Cassini I

Wioletta Werkowska, Ryszard Pikuła

Nawiązując do wcześniejszego artykułu omawiającego „legendę hodowlaną i sportową Holsztynu”, czyli ogiera Capitol I, chcemy zaprezentować jego najwartościowszego syna – ogiera Cassini I.

Cassini I urodził się w 1988 roku w stadninie J. Hermana Claussena w Neunerkirchen. Jego ojciec Capitol I już za życia stał się sławny, ponieważ swoje wspaniałe cechy, takie jak: skoczność, dzielność, wolę walki oraz dobry charakter i chęć współpracy z jeźdźcem przekazywał swojemu potomstwu. Matka Cassiniego I, klacz Wisma, była córką „idealnego” ogiera Caletto II, któremu sławę przyniosły sukcesy jego potomków w konkursach skoków przez przeszkody. Przykładem mogą być osiągnięcia klaczy Classic Touch (z matki po Landgraf I). Para Ludger Beerbaum – Classic Touch zdobyła złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku w indywidualnym konkursie skoków przez przeszkody. W rodowodzie Cassiniego I można znaleźć krew cennego ogiera pełnej krwi angielskiej Marlon (ojciec ogiera Mahmud), którego potomstwo nie tylko wygrywało na torze, lecz także na parkurach, czego doskonałym przykładem jest jego syn Madrigal ur. 1968, (od Sultana po Galapeter I). Największym sukcesem pary Karl Schutlz − Madrigal było zdobycie srebrnego medalu zespołowo oraz brązowego indywidualnie w konkurencji WKKW na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku. Rodzina 3389, której reprezentantką jest Wisma, nie wyróżniła się niczym szczególnym w hodowli i w sporcie, aż do czasu udanego doboru z Capitolem I.

Z tego udanego doboru i kontynuowanego kojarzenia urodzili się trzej pełni bracia, tj. Cassini I, Cassini II (uznany w 1996 roku), oraz Cassini III (wałach startujący w skokach przez przeszkody) oraz klacz Donatha, która jest matką ogiera Lovari (po Lasino). Druga córka Wismy, klacz Mira VI ( po Lansing), to matka uznanego ogiera Cassaro (po Coronado).

Cassini I został przedstawiony do Korungu w Neumunster w 1990 roku. W 1991 roku ukończył zakład treningowy w Adelheisdorf na 10. miejscu z wynikiem 120,09 pkt. Już wtedy bardzo wysoko została oceniona jego tzw. jezdność, czyli podatność na pomoce jeźdźca. Swoją karierę sportową rozpoczął pod Bo Kristoffersonem. Od początku startów wyróżniał się uzdolnieniami skokowymi, zrównoważeniem oraz łatwym prowadzeniem. Pierwszym poważnym sprawdzianem był start w finale Narodowego Championatu Niemiec w 1994 roku. Jako 9-latek startował w zwycięskiej ekipie duńskiej w konkursie Pucharu Narodów w Helsinkach oraz w Mistrzostwach Europy w Manheim w 1997 roku.

Cassini I jest znany przede wszystkim ze startów pod słynnym niemieckim jeźdźcem Frankie Sloothaakiem, który tak charakteryzował swojego wierzchowca: „Cassini miał nieograniczone możliwości, a jego technika skoku była absolutnie wyjątkowa”. Kariera sportowa tego ogiera to wiele udanych startów w konkursach najwyższej rangi, czego dowodem jest zwycięstwo w konkursie Grand Prix w Arnhem w 1998 roku. Para Sloothaak − Cassini I była zawsze mocnym punktem w ekipie niemieckiej, która startowała w konkursach Pucharów Narodów, m.in. w Londynie, Dortmundzie, Paryżu i Lipsku. W 1999 roku para ta wchodziła w skład ekipy, która wygrała konkurs Pucharu Narodów w Modenie, a w konkursie Pucharu Narodów w Aachen zajęła drugie miejsce.

Cassini I równocześnie z karierą sportową był użytkowany rozpłodowo w hodowli koni. Pierwszy rocznik źrebiąt, które urodziły się w stadninie Sollwittfeld, był bardzo udany, ponieważ 6 klaczy zostało nagrodzonych premią państwową, a 8 ogierów zostało uznanych. W 1999 roku ogier ten zakończył karierę sportową, kontynuując karierę hodowlaną. Wspaniałe pochodzenie tego ogiera oraz międzynarodowa kariera sportowa predysponowały go do użycia w większym zakresie w hodowli koni sportowych.

Jest to fragment artykułu, aby przeczytać pełny tekst zapraszamy do zakupu kwartalnika „Hodowca i Jeździec” Rok V nr 3 (14) 2007.
Pismo dostępne jest w Okręgowych / Wojewódzkich Związkach Hodowców Koni, Biurze PZHK, za pośrednictwem prenumeraty oraz w wybranych sklepach jeździeckich.