych zgodnych z przyjętymi zasadami PZJ.
Ocena skoków i ruchu „luzem”
- ocena ruchu w stępie – od 1 do 10 pkt. (co 0,5 pkt.)
Po zakończeniu skoków luzem, koń powinien być prowadzony „w ręku” po długiej ścianie ujeżdżalni. Oceniane są następujące elementy: energia, długość wykroku, regularność, rozluźnienie, elastyczność stawów; - ocena ruchu w kłusie – „luzem” – od 1 do 10 pkt. (co 0,5 pkt.)
Oceniane są następujące elementy: energia, długość wykroku, regularność, praca zadu i zginanie kończyn, rozluźnienie; - ocena ruchu w galopie – „luzem” – od 1 do 10 pkt. (co 0,5 pkt.)
Oceniane są następujące elementy: energia, regularność, lekkość przodu, zaangażowanie zadu, rozluźnienie, elastyczność stawów; - ocena skoków „luzem” – od 1 do 10 pkt. (co 0,5 pkt.), na następującej kombinacji:
stacjonata 50 cm – 6,8-7 m – stacjonata 65 cm – 7-7,5 m – doublebarre 70/90 cm (szerokość 90 cm).
Przed próbą skoków ogier musi być rozprężony na hali. Ogier wpuszczany jest w kombinację „z ręki”. Na każdej wysokości powinien wykonać 2-3 skoki (skok ze zrzutką, zatrzymaniem lub puknięciem powinien być powtórzony). Po udanym skoku wysokość i szerokość ostatniej przeszkody jest podnoszona o 10 cm, maksymalnie do wysokości 90/110 cm (szerokość 110 cm). W uzasadnionych przypadkach komisja może podjąć decyzję o dodaniu wskazówek w kombinacji.
Oceniane są następujące elementy: rozwaga i sposób podejścia do przeszkody; umiejętność podejścia do przeszkody; ułożenie głowy i szyi; siła odbicia i szybkość oderwania przednich kończyn od podłoża; ułożenie głowy, szyi i kłody podczas skoku (baskil); umiejętność złożenia przednich kończyn i otworzenia zadu; równomierność prowadzenia przednich kończyn; dynamika skoku; elastyczność grzbietu; szybkość powrotu do równowagi po skoku.
Wynik końcowy będzie obliczany w następujący sposób:
Ogier może być zakwalifikowany do treningu, jeżeli uzyskał w ocenie skoków i ruchu „luzem” oraz stępa w ręku minimum 35% oceny maksymalnej, czyli 14 pkt.
