Wiesław Niewiński, Wojciech Ganowicz ,Andrzej Stasiowski
Aukcje ogierów zimnokrwistych odbyły się w dniach od 22 września do 26 października 2007 roku.
Był to pierwszy rok zakupu ogierów na punkty kopulacyjne bez istniejącej przez ostatnie kilkadziesiąt lat dotacji państwowej, a więc wyłącznie za własne środki hodowcy. Na aukcjach przedstawiono znacznie większą liczbę ogierów niż w poprzednich latach, co spowodowało pewne obniżenie ich jakości wyrażone mniejszą średnią oceną całych stawek. Ponadto w 2007 roku wpisano do ksiąg i wprowadzono na punkty kopulacyjne rekordowo dużą liczbę ogierów tej rasy. Sprowadzono także kilkadziesiąt ogierów hodowli zagranicznej, które zostały wpisane do polskich ksiąg i również trafiły na punkty kopulacyjne.
To wszystko spowodowało, że nastąpiły znaczne trudności, niespotykane w poprzednich latach, ze sprzedażą tych ogierów. Jeszcze w tej chwili jest do dyspozycji nabywców ok.100 ogierów, które należałoby zagospodarować w hodowli.
Na dwóch największych aukcjach w Mońkach i Starogardzie Gdańskim zaprezentowano stawki liczące powyżej 70 ogierów. Wcześniej, bo 9 października odbyła się 51-pierwsza wystawa-sprzedaż w Mońkach zorganizowana przez Wojewódzki Związek Hodowców Koni w Białymstoku. W katalogu zamieszczono 73 ogiery polskiej hodowli oraz 4 sprowadzone z zagranicy. Komisji do oceny przedstawiono 70 ogierów polskich i 3 importy. Wszystkie ogiery polskiej hodowli otrzymały wymagane minimum bonitacyjne i tym samym spełniły warunki wpisu do ksiąg. Spośród ogierów zagranicznych wymagane minimum 81 punktów uzyskał tylko 1 ogier. Średnia ocena całej stawki ogierów polskich to 81,5 punktu, wymiary: 160,6 – 220 – 27,1. Dziesiątka najlepszych, otrzymała bardzo wysoką ocenę 83,9 pkt..
Najlepszym ogierem monieckiej wystawy z oceną 86 pkt. został kasztanowaty WILING po 1667 GBł Troj od 3232GBł Wilina po Rolltan. Ogier ten zajął trzecie miejsce w klasie ogierów dwuletnich na czempionacie w Kętrzynie, otrzymując maksymalną ocenę za typ i dziewiątkę za pokrój. Na aukcji Komisja to potwierdziła przyznając ocenę wybitną za typ, głowę i szyję, a także dobre oceny za kończyny i kopyta oraz zadowalającą za ruch. Ogiera prezentował zasłużony hodowca, który sprzedał już na aukcjach 61 ogierów, Pan Henryk Kurzyna z Augustowa. WILING urodził się w stajni Pana Stanisława Sadowskiego z Nowin Bargłowskich, a następnie został zakupiony odsadkiem i odchowany przez Pana Henryka Kurzynę.
Wiceczempionem z bonitacją 85 pkt. został jasnogniady GRANIT hodowli Pana Henryka Strzeleckiego z Łomży. Jest to syn og.376 GŁd Szatyn, czempiona Krajowej Wystawy w Poznaniu i klaczy 3564GBł Gracja po Wołkusz. Ten ogier, z kolei, wyżej był oceniony na czempionacie w Kętrzynie, gdzie został wiceczempionem w klasie ogierów 2-letnich i wiceczempionem Polski w klasie ogierów. W Mońkach o tytule wiceczempiona zdecydowała mniejsza uroda tego ogiera oraz mniejsza dokładność budowy, chociaż był lepszy w ruchu od ogiera Wiling.
Kolejne cztery ogiery zostały ocenione na 84 punkty. Są to: APRYLIS hodowli Ignacego Senczyno z Drohiczyna, TABS Zdzisława Osmólskiego z Łubina Kościelnego, FAKIR Bogusława Ciupińskiego ze Smorczewa oraz WALET również Henryka Strzeleckiego z Łomży. Wszystkie te ogiery są w bardzo dobrym typie ocenionym na 14 i 15 pkt., poprawne na spodzie i dobrze ruszające się. Są to konie rosłe, 160 – 166 cm wysokie w kłębie i kalibrowe o obwodzie nadpęcia 26-28 cm. Aukcja w Mońkach miała jak co roku bardzo uroczystą oprawę. Zgromadzono licznych sponsorów z nagrodami dla hodowców. Na uroczystość wręczania nagród stawiło się bardzo liczne grono władz rządowych i samorządowych wszystkich szczebli z terenu województwa podlaskiego.
Bardzo liczny był także udział hodowców poza tymi, którzy przybyli sprzedać lub zakupić ogiera. Niestety, ogiery sprzedawały się znacznie gorzej niż w poprzednich latach. Do domu bez nabywcy powróciło około połowy prezentowanych koni, czego dotychczas nie było w całej 50-letniej historii aukcji na Podlasiu.
Jest to fragment artykułu, aby przeczytać pełny tekst zapraszamy do zakupu kwartalnika „Hodowca i Jeździec” Rok V nr 4 (15) 2007 / Rok VI nr 1 (16) 2008.
Pismo dostępne jest w Okręgowych / Wojewódzkich Związkach Hodowców Koni, Biurze PZHK, za pośrednictwem prenumeraty oraz w wybranych sklepach jeździeckich.
